Günün Birinde Bir ihtiyarın Biri Bir kayayı yontup çıkardığı nadide ve şekil şekil taşları satarak emeğinin karşılığını alırmış.
Yine Böyle Bir Günde Kaya Yontan ihtiyarın tepesindeki Güneş ihtiyarı iyice yakmış..
ihtiyar ellerini semaya açarak ya rabb keşke bir güneş olsaydım diye dua eder...
rabbi kulunun duasını kabul eder ve kulu güneş oluverir. ortalığı yakar kavurur. taki önüne yağmur yüklü bir karabulut girinceye kadar. bulut araya girince Güneşin Hakimiyeti kaybolur. güneş olan kul tekrar ellerini semaya açar...
ya rabb keşke bir bulut olsaydım der... kabul olur ...
bulut olunca birden çoğalır tüm semayı kaplar güneşi tamamen kapatır yeryüzü karanlığa boğulur.. taki bir rüzgar gelip tüm bulutları savurana dek...
Artık bulutunda Hükmü kalmaz...
tekrar kul ellerini semaya açar ya rabb keşke bir rüzgar olsaydım der kabul olur.
kul artık rüzgardır ve deli deli esmeye başlar önüne kattığı her şeyi süpürür karşısında kimse duramaz... taki bir kayaya çarpana kadar...
Rüzgarında Artık Hükmü kalmamıştır tekrar ellerini semaya kaldırır ya rabb keşke bir kaya olsaydım...
Kul sağlam bir kaya oluverir... Dünyanın Bütün Zorluklarına gögüs gerer ve dimdik ayakta durur. rüzgara boyun eğmez güneşe boyun eğmez karanlığa boyun eğmez...
bunun mutluluğu içerisinde yorgun düşen kaya bütün gece dinlenir... sabah derin bir acı hisseder uyanır bir bakarki ihtiyar bir kaya ustası elinde çekiç ve mürç ile kendisini yontmaktadır...