|
Türkçe - Edebiyat kategorisinde açılmış olan Yunus Emrenin Şiirleri konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
17.12.2013, 20:04 | #1 (permalink) |
Bağımlı Üye
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Yunus Emrenin Şiirleri Yunus Emrenin Şiirleri YUNUS EMRE GEL GİDELİM DOSTA GÖNÜL ŞİİRİ Bir karardan durmayalım Gel gidelim dosta gönül Hasretinden yanmayalım Gel gidelim dosta gönül Kılavuz ol gönül bana Gel gidelim yârdan yana Canım kurbandır canana Gel gidelim dosta gönül Kara haberin almadan Can bedenden ayrılmadan Azrail bizi bulmadan Gel gidelim dosta gönül Gerçek murada varalım Yârin hatırın soralım Yunus Emre'yi alalım Gel gidelim dosta gönül Yunus EMRE AŞKIN ELİNDEN Bilmem nideyim, kan da gideyim Aşkın elinden, aşkın elinden Meskenim dağlar, durmaz kan ağlar Gözyaşım çağlar, aşkın elinden Kaddim yay oldu, işim vay oldu Bağrım nay oldu, aşkın elinden Dinle zarımı, verdim serimi Kodum arımı, aşkın elinden Varım vereyim, üryan olayım Zevke ereyim, aşkın elinden YUNUS'un sözü, kan ağlar gözü Doğrudur özü, aşkın elinden Yunus EMRE BİR KEZ GÖNÜL YIKTIN İSE Bir kez gönül yıktın ise Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin yüzün yumaz değil Yol oldur ki doğru vara Göz oldur ki Hakk'ı göre Er oldur alçakta dura Yüceden bakan göz değil Doğru yola gittin ise Er eteğin tuttun ise Bir hayır da ettin ise Birine bindir az değil Yunus bu sözleri çatar Sanki balı yağa katar Halka metâları satar Yükü gevherdir tuz değil Yunus EMRE |
17.12.2013, 20:04 | #2 (permalink) |
Bağımlı Üye
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Yunus Emrenin Şiirleri SOL CENNETİN IRMAKLARI Sol cennetin ırmakları Akar Allah deyu deyu Çıkmış islam bülbülleri Öter Allah deyu deyu Aydan aydındır yüzleri Şekerden tatlı sozleri Cennette huri kızları Gezer Allah deyu deyu Yunus Emre var yarına Koma bugünü yarına Yarin Hakk'ın divanına Çıkam Allah deyu deyu Yunus EMRE ŞÖYLE GARİP BENCİLEYİN Acep şu yerde varm'ola, şöyle garip bencileyin Bağrı başlı gözü yaşlı, şöyle garip bencileyin Gezdim Urum ile Şam’ı, yukarı illeri kamu Çok istedim bulamadım, şöyle garip bencileyin Kimseler garip olmasın, hasret oduna yanmasın Hocam kimseler duymasın, şöyle garip bencileyin Söyler dilim ağlar gözüm, gariplere göynür özüm Meğer ki gökte yıldızım, şöyle garip bencileyin Nice bu dert ile yanam, ecel ere bir gün ölem Meğer ki sinimde bulam, şöyle garip bencileyin Bir garip ölmüş diyeler, üç günden sonra duyalar Soğuk su ile yuyalar, şöyle garip bencileyin Hey Emre'm Yunus biçare, bulunmaz derdine çare Var imdi gez şardan şara, şöyle garip bencileyin Yunus EMRE |
17.12.2013, 20:05 | #3 (permalink) |
Bağımlı Üye
