Yağ Yüreğime

Yağ küle dönen yüreğime bembeyaz,
Ağart saçlarını çileli ömrümün…
Gerçeği şamar gibi vurdukça ayaz.
Dişleri bileniyor sanki
Ömür denen törpünün…

Yağ çöplüğe dönen yeryüzüne bembeyaz,
Ağart yüzlerini, çileli toprağın…
Ne kadar beton yığını varsa, yaz!
Günleri tükeniyor sanki
Koskoca yer yüzünün…

Yağ hala yeşil kalabilen ormanlara bembeyaz,
Ağart yapraklarını yemyeşilden bürgünün…
Olabildiğince in ki, kurak olmasın bu yaz.
Kaynakların kuruyor sanki
Tırmalandıkça değişen yüzünün…

Yağ da şehir giysin gelinliğini bembeyaz,
Caddeler boşalsın, sesleri kesilsin araçların…
Pazar gününün keyfini çıkarsın Ankara biraz.
Kulağıma çocuk sesleri geliyor sanki
Kuş sesleriyle karışıp, gittiği an hüzün’ün…

17.02.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara

__________________
Hayatı ŞiiRler le yaşarsanız, ŞiiR gibi yaşarsınız...