Acı Yakar İçini
 

"Şu karşı yaylada göç katarları.
Bir güzelin derdi serimde tüter.
Bu ayrılık bize ölümden beter.
Geçti dost kervanı eyleme beni.
Eyleme beni."
Hiç mi kimsemiz kalmadı?
"Aşıp yüce dağı enginleşelim.
Çok nimetin gördüm helalleşelim.
Geçti dost kervanı eyleme beni."
Roboski 'dir oralar. Uludere denemez. Benim köyüm Sanashi'dir misal. Yeşilyurt diye çevirmişler. Dillendirmez bile kimse.
O kaçakçı bebelere sızlayan yüreğin şehidine acımaz mı diyor birileri. Suriye'deki Müslüman'ı görmez mi kör gözün.
Senin bu yüreğin Pir Sultan'dan kalmaz mı? Karacaoğlan duymaz mı?
Bir zerre Yunus, bir zerre Hacı Bektaş değil misin?
Hem Nazım'sın, hem Necip Fazıl.
Kanuni de sensin, Deli İbrahim de.
Hem Mustafa Kemal'sin, hem Mustafa'sın.
Hem Zübeyde Hanım, hem Hürrem.
Hem Nene Hatunsun, hem Âmine anamız.
Hem sazın telisin, hem neyin inleyen nağmesi.
Ezanın uşşak makamısın.
Elinde 25 kuruş, çikolata alamayan çocuksun.
Elinde hançer, saplıyorlar böğrümüze.
Aşığım Veysel'im, uzun ince bir yoldayım.
Kör idiysem görenim.
Aç gözünü dostum, dostum.