GHCAVMYA

**Groach** · 22.08.2018, 02:22

GHCAVMYA

Sokak sokak dolaşıyorum yine. Ben gittiğim, gezdiğim her sokak farklı ve çok cazip geliyor bana. Sırf bana belki de. Çünkü diğer insanlara göre hiçbir özelliği yoktur, sanıyorum ki. Biraz karmaşık olsa da hoşuma gidiyor buralar. Bana deli diyebilirsiniz ancak ben burada her döngüde huzur buluyorum. Benim için beton şehrin içinde en güzel yerlerden biridir buralar. Sanki sonsuz güzelliğe açılan kapı buradaki sokaklardan birinde saklı.
O güzellik ki, insanlar hızlı hızlı geçerken göremiyor. Bense oldukça yavaş adımlarla ilerliyorum, her ağaca, her taşa bile anlam yüklüyorum. Kendi kafamda onların geçmişini yaratıyorum.
Onlara bir mazi veriyorum.
Ve bu benim için epey önemlidir.
Buralar beni önceden cezbetmiş miydi ki? Düşünüyorum ancak cevap veremiyorum. Sanırım evet. Buralar hep güzeldi.
Gizliliği var buranın. Macera filmlerindeki sokaklara benziyor. Her sokak ayrı macera.

Kimse görmesin diye bankta ters oturuyorum. Ya da insanlara mesaj vermek için böyle yapıyorum. Arkam onlara dönük.
Ağaçlar, yeşillik işte bunlara aşığım ben.

Buradan diğer böyle sokaklara yol var. Giderim oraya da. Ora hakkında sonra yazarım ancak ben burada kimsenin gitmediği ve bilmediği hatta görmediği ve hissetmediği yerleri arıyorum. Burada beni saklayan o düşüncedir.

Tam karşımdaki yolun öbür tarafındaki duvarları kırıp dökesim var. Yumrukla onları kırıp yerle bir etmek istiyorum. Arkasında ne var öğrenmek istiyorum ancak hem de istemiyorum çünkü ne olduğunu bilmiyorum, belki görmedim ama az çok tahmin ediyorum.

İşte ben tahmin etmediğin şeyi görmek istediğim için sadece oturup seyrediyorum.
Anlatmak istediklerim çok fakat her cümlem yeni bir kitap doğuruyor gerçekten...
Anlayacağınız, bu kafa anlatılmaz yaşanır.

"..zira bir gün ben de!"

**Eslem61** · 22.08.2018, 02:25

Yazı baya iyiymiş

**Groach** · 23.08.2018, 00:12

Ben gerçekleşmeyecek şeyleri çok bekledim. Olmadığı kadar hem de. Gerçekleşmeyecek şeyler bende derin bir iz bıraktı. Her saniye acı veren bir yara. Öyle bir yara ki, her geçen gün daha da ağırlaşıyor, kötüleşiyor. Ağır her şey. Ağır acı. Ağır yaşam.
Öyle garip bir yara ki, ben her geçen gün daha çok farkına varıyorum ve bu beni her geçen gün daha çok öldürüyor. Ne zaman oturup bu konu hakkında çok düşünsem, düşündüğüm kadar acı çektiğimin farkına varıyorum. Fakat ben bunları göz ardı edemem. Edemiyorum. Bunlar birer gerçek, geçmiş olsa bile.
Garip hisler peşimi bırakmıyor. Sanırım ölene dek de bırakmayacak.

Bu kadar çok şeyi kabul etmiş benden korkman lazım. Eski ben yok artık.

**Groach** · 01.09.2018, 22:52

Her saniye ağlamaklıyım. Büyümeyi beklerken çocuklaştım..

