|
Serbest Kürsü kategorisinde açılmış olan Yalnızlıkla arkadaş olmak konusu , ...
| LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
08.09.2013, 21:51 | #1 (permalink) |
Tecrübeli Üye | Yalnızlıkla arkadaş olmak Yalnızlıkla Arkadaş Olmak Yalnızlık beni terk etmeyen tek şey. Sabah kalktığımda yanıbaşımda duruyor. Yorgun gözleriyle sessizce günaydın diyor. Yalnız bir adamın gününün aydın olamayacağını o da biliyor. Sonra ekmek ve peynirden oluşan muhteşem kahvaltı sofrasında bana eşlik ediyor. Benim gibi pek iştahı yok ama birkaç lokma yemek zorunda hissediyor kendini. Sonra beraber dışarı çıkıyoruz... Dışarısı insan seli. Caddede beraber yürümemiz mümkün değil. Ben önden gidiyorum o ise arkadan geliyor. Bunca insanın içinde sadece o beni tanıyor bende onu. Arada sırada arkama dönüp yalnızlığa birşeyler söylüyorum. Bu durum caddeden geçenlerin ilgisini çekiyor. Bana bakıp deli bu heralde diye düşündüklerini gözlerinden anlayabiliyorum. Halbuki onlar nasıl en yakın arkadaşları ile yol boyunca sohbet ediyorlarsa bende yalnızlıkla sohbet ediyorum. Elbette onların bunu anlamasını beklemiyorum. Çünkü belli ki yalnızlıkla dost olmak zorunda kalmamışlar. Cadde boyunca uzun uzun yürüdükten sonra bankın birine oturuyorum. Yalnızlık kalabalıktan bayağı bir sıkılmış olacak ki benimle banka oturmuyor, hadi eve gidelim dercesine beni ayakta bekliyor. Biraz soluklandıktan sonra eve gitmek için otobüse biniyorum. Otobüste bir koltuk boş. Yalnızlığa bugün sen çok yoruldun geç hadi otur diyorum, sessizce kafasını sallayıp oturuyor. Camdan dışarı bakarken birden bir ses duyup irkiliyorum:Kardeşim otursana boş koltuğa niye başında bekliyorsun ayakta. Anlaşılan muavin yalnızlığı farketmemiş olacak ki koltuğun boş olduğu sanıyor. Diyorum arkadşım oturuyor zaten koltukta, ben nasıl oturayım o varken. Muavin şaşkın şakın bana bakıyor, koltukta kimsenin olmadığından emin bir şekilde bir delimiz eksikti diyor. Diğer yolcuların bakışlarından da rahatsız olunca yalnızlığa diyorum hadi inelim bu durakta biraz da yürürüz. Birlikte eve birkaç durak kala iniyoruz. Yol boyunca ne ben ne de yalnızlık birbirimizle konuşuyoruz. Eve geldiğimizde ben bir köşeye yalnızlık bir köşeye çekiliveriyor. Yorucu bir günün ardından birbirimize sessizce iyi geceler dedikten sonra bir daha uyanmak istemezcesine uykuya dalıyoruz.
__________________ Teşekkür Etmek için Beğen Butonuna Tıklayınız. |
Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |