|
Anne ve Çocuk kategorisinde açılmış olan Çocuklarınıza Her Akşam Sormanız Gereken 3 Soru konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
24.11.2016, 09:09 | #1 (permalink) |
Siyahı da Gökkuşağından Dışlamadılar mı? | Çocuklarınıza Her Akşam Sormanız Gereken 3 Soru Çocuklarınıza Her Akşam Sormanız Gereken 3 Soru Çocuklarla iletişimi güçlendirmenin yaratıcı yolları olabiliyor. İşte Huffington Post yazarı Meg Conley'den çocukları için geliştirdiği 3 sorulu ritüel... İki kızım da aynı zamanda okula gitmeye başladığında, her ikisi de farklı okullara gidip farklı dersler alıyordu. Tüm ailenin günün ışımasıyla birlikte farklı yönlere gittiğini görmek oldukça ilginçti. Çocuklarımın yeni fikirler ve insanlarla tanışması beni mutlu etse de, aramızdaki bağı kaybetmekten korkmaya başlamıştım. Fazlaca anaç bir tavır gibi göründüğünü biliyorum ama yine de söyleyeceğim, aile bağlarımızı güçlendirmek için bir yol bulmam gerekiyordu. Asla karmaşık planlar yapmakta iyi olmadım. Bu yüzden, her akşam aile yemeğinde, aynı 3 soruyu sorup cevaplayarak aile bağlarını basitçe güçlendirmenin yolunu buldum. İşte sorular... 1. Bugün ne kadar cesurdun? Kızlarım, cesaretin büyük bir jesttense birçok ufak davranışla gösterilebileceğini bilsinler istiyordum. Cesaretlerinin farkına varmaları gerekiyordu böylece dünya onların oyun alanı olabilirdi. Hâlâ anne ve babalarının korumasını üstlerinde hissetseler de, kendi aslan yüreklerini ve iyi niyetlerini keşfetmeleri gerekiyordu. Şu anda onların arkasındaki en önemli destek bizdik. Ancak günün birinde, okulda, kariyerlerinde ya da kişisel hayatlarında kendi kendilerine ayakta durmaları gerekecekti. Hayatları korkunç bir hal aldığında ya da bir risk almaları gerektiğinde, geçmişteki cüretkar hareketlerine bakıp neler yapabileceklerini görmelerini istiyordum. Bugün ne kadar cesurdun? Umarım bu soru onların kahramanlıklarını fark etmelerini sağlar, böylece eski bir dostları olan cesareti gerekince kullanabilirler. 2. Bugün ne kadar kibardın? Çocuklar acımasız olabiliyor, aynı yetişkinler gibi. Bu bizi insan yapan şeylerden biri. Elbette, sadece insan olmak yetmiyor insancıl olmayı da öğrenmek lazım. Çocuklarımın oyun alanında iyilik meleği olmasına gerek yok. Çevrelerinde ne olduğunu fark etsinler ve çevrelerini daha iyi bir hale getirmek için uğraşsınlar yeter. Toplum genellikle kızlarımıza kibarlığın zayıflık olduğunu öğretiyor. Ama öyle değil. Biz kızlarımıza kibarlığın anlayış ve güçlü olmayı sağladığını öğretiyoruz. Herkes sessiz kalırken bir arkadaşını savunması ya da her öğle yemeğini yalnız yiyen bir çocuğa eşlik etmesi. Bugün ne kadar kibardın ?Kibarlık güçtür ve umarım kızlarım her gün bunu geliştirebilirler. 3. Bugün neyi başaramadın? Eğer çocuklarımızın yılmadan başarıyı aramasını istiyorsak, başarısızlıktan korkmamalarını sağlamamız gerek. Genellikle hatalar, yanlış seçimler ve yanlış kararlar sırların ortaya çıkmasına ve utanca sebep olur. Çocuklarımın kötü notlarını, arkadaşıyla tartışmasını, onlara zarar veren ya da onların zarar verdiği herhangi bir şeyi saklamasını istemiyorum. Hayat yenilgilerle dolu ama bu mağlup olduğumuz anlamına gelmez. Bu sadece denediğimizi gösterir ve bu da iyi bir şey değil mi? Bu yüzden her gece başarısızlıklarımızla dalga geçeriz. “Bugün oyun parkındaki demirlerden düştüm çünkü bir seferde üçünü birden atlayabileceğimi sanmıştım. Yapamadım” “Yeni bir şey denedin! Seninle gurur duyuyorum. Ve bak yaranın üzerindeki yara bandı ne kadar havalı duruyor” “Öğretmen istediğinde adımı doğru yazamadım ve bu beni üzdü” “Böylece adını nasıl doğru yazacağını öğrenmiş oldun. Ne kadar güzel. Bu gece bunun üzerinde çalışmak ister misin?” Bu kızlarımın favori sorusu ve onları suçlayamam. Ben de tamamen aynı fikirdeyim. Domates çorbası ve kızarmış peynir yerken günün en büyük fiyaskoları hakkında konuşmak oldukça rahatlatıcı. Yani bir şeyleri mahvetsem de hala bu masada oturuyor ve seviliyor muyum? Elbette. Bugün neyi başaramadın? Ailecek başarısızlıklarımızı paylaşmamız, bireysel olarak başarılı olmamızı sağlar. Eşim ve ben de her akşam bu üç soruyu cevaplıyoruz. Kızlar cevaplarımızı seviyor, cesaretimize gülüyor, kibarlığımızdan ilham alıyor ve başarısızlıklarımızı kabullenip çözmemizde yardımcı oluyorlar. Onların bu tepkileri tüm bu deneyimin en beklenmedik güzelliği oluyor. Bizi sadece ebeveynleri değil ortakları olarak da görebiliyorlar. Daha cesur olmamı, daha kibar olmamı ve daha çok denememi sağlıyorlar. Benim iyi, güçlü kızlarım. Bu üç soruyu yıllarca sormayı planlıyoruz. Cevaplar değişecek ama onlardan aldığımız sevgi aynı kalacak. Ve dördümüz için, bu yeterli. |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |