Bağımsızlık Sonrası Arnavut Edebiyatı
 

Bağımsızlık Sonrası Arnavut Edebiyatı

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]

I. Dünya Savaşı sonrasında Arnavutluk'ta kültür hayatı yeniden canlandı. Fan S. Noli (1882-1965) şair, tarihçi, gazeteci ve hatipti, aynı zamanda dünya klasiklerini kendi diline çevirmiştir. Rönesans hareketine bağlı olan Noli, daha sonra ABD'ye yerleşti. Eserlerinde, bir önceki dönemde sivrilen yurtsever Arnavutlar'ı canlandırmış (Dragobi Mağarası) ya da İncil'in konularını ele alarak onları ulusal ve siyasi renklere yeniden işlemiştir (Barrabas'ın Yürüyüşü).

1930'ların başında "ilerici" ya da "demokratik" adı verilen bir eğilimin ortaya çıktığı görülür. Foqion Postoli (Vatanı Savunmak İçin) ve Lasgush Poradeci (28 Günü), hala yurtseverlik duygularını zevkle işlerken Maki Sremilli (Gözyaşları İçinde Dirban, Oğlan Olsaydım) ve Mihal Grameno, kadının kurtuluşu ya da yoksulların zengin tüccarlar veya feodal beyler tarafından sömürülmesi gibi sorunları ele aldılar. Öte yandan Migjeni de, halkın en yoksul kesimlerini hemen hemen benzersiz bir şekilde betimliyordu (Serbest Dizeler, 1935).

Bu dönemde kendini göstermeye başlayan yeni yazar kuşağı (Aleks Çaçi, Şevket Musaray, A. Varfi, Dimiter S. Şutereki, Risto Siliki, Steryo Spasse) özellikle II. Dünya Savaşı sırasında ve savaşın ardından gelişen edebiyat örnekleri verdi. Steryo Spasse, ilk eserlerinde görülen karamsarlığı bu dönemde bıraktı.

Faşist işgali ve savaş, edebi eserlerin ortaya konması için hiç de elverişli bir ortam oluşturmadığı için bu dönemde siyasal broşürler ve partizan kahramanlık türküleri dışında, birkaç yurtsever oyun (Aleks Çaçi'nin Marga Tutulani'si) ya da yergiden (Zihni Sako'nun Feredali'si) başka derinlikli esere rastlanmaz. Şiir ise Aleks Çaçi, Dimiter Şuteriki ve Mussolini'nin devrilmesi sırasında Arnavutluk'un durumunu alaycı bir dille anlatan Milli Cephe Destanı adlı başyapıtın yazarı Şevket Musaray sayesinde öteki alanlardan daha ileri bir konumdadır.