Sarıl bana

Sarıl bana haydi sarıl
Dağılıyorum tespihin taneleri gibi
Bir dilim nefesinden ver bana
Bilirim yetinmesini.
Senin adının genişliğinde büyüyorum ben
Ey dilsizliğimin dile gelen sevda cümlesi
Bana gözlerindeki huzur yeter.
Sonbahar üşümelerini bilirsin/
Hayat denilen toprağın umuda bakan filizi
Üşüyorum, sonsuzluğumsun sen.
Benim üç kelimeye sığdırdığım mutluluğumsun sen.


Hadi gamzelerinde biriktirdiğin sıcak gülüşlerini sun
Musalla soğuğu ellerime
Avuç içlerime doldur saçlarının düşen yanlarını
Hangi cümleye sığdırayım yüreğinin inceliğini.
Tek duamsın dilsizliğin hükümran olduğu alfabede
Tek anlamımsın bensizliğin beş para etmediği yalnızlık mabedinde.
Sığlığıma dua genişliği veren
“Mucize” ' ye en yakın gerçek olan sevgilim,
Avucuma dünya güzeli, kocaman, yüce bir yürek koydun
Teşekkürler ederim.
Ben onu hep sevdim, /
Ve de Hep seveceğim...

İbrahim Şengün