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Yunus Emrenin Şiirleri TAŞTIN YİNE DELİ GÖNÜL Taştın yine deli gönül, sular gibi çağlar mısın? Aktın yine kanlı yaşım, yollarımı bağlar mısın Nidem elim ermez yâre, bulunmaz derdime çâre Oldum ilimden avâre, beni burda eğler misin Yavu kıldım ben yoldaşı, unulmaz bağrımın yaşı Gözlerimin kanlı yaşı, ırmak olup çağlar mısın Ben toprak oldum yoluna, sen aşurı gözetirsin Şu karşıma göğüs geren, taş bağırlı dağlar mısın Harami gibi yoluma, arkurı inen karlı dağ Ben yârimden ayrı düştüm, sen yolumu bağlar mısın Karlı dağların başında, salkım salkım olan bulut Saçın çözüp benim gibi, yaşın yaşın ağlar mısın Esridi Yunus'un canı, yoldaşım illerim kanı Yunus düşte gördü seni, sayrı mısın sağlar mısın Yunus EMRE GEL GÖR BENİ AŞK NEYLEDİ Ben yürürüm yane yane, aşk boyadı beni kane Ne deliyem ne divane, gel gör beni aşk neyledi Aşkın beni mest eyledi, aldı gönlüm hast’eyledi Öldürmeye kast eyledi, gel gör beni aşk neyledi Gah eserim yeller gibi, gah tozarım yollar gibi Gah akarım seller gibi, gel gör beni aşk neyledi Akar suların çağlarım, dertli ciğerim dağlarım Şeyhim anuban ağlarım, gel gör beni aşk neyledi Benzim sarı gözlerim yaş, varım pare ciğerim taş Halden bilen dertli kardaş, gel gör beni aşk neyledi Ya elim al kaldır beni, ya vaslına erdir beni Çok ağlattın güldür beni, gel gör beni aşk neyledi Ben yürürüm ilden ile, şeyh anarım dilden dile Gurbette halim kim bile, gel gör beni aşk neyledi Mecnun oluban yürürüm, o yâri düşte görürüm Uyanıp melül olurum, gel gör beni aşk neyledi Miskin Yunus biçareyim, baştan ayağa yareyim Dost elinde avareyim, gel gör beni aşk neyledi Yunus EMRE ELHAMDÜLİLLAH Haktan gelen şerbeti, içtik elhamdülillah Şol kudret denizini, geçtik elhamdülillah Şol karşıki dağları, meşeleri bağları Sağlık safalık ile, aştık elhamdülillah Kuru idik yaş olduk, kanatlandık kuş olduk Birbirmize eş olduk, uçtuk elhamdülillah Vardığımız illere, şol safa gönüllere Halka tapduk manisin, saçtık elhamdülillah Beri gel barışalım, yad isen bilişelim Atımız eğerlendi, estik elhamdülillah İndik Rum'u kışladık, çok hayır şer işledik Uş bahar geldi geri, göçtük elhamdülillah Dirildik pınar olduk, irkildik ırmak olduk Artık denize dolduk, taştık elhamdülillah Taptuğun tapusuna, kul olduk kapusuna Yunus miskin çiğ idik, piştik elhamdülillah Yunus EMRE ÇEKE GELDİ ÇEKE GİDER Aşkın odu ciğerimi, yaka geldi yaka gider Garip başım bu sevdayı, çeke geldi çeke gider Kâr etti firak canıma, aşık oldum cananıma As zencirin dost boynuma taka geldi taka gider Sadıklar durur sözüne, gayri görünmez gözüne Bu gözlerim dost yüzüne, baka geldi baka gider Bülbül eder ah-ü figan, hasret ile yandı bu can Benim gönülcüğüm ey can, Hakk'a geldi Hakk'a gider Arada olmasın asi, onulmaz bağrımın başı Gözlerimin kanlı yaşı, aka geldi aka gider Miskin Yunus'un sözleri, efgan eder bülbülleri Dost bahçesinin gülleri, koka geldi koka gider Yunus EMRE İLİM KENDİN BİLMEKTİR İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir Sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır Okumaktan murat ne, kişi Hak'kı bilmektir Çün okudun bilmezsin, ha bir kuru ekmektir Okudum bildim deme, çok taat kıldım deme Eğer Hak bilmez