Günler geçiyor bizden geçiyor

Son barutlar atılıyor; iki barut atımı ötede. Gülümsemeli bir devrim. Latifeli bir devrim. Kurşun, işlememeli; yolunda kahkahaya boğulup bırakmalı kendini toprağa. Zalim, ağlayan mazlumuyla zalimdir. Mazlumluktan gülümseyen bir devrime geçmeli.



Bazen, gözün aydın kulakların Manisa sözüne gülebilecek kadar rölantide hissediyorum kendimi.

Polis arkadaşlarla oturduk, konuştuk, çay içtik. Devlet memuru olmanın zorluğunu bir kat daha fazladan hissediyor insan başka bir kurumun memurları ile konuşurken. Ama, hiçbir zaman unutmadığım bir şey var: Devlet=memur'dur. "Devlet işkence yapmaz; insan-lar, kendilerine işkence yapan devleti kendileri yaratırlar." Nerde bu devlet?! diye nida edilirse, ben buradayım diyen samimi memurlar vardır." İyi" olmaya çalışmak-yok edilmek korkusuyla yürür insanların hayatı. Bir tek insan için -açıklık ve dürüst olmak tüm ülkeyi aydınlatamasa da aydınlatabileceği birden çok şey vardır yine de.

Birtakım uzaylıların çöp diye attığı tıbbi atıklar da olabiliriz; ve bir şekilde mikrop virus ne varsa tümleşmiş gelişmiş de olabiliriz. Kendimi bildim bileli dünyaya bakarım; aklıma tek uyduramadığım şey, insan denen şey.

Aşık Veysel: Görmek için gözlerini kapatan adam.

İnsanların zamanını çalan en büyük haramzade olsa gerek; zaman demek insanın hayatı demektir.. zamanları bir araya getirdiğimizde-topladığımızda hayat oluyor o. Büyük bir ihtimalle öyle yani...

Aslında durum sadece Didim ile alakalı değil, her yerde böyle geliba; acayip dümenler var burda. En masum görünen şeyin altında bile bir üçkağıt veya bir sürü üçkağıtçı. En üçkağıtçıyı anlayabilmek en çok şikayet edene, ve sizinle her konuda aynı fikirdeymiş gibi davranana bakmak yeterli. Örneğin; bir insanın tıpatıp bana benzemesi mümkün değil..

Bu, sessizlik eylemi çok güçlü bir eylem. Eylem kelimesi, içinde, görünürlüğü-hareketi içeren bir kelime fakat demek ki eylem karşıt olarak yarattıklarıyla da eylemmiş. Yeraltından ilerleyen karanlık fakat sıhhatli diri nehirler.. Yeraltının tüm sıhhatini, karanlıktan sağılmış bilinç parlaklığını oluşturur bilinçlerde eylem.

İnsanoğlu çiğ süt emmiş. Eğitim dönemi bitti; beğeniler azaldı... Pişmiş süt için.

Akıl var izan var ihsan var; gazlıçeşme'de taş çıtlasa çotanak! etse yüs bin kişi vardı. palavracılar. bir de kıl teyze. Bi ilaç varmış, tayyore sürüyormuşsun kıl teyze kıl teyze çıkarıyormuş, gür gür, kıvır kıvır teyze.

Şu adamların zihin temellerine bakın; oldukça zayıf. Bilgileri yok, görgüleri yok, entelektüel bir özellikleri yok; varsa yoksa bina da bina. Bu düşük adamlar beni yönetemezler.

Kişi başı 20 lira verip adam tutan biri bizi yönetiyor... Bu durum, kızgınlığa sebep olmasının ötesinde, insanın içini acıtan bir durum...