Masanın üzerinde bıraktığınhala saçının sıcaklığını taşıyan o küçük tokana
olur da bir erkek gelir elini sürer onu masanın diğer kenarına koymak maksadıyla...
saçının kokusu parmaklarına siner..
parmaklarına sinmiş kokun ile bilmeden elini dudağına götürür..
kokun dudağınasaçın ağzından düşen nefesedeğer..
ve bana neden öldürdün adamı derleranlatırım gülerler..
kokunu hiç bilmezler..
Özcan Bülbül