Günümüz çelişkileri

[Myself]

Binalarımız göğe tırmandı ama öfkemiz keskinleşti.
Otoyollarımız genişledi ama ufuklarımız daraldı.
Daha çok harcıyoruz ama daha aza sahibiz.
Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.
Daha büyük evlerde ama daha küçük ailelerle yaşıyoruz.
Konforumuz arttı ama zamanımız daraldı.
Diplomamız bol ama sağduyumuz az.
Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çoğaldı.
İlaçlar çoğaldı, hastalıklar arttı.
Sorumsuzca para harcıyoruz ama az gülüyoruz.
Trafikte çok hızlıyız ama çabuk parlıyoruz.
Akşam geç yatıyor ama sabah yorgun kalkıyoruz.
Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz.
Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik.
Çok konuyor ama az gönül veriyor ve bol yalan konuşuyoruz.
Para kazanmayı öğrendik ama yuva kurmayı beceremedik.
Hayata yıllar ekledik, yıllara hayat katamadık.
Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza uğramak için karşıya geçmiyoruz.
Uzaya ulaştık ama ruhun derinliklerine gitmiyoruz.
Havayı temizledik ama ruhları kirlettik.
Atomu parçaladık, önyargıları yıkamadık.
Çok yaşıyor ama az çalışıyoruz.
Daha çok plan yapıyor ama daha az sonuç alıyoruz.
Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla.
Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı.
Tanıdıklar çoğaldı ama dostlar eksildi.
Çabalar arttı ama mutluluk azaldı.
Bilgisayar ağları kuruyoruz, bilgi otoyolları yaratıyoruz ama kendi
aramızda iletişimde zorlanıyoruz.
"Dünya barışı" der, silahlanırız!
Daha mutlu olmak için, "somurtarak" çalışırız.

Bugünler...
Eve çift maaşın girdiği ama çiftlerin boşandığı,
Güzel evlerin yuva olamadığı günler.
Bugünler...
Kısa seyahatlerin,
Kağıt mendil gibi ilişkilerin,
Yıka çık gönüllerin,
Tek geceliklerin,
Kilo dertlerinin,
Ve her derde çare vitamin günleri.
Bugünler vitrinlerin dolu ama gönüllerin boş olduğu günler!..