Şimdi
 

Başka bir zamanın düşünü bilmeden, yanılgılarının arasından aralıkta duran bir ayna seni gösterirken.

Ve belkide milyonlarca ışık yılı uzaklıktan kovulmuş gibi hissederken.

Kuytularında saklanan evrenin gücüne yakınken sen, varoluşunun bir anlamı var.

Şimdi olmalı, elin değmişken tamda kararlılığınla yürümeye niyetlenmişsen.

Seni yolundan çevirenler şimdi yeniden tanımalılar anlayamadıkları düşüncelerinden utanırken.

Yerli yersiz seslenişlere yetişmek için değil harcanan çaba, doğru olana sessiz bir saygı bu.

Şimdi durup da tek başına baktığın büyük ve görkemli kalenin içinde şımarmış duygular besler.

Yanılgıların zamanla başını boğduğunda vazgeçmek kelimesi yakana yapıştığında yok olmak nefes gibi.

Özlediğini söylediğin günlerden kaçarken yüzünde gülümsemeden uzak izler taşıyan başka bir yüz.

Anlamsızlık şimdi önünde eğilmişken, nefretin geleceğinin boğazına sarılma duygusuyla heyecanlıysa.

Nefes al derin bir nefes en zor günlerin çıkışının saniyelerin arasında saklanan bir nefes olduğuna inan.

Düşün şimdi Kaç dakika nefessiz kalabilirsin üç mü? Yoksa iki mi?

Geç kalma yakaladığın yerinden yürümeye başla anlatılanların arasından bir hikâye yarat ve ona sarıl.

Şimdi Fırtınada sürüklenen bir balıkçı teknesinin içinde değilsin, dalgaların arasında değilsin.

Şimdi senin zamanın.

Kimsenin olmayacak bir serüvenin başkahramanı olman için kovalıyor akrep ve yelkovan birbirini.

Yazılmamış bir çizgi roman.

Yüzler belirsizi, çizgiler kalemin ucundan vücut bulurken yorgunluğa meydan okuyan bir uykusuzluk hali.

Birinin yüzünü çizmek istediğinde su üstündeki gölge gibi.
Şimdi Biliyorsun en çok en derin ve bir o kadar yarına yakın...

Anlamsız bir anlatışın son noktasında kelimelerin değersiz koşuşturmacasına aldırmaksızın.

Şimdiyi yaşama zamanı yarın belkide bu günün izi olmalı sadece..