Özlemedim.
Özledin oğlum yalan konuşma.
Cidden özlemedim, ama özledim mesela 7 Aralık tarihini. Ne güzel kalbim yıllardır uyku da idi. Yıllardır 'ne yapıyor acaba şuan', 'kiminle birlikte gülüyor, kiminle birlikte yürüyor, kimi düşünüyor, kim için atıyor kalbi' diye düşünmüyordu.
Sonra 8 Aralık oldu. Gördüm-görmek sevgiye döndü sonra Aşk oldu sonra bir haller oldu, sonra bendim oldu. 'O' çıkmıştı çünkü karşıma gecem-gündüz oldu, mok varmış gibi uykudan uyandırdı uyuyan kalbimi. Benimde payım var yani yok değil. Sonra düşünmediklerimi fazlasıyla düşünmeye başladı etten-kemiksiz kalbim.
Yıllardır tek yaşattığım hayallerime eş koydum. 'O'nu koydum. Siyah-Beyaz hayallerim gökkuşagı oldu.
Eee ne değişti pek bu zaman içerisinde.
Çok şey. Mesela kaybettim onu.Ben kıskanç biriyim lan biliyor musun?
Ne var bunda herkes kıskançtır.
Öyle değil oğlum. Bende Othello Sendromu var. Aşırı kıskançlık. Annesinden-babasından-abisinden-ablasından-kardeşinden, tuttuğu telefondan, giydiği kiyafetinden kıskanırım. Bundan öncekileri hiç kıskanmamıştım.
Deli misin oğlum sen?
Yok bu AŞK delilik şu; Burada bir caddede onun adını bağırmıştım çevremdekileri umursamazcasına. Şimdi düşünüyorum da tam bir salaklık mış. Burada ki delilikte AŞKın gölgesi olsun. Aşk lan bu ne anlarsın sen. Salakça bir AŞK.
Arkadaş! Benim oğlum benim! Benim lan. Benim olan bir şey başkasının olamaz. Olmaz.Kalbini sok ver birisine hadi göreyim. Veremezsin. İşte bende ki böyle bir şey.
Ama anlamadı kendisi, şu ana kadar neyi anladı ki.
Evet bende de var hata, frenlemek çok önemli bir şey.
Ben en iyisi inzivaya çekileyim.
Oooo sende hemen inzivaya çekil, neden savaşmıyorsun ki?!
Neyle şavaşayım lan, o başkasına yazarken, ben post-itlere yazıyorum. Ben herkes gibi boş lakirti yapamıyorum malesef.



Ne yapıyorum lan ben kafayı yedim sanırım.: )
Allah Allah. Elhamdülillah
Tekbir!

Bir cümleme bakar sana dair her şeyi yok etmek. Ama yapmayacam içimde kalacaksın öylece.