Hayatımın ilk karını 18 yaşında görmüş biri olarak size bir şey anlatıcam. Of yine başlamış bu diye içinizden geçirdiyseniz lütfen mesajımı terk edin : D Kar yağdı üniversite bire gidiyorum. Allah'ım herkeste bir sevinç bir neşe. Ben sadece havaya bakıyorum kar soğuğundan daha soğuğum. Sonra akşamına birikti kar. Bim'e gideceğiz. Bim'e gittik geldik yurdun önündeki kar ile kardan adam yapıcaz. Ben Adanalı tarzan. Elime eldiven boynuma atkı falan takmayan bir tipim. Hadi yapalım dediler. Tamam dedim yapalım. Bir yandan da düşünüyorum üst üste mi koyup yapılıyor falan diye. Meğer yuvarliyormuşsun. Yuvarladik ettik tipsiz bodur bir kardan adamimiz oldu. Burnuna havuç falan da sokmadık. Bitirdik yurda çıkıcaz yurdun giriş kapısının kulp kısmı metal. Elimi kapıyı açmak için bir attım. Eldiven falan da yok. Şaaak! Elim yapıştı. Deli gibii yanıyor. Refleks olarak çektim ama isaret parmağım ile bas parmağım kaldı. Hunharca bağırıyorum. Sonra kurtardılar beni. Kurtaran güvenlik görevlisi dönüp kardan adaminizin burnu yokmuş parmaktan burun yaparik hohoho dedi. Kardan adamınızı parmakla süslemeyin efendim