Emre Aydın – Ve Gülümse Şimdi (Bebeğim)

[Beste]

Emre Aydın – Ve Gülümse Şimdi (Bebeğim)


Sakın ağlama , tanıdık yalnızlık , evvel Allah tanıştık evvelden
Kokunu bırakma, çok sevdim kokunu , bilemezsin götür kokunu

Çocuktun hep sen , elinde balonla … Engel miydim ben ? İğne miydim ?
Bir bakmışım ki ben , elmalar düşmüş , tükenmişiz , kepenkler inmiş …bebegım…

Ve uğraşmak anlamsız
Yüzündeki yabancı
Her geçen saniye bana daha yabancı .
Ve böyle olmasın bildiğim gibi kalsan
Her geçen saniye daha da zorlaşmasın
Gülümse şimdi gülümse şimdi gülümse şimdi ve gülümse şimdi …bebegım…bebegım…

Haklıydın hep sen , acılar bedava , mecburduk hep uzaktan bakmaya
Çok yorgunum ben , eski bir saat gibi … hırpalandım Istanbul gibi ..

Bebeğim …

Oyunun en güzel yerinde zil çalınca üzülürdük ya … öyleyim .