Canide: Çok çalışkan, çaba gösteren. (Arapça)
Cameri: Eli açık, cömert, cesaret. (Kürtçe)
Can: Ruh, insanın özü, varlığı, gönül, içten, sevimli. (Türkçe)
Cana: Ey can, ey sevgili. (Farsça)
Canal: Gönül al, kendini sevdir. (Türkçe)
Canan: Sevgili, sevilen, gönül verilen, âşık olunan, beğenilen. (Türkçe)
Canaş: Sevgili, arkadaş, dost. (Türkçe)
Canay: Ay gibi sevilen.
Candan: İçten, yürekten. (Türkçe)
Candaş: Candan arkadaş, yakın, sıcak, içten. (Türkçe)
Candeğer: Can verecek kadar değerli. (Türkçe)
Canel: Can gibi değerli kişi. (Türkçe)
Canesin: Esin veren sevgili. (Türkçe)
Canfer: Aydınlık sunan. (Türkçe)
Cangül: Gül gibi sevgili. (Türkçe)
Cangün: İnsanı canlandıran gün. (Türkçe)
Cangür: Güçlü dost. (Türkçe)
Canik: Atik, çevik, gözüpek, becerikli. (Türkçe)
Canipek: Yumuşak huylu. (Türkçe)
Cankat: Hayata mutluluk saçan. (Türkçe)
Cankız: Cana yakın kız. (Türkçe)
Cankut: Uğurlu dost. (Türkçe)
Cannur: Işıklı, sıcak, aydınlık kişi. (Türkçe)
Canöz: Canın içi, özü, candan kişi. (Türkçe)
Canözlem: Candan özleyen. (Türkçe)
Cansel: Hayat veren su. (Türkçe)
Cansen: Sen can gibi dostsun. (Türkçe)
Canses: Sesi can veren. (Türkçe)
Cansev: Sevgi dolu. (Türkçe)
Cansever: Canseven: Candan seven. (Türkçe)
Cansevin: Yürekten sevin. (Türkçe)
Cansın: Sevilmeye değer, sevgili. (Türkçe)
Cansoy: Sevgili bir soydan gelen. (Türkçe)
Cansu: Can suyu, yaşam veren su. (Türkçe)
Cansun: Sevgi sun. (Türkçe)
Cavidan: Sürekli, kalıcı, sonsuz. (Farsça)
Cawıdan: Ebedi, sonsuz. (Kürtçe)
Cazibe: Çekici, alımlı, sevimli. (Arapça)
Cebriye: Yazgı. (Arapça)
Cecunu: Üzerine yatmak. (Lazca)
Cefa: Eziyet, sıkıntı çekme. (Arapça)
Ceğanu: Günün doğması. (Lazca)
Celile: Ulu, büyük. (Arapça)
Cemile: Güzel, hoşa giden davranış, jest. (Arapça)
Cemre: Ateş halinde kömür, ilkyaz arefesinde havada, suda, toprakta oluştuğu varsayılan ısı yükselişi. (Türkçe)
Cemskvaneri: Güzelleşmiş (Lazca)
Cenah: Kuş kanadı, taraf. (Arapça)
Cenan: Kalp, yürek, gönül. (Arapça)
Cenet: Cennet (Çerkesçe)
Cenin: Ana rahmindeki çocuk. (Arapça)
Cennet: Çok güzel, ferah yer. (Arapça)
Centosu: Tohumu serpmek. (Lazca)
Ceren: Ceylan, ahu. (Türkçe)
Ceride: Gazete, kayıt, bilgi. (Arapça)
Cerime: Zarar görmek, bedel ödemek. (Arapça)
Cesaret: Korkusuzluk, yüreklilik. (Arapça)
Cesime: Büyük, iri, kocaman. (Arapça)
Cetafrineri: Nazlı. (Lazca)
Cetanu: Gün ışığı. (Lazca)
Cevahir: Özler, maya, özü güçlü. (Arapça)
Cevher: Öz, maya, değerli taş. (Arapça)
Çevriye: Eziyet, sıkıntılı. (Arapça)
Cevza: İkizler burcu, yıldız. (Arapça)
Cexveri: Çoğalmış, üremiş. (Lazca)
Ceyda: Uzun boylu ve güzel. (Arapça)
Ceyhan: Su gibi akan, Akdeniz bölgesinde bir nehir. (Türkçe)
Ceylan: Gözlerinin güzelliğiyle ünlü, zarif, ince bacaklı hayvan, ceren.
Cezire: Denizlerdeki ada. (Arapça)
Cıvıl: Hareketli, sesli, kaynaşan. (Türkçe)
Cıvıltı: Kuşların ötüş sesi. (Türkçe)
Cıwan: Genç, güzel, hoş. (Kürtçe)
Cidal: Hararetli konuşma. (Lazca)
Ciğil: Parlak. (Türkçe)
Cihanbanu: Dünyaca tanınan kadın. (Türkçe)
Cihannur: Dünyayı aydınlatan. (Türkçe)
Cihanşah: Dünya hükümdarı. (Türkçe)
Cilve: Hoşa gitmek için nazlanmak. (Arapça)
Cinan: Cennetler. (Arapça)
Cinas: Çok anlamı olan bir kelimeye farklı konuda, farklı anlam yükleme işi.
Cirim: Hacim, oylum. (Arapça)
Civelek: Neşeli, canlı, sokulgan.
Comerd: Eli açık, iyiliksever. (Kürtçe)
Coşan: Duyarlılık hali, heyecanlanma. (Türkçe)
Coşku: Fazla duyarlık, heyecan. (Türkçe)
Coşkunay: Coşmuş ay gibi. (Türkçe)
Cömert: Eli açık, verimli, üretken. (Farsça)
Cudi: Eli açık. (Kürtçe)
Cumhuriyet: Halkın egemenliği demek olan devlet yönetimi. (Türkçe)
Cuma: Haftanın altıncı günü. Müslümanlarda kutsal gün. (Arapça) (Türkçe) (Arapça)

__________________

Ben olmuşum defterde boş bırakılan ilk sayfa