Sustum...
Düşündüm...
Durgunlaştım...
En çok 'Hüzün'dü adım...
Ama; Elhamdülillah hiç Yalnız kalmadım...
Yöneldim, sesimi İşiten'e ve bir Ayet düştü dilime...
“Ben kederimi ve hüznümü sadece Allah'a arz ederim."