**Groach** · 31.12.2018, 21:19

Şimdi gittiğim sokaklardan hızlıca geçiyorum bazen, bu içimi acıtıyor. Çünkü o sokaklara layık olan hızlıca çekip gitmek değildir. Yavaş yavaş yürüyerek tadını çıkararak geçmektir o sokaklardan. Her taşın, her ağacın hafızamda yeri var.
Bir gün güneş doğacak mı bilmiyorum ama güneş doğarken hep ona yürüdüm ben. Ama hatam şuydu ki her ışığı güneş sandım. Fakat bir zaman sonra o ışıklar kayboldu ve bir daha gelmedi çünkü güneş değildi, çünkü yeniden doğamazdı. Şehir bazen fazla boş görünüyor, fazla soğuk, fazla rüzgarlı. Kulaklığı takıp buz gibi havada dolaşıyorum aynı yerleri. İçimde tuhaf şeyler hissediyorum, bu duygular bir gariptir. Kafamda onca şey kuruyorum. Hiç alakası olmayan şeyler olabiliyor bazen. Ve bazı anlarda düşünüyorum da ben dinlediğim parçaları en az bin kişi dinliyorsa bile hepsi benim gibi hissedebiliyor mu? Ben çok derinden hissediyorum sanki, çok diplerden..damarlarımda akan kan gibi sanki o müzikler. Ve ben gördüğüm detayları herkes görüyor mu? Yoksa ben fazla mı dinledim Canfezayı ? Doğaya benim aşık olmamı sağlayan biraz da o tabii. Bilemiyorum...kime sevdiğim müzikleri atsam en fazla "güzel" dedi. Ki ben biliyorum geçiştirme olduğunu ama napalım. Şarkılarım benim şarkılarımdır bu yüzden artık onları kimsenin anlamayacağını farkettim. Bu yüzden kimseye bir şey önermiyorum.

**Groach** · 02.01.2019, 00:53

Beynim ağrıyor.

**Groach** · 09.01.2019, 14:20

Hisettiğim değişik şeylerden birini yazacağım.
Bu bir müziktir. Sözlü olanı da var sözsüz olanı da yani beat olanı da var. Bazen instrumental sürüm diyorlar.
Adı Taladro feat. Rashness - Gözyaşı (instrumental)

Bunu dinlerken acayip garip şeyler hissediyorum. Şu an çalıyor arka planda. Pencereden bakınca ortada boş dümdüz manzara var. Daha uzağa bakınca evler falan. Ortada su yığını var, evet başka ad bulamadım. Su toplanmış ama her seferinde bir araç gidiyor oraya napıyor bilmiyorum. Petrol işleriyle ilgilenen araçlar genelde.
Biraz köye benziyor burası. Şehrin içinde köy gibi. Hava aydın, bulutlu biraz da...
Bu müzik buraya bu havaya daha bir gizem katıyor. Böyle müzikleri çok içtenlikle hissediyorum. Ve bulamadığım veya adını bulamadığım bir şey var. Belki hiçbir zaman gelmeyen mutluluktur. Dinlerken çok mutlu olduğum doğrudur, ev soğusa da pencereyi açık tuttum havanın temiz bir kokusu var gibi. Aslında pek temiz olmasa da şu an bana öyle geliyor. Hani bir koku duyarsınız "aa ben bunu önceleri de duydum!" gibi laflar edersiniz ya aynısı işte. Şu an mutluyum güneş batana dek tabii ki.
Neyse uzun lafın kısası, bu hissettiğim şeyleri dağınık olarak anlatıyorum hep ancak pek anlayan çıkmıyor. Çünkü ben iyice anlatamıyorum. Zaten anlatabilsem yirmiye yakın öyküm yarım kalmaz.

Ben böyle yarım bırakmayı severim, alıştım galiba. Ha bir de, bu asla gelmeyecek olan mutluluğu uzaktan seyretmek de güzeldir. Yeter ki o var olsun, birilerinde olsun. Birileri mutlu olsun. İçten mutlu olmak, tüm varlığınla, tüm kalbinle. En azından herkes bir yerde mutlu olacaktır. Ancak benim istediğim mutluluk çok farklı ve çok da karmaşık.
Ben de bunu yazana kadar güneş ışıkları tüm her yere yayıldı. Çok güzel görüntü. Ben çok mutluyken eşzamanlı olarak çok da mutsuz oluyorum. İşte bu yüzden ! Dünya bize mutluluğu "gösterip de vermiyor!"

