Sefa Kaşkaş - Meta - Sözleri

[Ada]

Sefa Kaşkaş - Meta - Sözleri

eskisinden beter şimdi olanlara alışmak
ne ifade etmeli ki insan için sarılmak
yüzsüz de değilim ama sensizliğe alınmam
İstersen hoşçacal inan ki darılmam

koşmaktan yorulmuşuz çaresizlik derdimiz
bir gün doğruyu anlarsın aşk önüne serdi mi
öylesine kör olursun ki göremezsin gerçeği
işte o gün başkasından bilmelisin kendini

çaresizlikten kaçarken bağlamışız umutlar
başkasıyla konuşmak sana kimseyi unutturmaz
öyle olduğunu düşünoyosan yaz bunu da unutma
olur birgün düşersen eğer sakın bana tutunma

Varlığına yenik düşmem ansızın gelirsen
sanki durulmuşum kafamda vecizeler
eğer senden geçip de kendime gelirsem
ne kadar sürer söyle beni kendine getirmen

Sefa Kaşkaş

Sahipsiz bu diyar katillerle dolu
Askı yazacaksan katiplerle olur
Ne kadar yazarsan yaz ama bir gün gidecek
yani bu diyarda sahiplenme onu

Konu sensen eğer kelimeler zincir olur
Yaza yaza incit onu
Gözbebeklerin siyah bi inci tonu
Aşk'ta bu dünyanın kirli sonu.

Ne kadar anlamsız geliyor bu duygular
Onu görür görmez kudurdular
Şimdi içimde çözemediğim bi uğultu var
Sen kaç gün uykusuz kaldın bilmediğin bi ugultudan

Ateş oldun beni yaktın
Beni yaktın peki kim veliahtım ?
Yagmur oldun bana yagmadın
Bütün devran yagmur olsa sana yagmasın.

Bi kahvenin sıcaklıgı özündedir
Bi gidip bi geliyosun özün nedir ?
Benim bütün sıcaklıgım sözümdedir
Kahvelerin hatrı gözündedir.

Elbet bir gün herkes ölecek
Bu yüzden beklemiyorum dönmeni
Askın yanardagı sönecek
Yanıma gelmen için bekliyorum ölmeni.