isen, abes yere yelmektir Dört kitabın ma'nisi, bellidir bir elifte Sen elifi bilmezsin, bu nice okumaktır Yiğirmi dokuz hece, okursun uçtan uca Sen elif dersin hoca, ma'nisi ne demektir Yunus der ki ey hoca, gerekse var bin Hac’ca Hepisinden iyice, bir gönüle girmektir Yunus EMRE AH NİDEYİM ÖMRÜM SENİ Yok yere geçirdim günü, ah nideyim ömrüm seni Seninle olmadım gani, ah nideyim ömrüm seni Geldim ve geçtim bilmedim, ağlayıp güssa yemedim Senden ayrılam demedim, ah nideyim ömrüm seni Hayrım şerim yazılacak, ömrüm ipi üzülecek Suret benden bozulacak, ah nideyim ömrüm seni Gidip geri gelmeyesin, gelip beni bulmayasın Bu benliğe sermayesin, ah nideyim ömrüm seni Hani sana güvendiğim, güveniben yuvandığım Kaldı külli kazandığım, ah nideyim ömrüm seni Miskin Yunus gideceksin, acep sefer edeceksin Hasret ile kalacaksın, ah nideyim ömrüm seni Yunus EMRE AĞLA GÖZÜM AĞLA GÜLMEZEM GAYRİ Ağla gözüm ağla gülmezem gayri Gönül dosta gider gelmezem gayri Ne gam bunda bana bin kez ölsem Orda ölüm olmaz ölmezem gayri Yansın canım yansın aşkın oduna Aksın kanlı yaşım silmezem gayri Beni irşad eden mürşid-i kamil Yeter ben el daha almazam gayri Varlığım yokluğa değişmişim ben Bu gün cana başa kalmazam gayri Fenadan bakiye göç eder olduk Yöneldim sol yola dönmezem gayri Muhabbet bahrinin gavvası oldum Gerekmez ceyhun'a dalmazam gayri Dilerim fazlından ayrılmıyasın Tanrı'm senden özge sevmezem gayri Söyle aşık dilinden bunu YUNUS Eğer aşık isem ölmezem gayri Yunus EMRE DOLAP NİÇİN İNİLERSİN Dolap niçin inilersin Derdim vardır inilerim Ben Mevlaya aşık oldum Anın için inilerim Benim adım dertli dolap Suyum akar yalap yalap Böyle emreylemiş çalap Derdim vardır inilerim Beni bir dağda buldular Kolum kanadım yoldular Dolaba layık gördüler Derdim vardır inilerim Ben bir dağın ağacıyam Ne tatlıyım ne acıyam Ben mevlaya duacıyam Derdim vardır inilerim Dağdan kestiler hezenim Bozuldu türlü düzenim Ben bir usanmaz ozanım Derdim vardır inilerim Dülgerler her yanım yondu Her azam yerine kondu Bu iniltim Hak'dan geldi Derdim vardır inilerim Suyum alçaktan çekerim Dönüp yükseğe dökerim Görün ben neler çekerim Derdim vardır inilerim Yunus bunda gelen gülmez Kişi muradına ermez Bu fanide kimse kalmaz Derdim vardır inilerim. Yunus EMRE GELİN EY KARDEŞLER Gelin ey kardeşler gelin Bu menzil uzağa benzer Nazar kıldım şu dünyaya Kurulmuş tuzağa benzer Bir pirin eteğin tuttum "Ana beni" deyip gittim Nice yüzbin günah ettim Her biri bir dağa benzer Çağla Derviş Yunus çağla Sen özünü Hakk'a bağla Ağlar isen halin ağla Erdem vefa yoğa benzer Yunus EMRE NİÇİN AĞLARSIN BÜLBÜL HEY Sen burda garip mi geldin Niçin ağlarsın bülbül hey Yorulup iz mi yanıldın Niçin ağlarsın bülbül hey Karlı dağlardan mı aştın Derin ırmaklar mı geçtin Yârinden ayrı mı düştün Niçin ağlarsın bülbül hey Hey, ne yavuz inilersin Benim derdim yenilersin Dostu görmek mi dilersin Niçin ağlarsın bülbül hey Kal'alı şehir mi yıkıldı Ya nam-u arın mi kaldı Gurbette yârin mi kaldı Niçin ağlarsın bülbül hey Gulistanlarda yaylarsın Taze gülleri yeğlersin Yavlak zarılık eylersin Niçin ağlarsın bülbül hey Uykudan gözüm uyandı Uyandı kana boyandı Yandı sol yüreğim yandı Niçin ağlarsın bülbül hey N'oldu şu Yunus'a n'oldu Aşkın deryasına daldı Yine baharistan oldu Niçin ağlarsın bülbül hey Yunus EMRE GELDİ GEÇTİ ÖMRÜM BENİM Geldi geçti ömrüm benim, Şol yel esip geçmiş gibi Hele bana şöyle geldi, Şol göz yumup açmış gibi İşbu söze hak tanıktır, Bu can gövdeye konuktur Bir gün ola çıka gide, Kafesten kuş uçmuş gibi Miskin âdemoğulları, Ekinlere benzer gider Kimi biter kimi yiter, Yere tohum saçmış gibi Bu dünyada bir nesneye, Yanar içim göynür özüm Yiğit iken ölenlere, Gök ekini biçmiş gibi Bir hastaya vardın ise, Bir içim su verdin ise Yarın anda karşı gele, Hak şarabın içmiş gibi Bir miskini gördün ise, Bir eskice verdin ise, Yarın anda karşı gele, Hak libasın biçmiş gibi Yunus Emre bu dünyada, İki kişi kalır derler Meğer HIZIR, İLYAS ola, Ab-ı hayat içmiş gibi Yunus EMRE |
17.12.2013, 20:05 | #4 (permalink) |
Bağımlı Üye
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Yunus Emrenin Şiirleri GÖNÜLLER YAPMAYA GELDİM Benim bunda kararım yok, Bunda gitmeye geldim Bezirganım mataım çok, Alana satmağa geldim. Ben gelmedim da'vi için Benim işim sevi için Dostun evi gönüllerdir, Gönüller yapmağa geldim Dost eşruğu deliliğim, Aşıklar bilir neliğim Devşuruben ikiliğim, Birliğe bitmeye geldim Yunus Emre aşık olmuş, Ma'şuka derdinden olmuş Gerçek erin kapısında Ömrüm harcamaya geldim Yunus EMRE bezirgan: Tüccar mata : Mal,erzak dav'i : Dava peşinde koşmak,kavga,dava. sev'i : Sevgi eşruk : Sarhoşluk devşuruben : Kaldırıp bitmek : Kavuşmak maşuk : Allah (Aşık olunan) SEVELİM SEVİLELİM Hak cihana doludur, kimseler Hakkı bilmez Onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz Dünyaya gelen geçer, bir bir şerbetin içer Bu bir köprüdür geçer, cahiller onu bilmez Gelin tanış olalım, işin kolayın tutalım Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz Yunus sözün anlar isen, mani'sin dinler isen Sana iyi dirlik gerek, bunda kimseler kalmaz Yunus EMRE ÇAĞIRAYIM MEVLAM SENİ Dağlar ile taşlar ile çağırayım mevlam seni Seherlerde kuşlar ile çağırayım mevlam seni Sular dibinde mahi ile, sahralarda ahu ile Abdal olup ya hu diye çağırayım mevlam seni Gökyüzünde İSA ile Tur dağında MUSA ile Elindeki asa ile çağırayım mevlam seni Derdi okus EYYÜP ile, gözü yaşlı YAKUP ile Ol MUHAMMED mahbub ile çağırayım mevlam seni Hamd u şükrullah ile, vasf-ı kulhuvallah ile Daim zikrullah ile çağırayım mevlam seni Yunus okur diller ile, ol kumru bülbüller ile Hakkı seven kullar ile çağırayım mevlam seni Yunus EMRE mahi : Balık ahu : Ceylan abdal : Derviş ya hu : Allah okus : Çok mahbub: Sevgili Dervişlik Dedikleri Dervişlik dedikleri hırka ile tac degil Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil Durmuş marifet söyler, erene Yunus Emrem Yol eriyle