 Kaldıramadım Yokluğunu
Kaldıramadım Yokluğunu Yokluğun içimde ateşten bir gömlek. Her gün yenisiyle değiştiriyorum. Her
gün bir öncekinden daha çok yanıyor canım. her gün bir öncekinden daha çok
ölüyor ruhum. Senin sevginle hayat bulurken diğer yandan yokluğunla biraz
daha yok oluyorum.
Yokluğun içimde fırtına önceki bir sessizlik. Her zamankinden daha çok
durgunum her zamankinden daha çok yaralı. Rüzgarda yolunu şaşırmış bir
kelebek misali salınıyor cansız bedenim sensizliğin girdabında..
Sana deli gibi aşıkken kollarımın hep boşluğu sarması acı veriyor. Sözler
dokunuşların yerini almıyor. Bu yüzden ne söylesem hep yarım ne yazsam hep
eksik kalıyor.
Seni sensiz yaşamaya alıştım demiştim ya.. Yalan söyledim sana. Kendimle
birlikte kandırdım seni de.. Bir avuntuydu imkansızlığına karşı.. Bir
teselliydi çaresizliğimize nispet.. Hani sensiz yaşayamam ben ölürüm
demiştim ya sevgili.. Şimdilerde nefessiz kalışım bu yüzden.. Ben sensizim
yokluğunda.. ben nefes alamıyorum.. ben ölüyorum sevgili.. ben ölüyorum..
yokluğun ölümün diğer adı..
Bugünlerde garip bir hal var üzerimde.. Alıştım sandığım yokluğun yüreğimi
eziyor. Şarkımızı dinleyemiyorum artık.. İmkansızlığın ruhumu yakıyor.
Şarkımızdan akan her ezgiyle gözümden akamayan kristal gözyaşlarım kalbimi
acıtıyor.. ben güçlü değilim.
Kalbim kalbine emanet yar..
Hani derler ya “gitmek mi zor kalmak mı”... ben bu sorunun cevabını
veriyorum şimdilerde gece gözlüm. Benim için en zoruydu aşkını sensiz
yaşamak seninle sensizliğinde kalmak.
Herşeyi ardında bırakıp da gitmek.. ruhunu emanet aldığın yere teslim
etmek..
Adını kurutulmuş bir gül gibi yüreğimde saklıyorum
bu sevgiyi senden uzakta sensiz yaşıyorum
ne sesin var ne kokun
hangi günahın bedeli senin yokluğun!”
Senden gelecek bir tek haberi bekledim.Saatler asırlar gibi geldi.Çalan her
telefonu yüreğimin çağlayana dönen atışlarıyla açtım.Senden başka duyduğum
her seste hayal kırıklığı yaşadım.Onlar beni duymak istiyordu bense seni.
__________________
Teşekkür Etmek için Beğen Butonuna Tıklayınız. |