Bakış açısı



Tanrı dedi ki:

Eğer huzur istiyorsanız, kendi özel hayatınız dahilinde huzur istiyorsanız kendinizle barışın siz, kendi içinizde huzur tesis edin. Kendinizi aşırı derecede gergin hissettiğinizde bu sizin geriliminizdir. Şu ya da bu mesele zihninize hücum ediyor size darbe vuruyor olabilir ama aslında zihniniz sizi kendi içinizdeki bir şeyle karşı karşıya getiriyor, onunla yüzleştiriyordur. Böyle durumlarda zihninizin size sunduğu şey sevgi değildir. Yanıp sönen kırmızı ışıklar ve yüksek bir siren sesinin eşliğinde zihniniz size “ Alarm durumu. Tetikte ol. Tetikte ol, önünde kocaman bir sorun var. Önünde koca bir sorun var,” demektedir.
Zihniniz size “Alarm! Alarm! Alarm!” dediği zaman “Geril iyice! Geril iyice! Geril iyice! demektedir aslında. “Önünde bir tehlike var! Önünde bir tehlike var! Önünde bir tehlike var!” demektedir zihniniz size. Dolaysıyla de dışınızda olan şeylere dikkat etmenizi telkin eder. Zihniniz masaya sizin getirdiğiniz şeyleri kabul etmenizi istemez.
Ben burada ha bire “zihniniz” diyorum ama zihninizi en nihayetinde size ait olan, sizin olan gerçek meseleleri savuşturmaya çağıran kimdir acaba? Evet, sizsiniz. Ama tabii ki bunun da dereceleri vardır. Eğer biri size bir silah doğrultmuşsa o sırada kendinize uyduracağınız bir içsel çalışma, içe dönük bir iş olmayabilir hani. Tehdit orada, sizin dışınızdadır. Ama ne kadar masum olsanız da bu artık sizin mesuliyetinizdir. Meselenin menfaati açısından böylesi bir uç durumu geçelim ve seçmek konusunda son derece atak davrandığınız, kendi yaratınız olan karşılık verme biçimlerini konuşalım biz; sizi tetikleyen harici unsurlardan, dışarıdan gelen kıvılcımlardan bahsedelim.
Bu tipteki kurbanın verdiği genel karşılıklardan, sık rastlanan tepkilerden birine “masum kurban” diyebiliriz pek ala. Şunlar, şunlar, şunlar sizi anlamıyordur siz de öfkelenir ya da surat asarsınız işte.
Canlarım siz kendinizi ne zaman anladınız? Bu diğer kişinin niyeti her ne olursa olsun, son derece insani bir seviyede dahi olsa – ki belki de bu seviyeyi aşmış olduğunuzu düşünüyorsunuzdur- sizi çok daha geniş, çok daha yüksek bir farkındalığa yönlendiriyor, size bunu işaret ediyordur o. Belki de daha iyi bir insan olmak için ihtiyaç duyabileceğiniz şeyleri öğrenmenize yardım ediyordur. Belki de kendinizi halının altına süpürüyorsunuz siz. Bu yaptığınız şey için bir başkasını suçlayamazsınız. Belki de alışkanlık edindiğiniz o ya da bu sebeple kendinizi siliyorsunuz. Sizin meseleniz bir başkasının söylediği, yaptığı, söylemediği veya yapmadığı bir şey değil. Sizin meseleniz belki de kendinizin söylemediği veya yapmadığı bir şey. Buradaki fail siz olabilirsiniz.
Eğer kurbansanız pek ala kendinizi göz ardı etmiş, reddetmiş olabilirsiniz. Sırtınıza kocaman bir kurban yaftası asmış olabilirsiniz.
Ne dediğimi anlıyorsunuz, değil mi?
Bu durumu başka insanlarda fark etmiştiniz. Karşılaştıkları zorlukların tezahürü ne şekilde, hangi formda olursa olsun bu zorluklar onlarındır, zorlukları onlara yansıtan, karşılarına çıkaran sayısız insanın değil. Yaşam dahilindeki alışkanlıklar doğru oluşturulmalıdır ve her kim olursanız olun, düşünce alışkanlıklarınızı doğru oluşturmakla sorumlu sadece sizsiniz. Fakat kendinize karşı da çok katı olmayın. Kötü bir çocuk değilsiniz. Kötü çocuklar yoktur zaten. Sizin hayat dahilinde öğrenmeniz, tekamül etmeniz vardır. Sizin için atması zor adımlar vardır. Bu adımlara bakmanız bile zordur bazen. Başkalarının da bu adımları anlaması oldukça zordur kimi zaman.
Şöyle iyice bir gerildiğinizde nefes almıyorsunuzdur. Kendinizi dondurup bırakırsınız ve kırılmanızı daha elverişli hale getirecek bir gevrekliğe ulaşırsınız; kırılganlaşırsınız. Öyleyse bir adım geri gidin ve nefes alın.
Her ne olup bitiyorsa bunun bu şekilde devam etmek zorunda olmadığını idrak edebilir, bu meseleyi çözecek, halledecek kişinin kendiniz olduğunu bilebilirsiniz. İçinizde sizi sıkan, endişelendiren bir şeyler vardır. Öyleyse artık sorumluluk alırsınız ve uzun zamandır birlikte yaşadığınız bir şeyi görmeye başlayabilirsiniz. Gerçekten neyin olup bittiğini görmeye başlarsınız artık. Hislerinizi dolayısıyla da gerçekten canınızı sıkan şeyleri bastırmak sizin alışkanlığınız olabilir mi acaba? Dumanın nerden çıktığını gördüğünüzde ateşi de söndürebilirsiniz.
Çeviren: Engin Zeyno Vural