yoldadır, yolsuza yoldaş değil Yunus EMRE HİÇ BİR KİŞİ BİLMEZ BİZİ Hiç bir kişi bilmez bizi, Biz ne işin içindeyiz Ne hırsımız baydır bizim, Ne nefsimiz içindeyiz Bir kimsenin devletine, Ta'nediben biz gülmeyiz Ne munkiriz alimlere, Ne tersanın hacındayız Yunus eydur hey sultanım, Özge şahım vardır benim Ko dünya altın gümüşün, Ne bakır-u tacındayız Yunus EMRE bay : Zengin ta'netmek : Yermek, kınamak özge : Başka tersa: Hıristiyan munkir : İnkar eden AH NEFİS Girdim Aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum Geştediben denizler Hızır'layın gezer oldum Cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta Bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum Sordum deniz malikine ırak değil salığına Girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum Viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var Haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum Ben ol dükkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum Dost bağının bülbülüyüm budaktab gül üzer oldum Ol budakta biter iman iman bitse gider güman Dün gün isim budur heman nefsime bir tatar oldum Canım bu tene gireli nazarım yoktur altına Düştüm ayaklar altına topraklayın tozar oldum Tenim toprak tozar yolca nefsim iltir beni önce Gördüm nefsin burcu yüce kazma aldım kazar oldum Kaza kaza indim yere gördüm nefsin yüzü kara Hümeti yok resul'lere bentlerini bozar oldum Bu nefs ile dünya fani bu dünyaya gelen hanı Aldattın ey dünya beni işlerinden bezer oldum Yunus sordu girdi yola kamu gurbetleri bile Kendi ciğerim kanıyla vasf-ı halim yazar oldum Yunus EMRE BE HEY KARDAŞ Be hey kardaş Hakk'ı bulam mı dersin, Hakk'a yarar amel işlemeyince Tarikat sırrına erem mi dersin, Kamil mürşid sana söylemeyince. Özenirsen gardaş, tevhide özen. Tevhiddir nefsinin kal'asın bozan Hiç kendi kendine kaynar mı kazan Çevre yanın ateş eylemeyince. Değme kişi gönül evin düzemez Hakk'ın taktirini kimse bozamaz. Tarikat ummandır dalıp yüzemez, Aşkın deryasını boylamayınca. Aşkım galip geldi yüreğim harlar Aşık olan ar-ı namusu neyler Behey yunus sana söyleme derler Ya ben öleyim mi söylemeyince. Yunus EMRE AŞIKLAR ÖLMEZ Ya Rab bu ne derttir derman bulunmaz Benim garip gönlüm aşktan usanmaz Aşık ki cana kaldı aşık olmaz Canın terketmeyen, ma'şukun bulmaz Aşk pazarıdır bu canlar satılır Satarım canımı kimseler almaz Aşık, bir kişidir, bu dünya malın Ahiret korkusun bir pula saymaz Bu dünya ol ahiretten içeri Aşıkın yeri var kimseler bilmez Yunus öldü diye sala verirler Ölen hayvan imiş, aşıklar ölmez Yunus EMRE LA ŞERİKE La şerike okursun, sonra şerik katarsın Bire iki demegil, fitne kimden tutarsın Çün Kuran gökten indi, Onu Allah buyurdu Ondan haber ver bana, ha kitaptan ötersin İlim okumaktan gerek kendözünü bilmektir Kendözünü bilmezsen bir hayvandan betersin Kılarsın riya namaz, günahın çok hayrın az Dinle neye varır söz, Cehennemde bitersin Halka fetva verirsin, Ne için sen tutmazsın İhlas ile