**Groach** · 11.01.2019, 20:20

Ağabeyim küçükken parmağını kesmiş çok ufak bi' kesik. Anneme "anne parmağımı sar uyuyacağım" demiş, çok korkmuş.

Şimdi de ben "anne beynimi, kalbimi sar, uyuyacağım" demek istiyorum..

**Groach** · 10.05.2019, 16:56

Buralar da olmasa nereye yazacağım be ?
Henüz farkettim de eskiden onca dert tasa içinde diğer mevzularla uğraşıyordum. Uzun denecek kadar bir hayli zaman geçti. Bakıyorum da şimdi onca şey olsa herhalde uğraşamam. Belki de önceleri uğraşıp yorulduğumdandır.
Tahammülüm yok ki artık.
Bugünlerde, bu gencecik yaşımda

)) yaptığım tek şey müzikleri dinlemek. Dinleyip sakin, sessiz bir köşede oturmaktır tüm eylemim.
Gezmeleri arttırdım. Sıkça geziyorum. Öncekinden farklı olarak pek çok şey beklemiyorum. Herhangi bir bekleyiş içinde değilim.
Bundan sonra yazacaklarımı okumasanız da olur. Beyaz yapcam.
.................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .............................................

**ArtemiS** · 10.05.2019, 18:48

Beyaz yazma diyenler mesajı alıntılayıp +1 yazsınlar

Bence gelecekte koca bir adam olduğunuz zaman beyaz yazdıgınız için pişman olucaksınız.Bende küçükken tuttuğum günlükleri şifreli yazdığım için şuan çok pişmanım mesela :d

22.08.2018, 02:22	#1 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	GHCAVMYA GHCAVMYA Sokak sokak dolaşıyorum yine. Ben gittiğim, gezdiğim her sokak farklı ve çok cazip geliyor bana. Sırf bana belki de. Çünkü diğer insanlara göre hiçbir özelliği yoktur, sanıyorum ki. Biraz karmaşık olsa da hoşuma gidiyor buralar. Bana deli diyebilirsiniz ancak ben burada her döngüde huzur buluyorum. Benim için beton şehrin içinde en güzel yerlerden biridir buralar. Sanki sonsuz güzelliğe açılan kapı buradaki sokaklardan birinde saklı. O güzellik ki, insanlar hızlı hızlı geçerken göremiyor. Bense oldukça yavaş adımlarla ilerliyorum, her ağaca, her taşa bile anlam yüklüyorum. Kendi kafamda onların geçmişini yaratıyorum. Onlara bir mazi veriyorum. Ve bu benim için epey önemlidir. Buralar beni önceden cezbetmiş miydi ki? Düşünüyorum ancak cevap veremiyorum. Sanırım evet. Buralar hep güzeldi. Gizliliği var buranın. Macera filmlerindeki sokaklara benziyor. Her sokak ayrı macera. Kimse görmesin diye bankta ters oturuyorum. Ya da insanlara mesaj vermek için böyle yapıyorum. Arkam onlara dönük. Ağaçlar, yeşillik işte bunlara aşığım ben. Buradan diğer böyle sokaklara yol var. Giderim oraya da. Ora hakkında sonra yazarım ancak ben burada kimsenin gitmediği ve bilmediği hatta görmediği ve hissetmediği yerleri arıyorum. Burada beni saklayan o düşüncedir. Tam karşımdaki yolun öbür tarafındaki duvarları kırıp dökesim var. Yumrukla onları kırıp yerle bir etmek istiyorum. Arkasında ne var öğrenmek istiyorum ancak hem de istemiyorum çünkü ne olduğunu bilmiyorum, belki görmedim ama az çok tahmin ediyorum. İşte ben tahmin etmediğin şeyi görmek istediğim için sadece oturup seyrediyorum. Anlatmak istediklerim çok fakat her cümlem yeni bir kitap doğuruyor gerçekten... Anlayacağınız, bu kafa anlatılmaz yaşanır. "..zira bir gün ben de!" Paylaş Share this post on Twitter SrKn, Papatya ve Eslem61 beğendi Follow @Forumaski __________________

