GRİDEN KIRMIZIYA

Güneşin bulutların arasından sırıtarak kavurduğu,bu kavruklukla günlük
telaşeleri için koşturan insanlar.Kimi unutmuş bir günaydınla güne başlamayı,kimi ezilmiş hayallerinin altında,kimi tapmış paraya kendini unutmuş bildiğimiz napolyon,çeşit çeşitiz.Her birimiz bir alemde ve bu kutsal günlerin gölgesinde...
Seyretmek ne güzel bu koşturmacayı,bu figuranların her birinin yansımasında kendinden bir parça bir eda bir duruş bulmak.En çok bu
seyredişte gülen insanlar görmeye çalışmak.Azınlıkta gülümseyişler.Bir korku bir telaş,kendi gölgesinden bile kaçar olmuşlar.Ne için bu kavga
bu savaş,bir gülüşü bile unutturacak kadar önemli olan ne.Ekmek kavgası,
çarpık sosyal ilişkiler,menfaatler,çıkar ilişkileri vs.Bunlarmı ürküttü bilemiyorum ama mutsusuz usta.Hayalleri ararken,koşarken hatta severken de mutsusuz.Bu savaşta en önemli şeyi kendimizi unutuyoruz belkide.Sabah kalktığımızda önce aynada kendi yüzümüze gülümseyerek
Güne başlamak,sonra sevdiklerimizle paylaşmak,yormamak,yorulmamak,deli gibi koşmaktansa emin adımlarla yürümek.Belki böyle daha mutlu sevgi dolu insanlar alacak sahnede rol alacak,daha keyifli izlenecek bu film.
Unutmayalım hayat bize sunulmuş kısacık ama en güzel armağan her dakikasını son anımız gibi yaşamamız dileğiyle.Bol tebessümlü KIRMIZI günler...