gelirsen bizden nesne utarsın Sen fakihsin ben fakir, sana hiç tan'umuz yok İlmin var amelin yok, günahlara batarsın Yunus EMRE utarsın : Kazanırsın tan : Kınama SUFİYİM HALK İÇİNDE Sufiyim halk içinde, tesbih elimden gitmez Dilim marifet söyler gönlüm hiç kabul etmez Söylerim marifeti, saluslanırım katı Miskinliğe dönmeye gönlümden kibir gitmez Görenler elim öper, tac u hırkaya bakar Söyle sanırlar beni, zerrece günah etmez Dışımda ibadetim sohbetim hoş taatım İç pazara gelince bin yıllık ayyar etmez Dışım derviş içim boş, dilim tatlı sözüm hoş Amma ettiğim işi dinin değişen etmez Yunus eksikliğini Allah'ına arz eyle Onun keremi çoktur sen ettiğin o etmez Yunus EMRE saluslanmak : Hilekarlık, düzenbazlık. HABER EYLEN AŞIKLARA Haber eylen aşıklara, Aşka gönül veren benem Aşk bahrisi oluban Denizlere dalan benem Gördüm göğün meleklerin, Her biri bir işteymiş Hak Çalabın zikr-in eden İNCİL benem KURAN benem Gördüm diyen değil, gören Bildim diyen değil, bilen Bilen O'dur, gösteren O, Aşka esir olan benem Deli oldum adım Yunus Aşk oldu bana kılavuz Hazrete değin yalınız Yüz sürüyü varan benem Yunus EMRE ERENLER YOLU Canım erenler yolu inceden ince imiş Süleymana yol kesen şol bir karınca imiş Eydürler idi bana aşık avare olur, Geldi başıma gördüm, ol söz yerince imiş Dört kitabın manisin okudum hasıl ettim Aşka gelincek gördüm, bir uzun hece imiş İki kişi söyleşir Yunus'u görsem diye Biri eydur ben gördüm bir AŞIK koca imiş Yunus EMRE AHIR ZAMAN İşidün ey ulular, Ahır zaman olusar Sağ müslüman seyrekdür, Ol da güman olusar Danışman okur tutmaz, Derviş yolun gözetmez Bu halk öğüt işitmez, Ne sarp zaman olusar Gitti beyler mürveti, Binmişler birer atı Yediğü yoksul eti, İçtiğü kan olusar Ne acayip sergüzeştler, Bağrım dolu serzenişler Durmaz akar kanlı yaşlar, Aksa gerek şimden gerü. Yunus EMRE |
17.12.2013, 20:06 | #5 (permalink) |
Bağımlı Üye
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
| Cevap: Yunus Emrenin Şiirleri BU ACAİP BİR HALDİR Bu bir acaip haldir bu hale kimse ermez Alimle davi kılar, Veli değme göz görmez İlm ile hikmet ile, kimse ermez bu sırra Bu bir acaib sırdır, ilme kitaba sığmaz Alem ilmi okuyan, dört mezhep sırrın duyan Aciz kaldı bu yolda, bu aşka el uramaz Yunus canını terk et, bildiklerini terk et Fena olmayan suret, şahına vasıl olmaz Yunus EMRE davi : Savunulan şey veli : Amma lakin fena : Benliği terkedip yokluk halinde olma EY BENİ AYIPLAYAN Ey beni ayıplayan, gel beni aşktan kurtar Elinden gelmez ise, söyleme fasid haber Hiç kimsene kendinden, halden hale gelmedi Cümlemizin halini, maşuk eder mukarrer Aşıkların her hali, Maşuk katında biter Sözün var ona söyle, benim elimde ne var Her kim aşk kadehinden,içti ise bir cura Ona ne yad ne biliş, ona nesrik ne humar Dost yüzünden nikabı, her kim giderdi ise Hicap kalmadı ona, ayruk ne hayr u ne şer Şeriat edebinden korkaram söylemeye Yok ise eydeyidim daha ayrıksı haber Dost kılıcından Yunus ölürse