22.08.2018, 02:25	#2 (permalink)
Eslem61 Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Yazı baya iyiymiş Paylaş Share this post on Twitter Groach beğendi. Follow @Forumaski __________________

23.08.2018, 00:12	#3 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Ben gerçekleşmeyecek şeyleri çok bekledim. Olmadığı kadar hem de. Gerçekleşmeyecek şeyler bende derin bir iz bıraktı. Her saniye acı veren bir yara. Öyle bir yara ki, her geçen gün daha da ağırlaşıyor, kötüleşiyor. Ağır her şey. Ağır acı. Ağır yaşam. Öyle garip bir yara ki, ben her geçen gün daha çok farkına varıyorum ve bu beni her geçen gün daha çok öldürüyor. Ne zaman oturup bu konu hakkında çok düşünsem, düşündüğüm kadar acı çektiğimin farkına varıyorum. Fakat ben bunları göz ardı edemem. Edemiyorum. Bunlar birer gerçek, geçmiş olsa bile. Garip hisler peşimi bırakmıyor. Sanırım ölene dek de bırakmayacak. Bu kadar çok şeyi kabul etmiş benden korkman lazım. Eski ben yok artık. Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski __________________

01.09.2018, 22:52	#4 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Her saniye ağlamaklıyım. Büyümeyi beklerken çocuklaştım.. Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski __________________

31.12.2018, 21:19	#5 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Şimdi gittiğim sokaklardan hızlıca geçiyorum bazen, bu içimi acıtıyor. Çünkü o sokaklara layık olan hızlıca çekip gitmek değildir. Yavaş yavaş yürüyerek tadını çıkararak geçmektir o sokaklardan. Her taşın, her ağacın hafızamda yeri var. Bir gün güneş doğacak mı bilmiyorum ama güneş doğarken hep ona yürüdüm ben. Ama hatam şuydu ki her ışığı güneş sandım. Fakat bir zaman sonra o ışıklar kayboldu ve bir daha gelmedi çünkü güneş değildi, çünkü yeniden doğamazdı. Şehir bazen fazla boş görünüyor, fazla soğuk, fazla rüzgarlı. Kulaklığı takıp buz gibi havada dolaşıyorum aynı yerleri. İçimde tuhaf şeyler hissediyorum, bu duygular bir gariptir. Kafamda onca şey kuruyorum. Hiç alakası olmayan şeyler olabiliyor bazen. Ve bazı anlarda düşünüyorum da ben dinlediğim parçaları en az bin kişi dinliyorsa bile hepsi benim gibi hissedebiliyor mu? Ben çok derinden hissediyorum sanki, çok diplerden..damarlarımda akan kan gibi sanki o müzikler. Ve ben gördüğüm detayları herkes görüyor mu? Yoksa ben fazla mı dinledim Canfezayı ? Doğaya benim aşık olmamı sağlayan biraz da o tabii. Bilemiyorum...kime sevdiğim müzikleri atsam en fazla "güzel" dedi. Ki ben biliyorum geçiştirme olduğunu ama napalım. Şarkılarım benim şarkılarımdır bu yüzden artık onları kimsenin anlamayacağını farkettim. Bu yüzden kimseye bir şey önermiyorum. Paylaş Share this post on Twitter Holy ve Beliza beğendi Follow @Forumaski __________________

02.01.2019, 00:53	#6 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Beynim ağrıyor. Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski __________________

