Yalnızlığımla Paylaşıyorum Dertlerimi...

Yalnızlığımla Paylaşıyorum Dertlerimi...
Hüznüm Sonbahar Sanki...
Gözyaşlarım Gözümden Kopar Kuru Yaprak Misali Rüzgarın Etkisiyle Savrulur Dört Bir Yana Düşer Yolda Yürüyen İnsanların Ayakları Altına...
Hüznüm Kış Sanki, Dondurur Hislerimi...
Kar Gibidir Mutluluklar Uzaktan Çok Güzeller, Elimle Tutarım Hemen Erirler...
Hüznüm İlkbahar Sanki, Ağaçta Açan Çiçekler Gibi, Her Gün Renk Renk Hüzün Açar Bende, Toplamaya Kıyamam Acı Çeksem Bile...
Hüznüm Yaz Sanki, Güneş Gibi Kavurur İçimi, Gölge Bir Yer Bulamam, Yanarım Orman Misali...
Bir Kırık Aynaya Düştü Hayalim Şimdi...
Kapatıyorum Gözlerimi, Sonu Gelmeyen Bir Yoldayım...
Bir Sessizlik Büyüyor İçimde Şimdi, Her Yerde Haykıran Bir Sessizlik Var..
Yürüdüğüm Bütün Sokaklar Hep Çıkmaz Yerlere Götürüyor Beni...
Hafif Adımlarla Sisli Geçitlerden Geçerek Yine Bir Çıkmaza Yürüdüğümü Hissediyorum Ama Hep O Bilinmedik Yerde Duruyorum...
Yüreğim Güz Yapraklarıyla Salınarak Yere Düşecekleri An'ın Düş Kırıklığını Yaşıyor...
Koyu Bir Yalnızlığın Ortasında, Zorlu Duraklardayım Şimdi...

GÖKHAN YENİBOLAT