gam değil Dost göğünden uyanan, Maşuk burcundan doğar Yunus EMRE fasid : Bozucu, fesat mukarrer : Kararlaştırılmış cur'a : Yudum yad : Yabancı biliş : Tanıdık humar : İçkinin verdiği başağrısı nesrik : Sarhoş ayrıksı : Aykırı nikap : Perde, yüz örtüsü AŞK KİTABIN OKURUZ Söylememek harcısı, söylemeğin hasıdır Söylemeğin harcısı, gönüllerin pasıdır Cümle yaratılmışa bir göz ile bakmayan Halka müderris ise, hakikatte asidir Şeriat haberini şerh ile eydem işit Şeriat bir gemidir, hakikat deryasıdır Ol geminin tahtası her nice muhkem ise Deniz mevci kat olsa, tahta uşanasıdır Bundan içeri haber işit, ey deyin ey yar Hakikatin kafiri, şer'in evliyasıdır Biz talib-i ilimleriz, aşk kitabın okuruz Çalap müderris bize, aşk hod medresedir Yunus EMRE Harcısı : Uygunu Has : Güzel Şerh : Açıklama Eydem : Söyleyim Hakikat : Kuranın gizli anlamlarının bilindiği makam Muhkem : Kuvvetli Mevc : Dalga Kat : Kesme Uşanmak : Kırılmak Şer'in : Şeriatın Talib-i ilim : İlim öğrenen Hod : Kendi, zaten HAK BİR GÖNÜL VERDİ Hak bir gönül verdi bana, ha demeden hayran olur Bir dem gelir şadan olur, bir dem gelir giryan olur Bir dem gelir söyleyemez, bir sözü şerh eyleyemez Bir dem cehalette kalır, nesne bilmez nadan olur Bir dem dev olur ya peri, viraneler olur yeri Bir dem uçar BELKIS ile sultan-ı ins u can olur Bir dem varır mescitlere, yüz sürer anda yerlere Bir dem varır deyre girer, incil okur ruhban olur Bir dem gelir İSA gibi ölmüşleri diri kılar Bir dem girer kibr evine, Firavn ile Haman olur Bir dem döner CEBRAİLE rahmet saçar her mahfile Bir dem gelir gümrah olur, miskin Yunus hayran olur Yunus EMRE hayran : Şaşkın şadan : Sevinçli giryan : Ağlayan beşaret: Müjdelenmek şerh : Açıklama nadan : Cahil deyr : Kilise ruhban : Rahip mahfil : Toplantı yeri gümrah : Sapmış Aşk Bezirganı Aşk bezirganı Sermaye canı Bahadır gördüm Cana kıyanı Zehi bahadır Can terkin urur Kılıç mı keser Himmet giyeni Kamusun bir gör Kemterin er gör Alu görmegil Palas giyeni Tez çıkarırlar Fevkal'ulaya Bin isa gibi Dünya yakanı Tez indirirler Tahtesseraya Bir karun gibi Dünya kovanı Aşık olanın Nişanı vardır Melamet olur Belli beyanı Yunus EMRE İŞİTİN EY YARENLER İşitin ey yarenler Aşk bir güneşe benzer Aşk olmayan gönül Misal-i taşa benzer Taş gönülde ne biter Dilinde agu tüter Nice yumuşak söylese Sözü savaşa benzer Geç Yunus endişeden Gerekse bu bişeden Ere aşk gerek evvel Ondan dervişe benzer Yunus EMRE yaren : Dost agu : Zehir bişe : Orman KİME GÖNÜL VERİR İSEM Kime gönül verir isem, benim ile yar olmadı Halim bilip derdim sorup bana vefadar olmadı Haktan meğer takdir idi, aşık oldu gönlüm sana Hiç kimseler bencileyin, aşka giriftar olmadı İbrahim'e Nemrud odunu, aşktır gülistan eden Aşktan nazar ericeğiz, gülzar oldu nar olmadı Aşkta kahırlar çok olur, aşıklara gayret gerek Yunus aşık oldun ise, aşıklarda ar olmadı Yunus EMRE giriftar : Tutkun olmak, tutulmak gülistan, gülzar : Gül bahçesi nar : Ateş ar : Utanma NİCE