09.01.2019, 14:20	#7 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Hisettiğim değişik şeylerden birini yazacağım. Bu bir müziktir. Sözlü olanı da var sözsüz olanı da yani beat olanı da var. Bazen instrumental sürüm diyorlar. Adı Taladro feat. Rashness - Gözyaşı (instrumental) Bunu dinlerken acayip garip şeyler hissediyorum. Şu an çalıyor arka planda. Pencereden bakınca ortada boş dümdüz manzara var. Daha uzağa bakınca evler falan. Ortada su yığını var, evet başka ad bulamadım. Su toplanmış ama her seferinde bir araç gidiyor oraya napıyor bilmiyorum. Petrol işleriyle ilgilenen araçlar genelde. Biraz köye benziyor burası. Şehrin içinde köy gibi. Hava aydın, bulutlu biraz da... Bu müzik buraya bu havaya daha bir gizem katıyor. Böyle müzikleri çok içtenlikle hissediyorum. Ve bulamadığım veya adını bulamadığım bir şey var. Belki hiçbir zaman gelmeyen mutluluktur. Dinlerken çok mutlu olduğum doğrudur, ev soğusa da pencereyi açık tuttum havanın temiz bir kokusu var gibi. Aslında pek temiz olmasa da şu an bana öyle geliyor. Hani bir koku duyarsınız "aa ben bunu önceleri de duydum!" gibi laflar edersiniz ya aynısı işte. Şu an mutluyum güneş batana dek tabii ki. Neyse uzun lafın kısası, bu hissettiğim şeyleri dağınık olarak anlatıyorum hep ancak pek anlayan çıkmıyor. Çünkü ben iyice anlatamıyorum. Zaten anlatabilsem yirmiye yakın öyküm yarım kalmaz. Ben böyle yarım bırakmayı severim, alıştım galiba. Ha bir de, bu asla gelmeyecek olan mutluluğu uzaktan seyretmek de güzeldir. Yeter ki o var olsun, birilerinde olsun. Birileri mutlu olsun. İçten mutlu olmak, tüm varlığınla, tüm kalbinle. En azından herkes bir yerde mutlu olacaktır. Ancak benim istediğim mutluluk çok farklı ve çok da karmaşık. Ben de bunu yazana kadar güneş ışıkları tüm her yere yayıldı. Çok güzel görüntü. Ben çok mutluyken eşzamanlı olarak çok da mutsuz oluyorum. İşte bu yüzden ! Dünya bize mutluluğu "gösterip de vermiyor!" Paylaş Share this post on Twitter Holy beğendi. Follow @Forumaski __________________

11.01.2019, 20:20	#8 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Ağabeyim küçükken parmağını kesmiş çok ufak bi' kesik. Anneme "anne parmağımı sar uyuyacağım" demiş, çok korkmuş. Şimdi de ben "anne beynimi, kalbimi sar, uyuyacağım" demek istiyorum.. Paylaş Share this post on Twitter Holy ve Beliza beğendi Follow @Forumaski __________________

10.05.2019, 16:56	#9 (permalink)
Groach Tecrübeli Üye Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Buralar da olmasa nereye yazacağım be ? Henüz farkettim de eskiden onca dert tasa içinde diğer mevzularla uğraşıyordum. Uzun denecek kadar bir hayli zaman geçti. Bakıyorum da şimdi onca şey olsa herhalde uğraşamam. Belki de önceleri uğraşıp yorulduğumdandır. Tahammülüm yok ki artık. Bugünlerde, bu gencecik yaşımda )) yaptığım tek şey müzikleri dinlemek. Dinleyip sakin, sessiz bir köşede oturmaktır tüm eylemim. Gezmeleri arttırdım. Sıkça geziyorum. Öncekinden farklı olarak pek çok şey beklemiyorum. Herhangi bir bekleyiş içinde değilim. Bundan sonra yazacaklarımı okumasanız da olur. Beyaz yapcam. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. ............................................. Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski __________________

10.05.2019, 18:48	#10 (permalink)
ArtemiS Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Cevap: GHCAVMYA Beyaz yazma diyenler mesajı alıntılayıp +1 yazsınlar Bence gelecekte koca bir adam olduğunuz zaman beyaz yazdıgınız için pişman olucaksınız.Bende küçükken tuttuğum günlükleri şifreli yazdığım için şuan çok pişmanım mesela :d Paylaş Share this post on Twitter Groach beğendi. Follow @Forumaski __________________ İyiler Kaybetmez,Kaybedilir.

Seçenekler	Arama
Yazdırılabilir şekli göster Sayfayı E-Mail olarak gönder	Arama: Gelişmiş Arama Yap
Stil
Normal Hybrid-Şeklinde gösterime geç Ağaç şeklinde gösterime geç