Hiç Bozuntuya Vermeden Bozuldum Sana

Bağrımda bağrışıp duruyor gidişinden sonra bastığım taş.
Kış olsan soğukluğuna alkış tutacak kadar yaş gözümde Aşk...

İnsan safıyım,
etrafımı saran sarraf bozuntusu yüreğinin rafında güya parlayan..
Hiç bozuntuya vermeden bozuldum sana..

İçimde birbirinden habersiz büyüyen iki çocuk gözlerin.
İçinde birbiriyle iniltili inleyen çoğul bir soru işareti sevgim..

Türünün son örneği bu içimdeki götürü usulü sancın.
Acıma acıyarak dik açı yapma bakış açını dikip ocağıma...

Saplandığım çamurdan saklandığın yüreğime uzanan köprü parmakların.
Geçiş üstünlüğü benden geçtiğin için başkasının..

Olcay Derecik