Resulullah ( SAV)’in vefatından sonra 4 halife hilafeti üstlendi.. Ebu Bekir Sıddık, Ömer İbnü’l- Hattab, Osman b. Avfan, Ali b. Ebu Talib.Bu adamlardan her biri dürüst bir hakem için iyi birer örnektir. Halk nazarında ve Allah’ın indinde halifelere büyük mesuliyetler düşer. Otoriteye, mülke giden bir yol değildir. Halife Ömer b. Hattab, Hulefa-i Raşidinin 2. Sidir. İslam ilkelerine canlı bir örnektir. Onun zamanında Arapça dergilerinin dışında, İslam risaleleri neşredildi. İslam yurdunda, sevgiyle, müsavemetle, adil bir devlet yönetti. Tarih bizim için birçok rivayet kaydetti.Bu kuvvetli ve üstün ahlak hakkında. İşte bu halife onun ile fayda verir oldu.
Bir gün dilenen bir Yahudi gördü ona sordu :Bu işe seni ne yöneltti?Dedi ki
Yahudi: Ben yaşlı bir adamım, bana nafaka verecek kimsem yok, Ömer ona yetecek kadar Beytülmalden nafaka tesis etti..

Rivayettir ki: Ras kralı, Kisra , müminlerin emirine bir mektup taşıyan elçi gönderdi.Şehre ulaştığında müminlerin emirinin sarayını sormaya başladı. Bir adam onu küçük bir eve gönderdi. Kisra’nın elçisi halifenin evine şaşırdı. İhtişamlı bir görüntüden tamamen yoksundu. Kisra’nın tahtı gibi tahtta yoktu. Sonra onu sormaya başladı. Onu bulduğunda evin yanındaki ağacın gölgesinde uyuyordu. Etrafında ne bir asker ne bir hizmetçi vardı. Adam halifenin önünde durdu.
Dedi ki : Ey Ömer, adaletlisin, eminsin, uyuyorsun. Adaleti üzerine bir misali Mısır halkından bir adam Ömer İbn Hattab’a geldi.

Dedi ki: Ey emiru’l- müminin zulümden sana sığındım.
Dedi ki: derdini söyle!Dedi ki: İbn Asr, İbn Amr ile yarıştım onun geçtim. Bana kırbaçla vurdu. Dersin ki ben asıl insanların oğluyum. Ömer ona ve oğluna bir mektup yazdı. Ona oğlu ile beraber şehre yanında gelmelerini emretti. Ne zamanki karşılaştılar Mısırlı’ya Ömer dedi ki: Kırbacı al, sana vurduğun gibi vur. O da kırbaçla onu vurdu.

Ömer dedi ki: Ey Amr! Eğer insanları köleleştirirsen, muhakkak onların anneleri hür olanları doğurur. Bu misal Ömer İbnü’l- Hattab’ın insanlara merhametine misaldir. Ömer İbnü’l- Hattab gece evinden çıkar, insanların halini bilmek için şehrin sokaklarında yürürdü. Sahabilerden biri anlattı: Ömer İbnü’l- Hattab’la beraber çok soğuk bir gecede dışarı çıktım. Yolda ateş gördük. Onun yanına gittik. Bir kadın ve çocuklar onun önünde bağrışıyorlardı. Ateşin üzerinde bir tencere vardı.

Ömer sordu : Çocuklar neden bağırıyorlar?
Kadın cevap verdi : Açlıktan Ömer! Bu tencerede ne var? Kadın uyuyuncaya kadar onları susturmak için su var dedi. Allah bizimle Ömer nerde dedi.

Ömer: Allah sana rahmet etsin . Ömer sizi nerden bilecek?
Kadın : İşlerimizi üstlendi bizi unuttu beraber süratle çıktık ta ki un ambarına ulaştık. Halife un ve yağ hazırladı.

Bana dedi ki : Bunları bana yükle, yükü ben yükleneyim dedim. Kıyamet gününde günahlarımı yüklenir misin dedi. İkinci defa kadına gittik. Un ve yağı Ömer onun yanına koydu. Yemeği yapmasına yardım etti. Ancak çocukların yemeği yeyip sonra uyuduklarını gördükten sonra ayrıldı.

Hazırlayan : Nesli