Kadının gözlerinden tüm acısı okunur aslında... Başlangıçlara ürkek, yaklaşımlara sert bakar. Ne aşk diye bir şey duymak ister, ne de duyurmak ister ne kadar yalnız olduğunu... Aslında hiçbir kadın sevgiye tövbe etmez, edemez... Ruhu sevgisizlikten kurusa da sevgiye muhtacım diyemez... Korkar ve çekinir, çünkü bir aşk ne kadar güzelleştirsede yüzünü , yine aynı aşk zindan edebilir kadına yeryüzünü...
Hiç bir kadına yalnızlık yakışmaz, ama eğer bir kadın yalnızsa, ya yüreğinde dumanı tüten bir sevdiği, yada canından çok sevdiklerine ömrünü adadığı bir fedakarlığı vardır...

__________________