Geçmişimden alıntı yaparak yürüdüğüm yarınlarımda öznem ol.
Göremediklerimi göster bana..
Diyemediklerimin sözü yaşayamadıklarımın özü ol..
Mahzeni karanlık nüfus kütüğüme gözlerinin aydınlığını vur..
Güz yüzlü çocukların tazeliğini bırak avuçlarıma..
Ezberine kat beni..
Vur beni adının binlerce anlamına.
Savur beni ıslak saçlarına..
Sonra da topla beni avuçlarına..
Topuklarının sesini bırak susuzluğum baş harfi yalnızlığına..
Yazgıma kaderime düş adını..
Kendinden alıntı yaparak değil en yalın halinle düş gerçekliğime...
Sözlerimi bitirdim..
Cümlelerimi yitirdim..
Geleceğim ol.
Ne “ Elif” umutsuz kalsın ne de “ gül “ bozkırsız..
Gün gelir söylemediklerimde “ söz “ Gün gelir dillendirmediklerime “ tercüman “ olursun…
Vakit geleceğime Elif tazeliğinde umutlar ekme zamanı…