BESLEYESİN Nice bir besleyesin, bu kadd ile kameti Düştün dünya zevkine unuttun kıyameti Dürüs, kazan, ye yedir, bir gönül ele getir Yüz Kabeden yiğrektir, bir gönül ziyareti Uslu değil delidir Halka Salusluk satan Nefsin müslüman etsin var ise kerameti Yunus imdi sen dahi, gerçeklerden olagör Gerçek erenler imiş, cümlenin ziyareti Yunus EMRE kadd : Boy, pos kamet : Boy dürüs : Toplayıp biraraya getirme yiğrek : Daha iyi salusluk : Hilekarlık keramet : Olağanüstü işler, haller AŞIK KENDİ KANINI Helal kıldı ma'şuka aşık kendi kanını Ma'şuk nakşından okur aşk eri Kur'anını Yardan ayrı olunca asılıp ölmek yeğdir Aşık kendi bırakır boynuna urganını Gitmez aşık gözünden hergiz ma'şuk hayali Nitekim zilha verir Yusuf'un nişanını Dirlik budur aşıka ma'şuk yolunda öle Sorarlar ise aydam aşıkın burhanını Belkıs ile Süleyman aşka düştü bir zaman İsteyip bulmadılar bu derdin dermanını Gökteki Harut Marut aşk için indi yere Zühre yüzün görecek unuttu Rahman'ını Güzaf görmen siz aşkı kime oğradı ise Sultanı iltir baştan yitirir hanmanını Ferhat bu aşk yolunda başın külünge tuttu Hüsrev Şirin derdinden dosta verdi canını Leyli'yle Mecnun işi acebdür ( ür ) bu halka Abdürrezzak terk etti aşk için imanını Zemane vefaları cefa gelir Yunüs'a Bir doğru yer bulucak fidi kılar canını Yunus EMRE BİLMEDİLER Hakiykatin ma'nisin şerh ile bilmediler Erenler bu dirliği riye dirilmediler Hakiykat bir denizdir şeriattır gemisi Çoklar gemiden çıkıp denize dalmadılar Bular geldi tapıya şeriat tuttu durur İçeri giribeni ne varın bilmediler Dört kitabı şerh eden asıdır hakıykatte Zira tevsir okuyup ma'nisin bilmediler Yunus adın sadıktır bu yola geldin ise Adın değşirmeyenler bu yola gelmediler. Yunus EMRE SENSİN KERİM Sensin kerim sensin rahim, Allah sana sundum elim Senden artuk yoktur emim, Allah sana sundum elim Ecel geldi vade erdi, Bu ömrüm kadehi doldu Kimdir ki içmeden kaldı, Allah sana sundum elim Gözlerim göğe süzüldü, Canım göğüsten üzüldü Dilim tetiği bozuldu, Allah sana sundum elim Geldim salacam sarılır, Dört yana sela verilir El namazıma derilir, Allah sana sundum elim Can cenazeden şeştiler, Üstüme toprak saçtılar Hep koyubeni kaçtılar, Allah sana sundum elim Yunus tap uzattın sözü, Allah'ına tutgil yüzü Didardan ayırma bizi, Allah sana sundum elim Yunus EMRE emim : İlacım salaca : Tabut taşıyan tahta şeşmek : Çıkarmak tap : Yeter, kafi didar : Allahın cemali, yüzü AŞK VER BANA İlahi bir aşk ver bana, kandalığım bilmeyeyim Yavı kılayım ben beni, isteyi ben bulmayayım Al gider benden benliği, doldur içime şenliği Diriliğimde öldür beni, varıp orda ölmeyeyim Bülbül olup öteyim, dost bahçesinde yatayım Gül oluben açılayım, ayruk dahi solmayayım Aşkdır derdin dermanı, aşk yoluna koydum canı Yunus Emre eydur bunu, bir dem aşksız olmayayım. Yunus EMRE Kanda : Nerede Yavı kılmak: Kaybetmek Ayruk : Artık, başka Eydur : Söylemek Dem : An, vakit |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |