Dünyadaki en zehirli duygulardan biri



Dünyadaki en zehirli duygulardan biri: Çaresizlik. En gözü yaşlı, bağrı nasırlı, ağzı dili bağlı… Ne üzülsen fayda, ne ağlasan bağırsan… Aşılamayacak bir kale duvarı gibi. Kapısında bekle dur, ne seni içeri alabilecek biri var, ne de senin o kapıdan girmeye gücün, cesaretin.

Beyninin labirentlerinde dolaşan bir insan gibi, nefes aldıkça yaşamanı güçleştiren. Zaten tüm düşüncelerinin içinde dolaşıp duran… Ne oradan çıkarıp atma isteğin var ne de oradayken yaşamaya gücün. Nefes alman güçleşiyor bak iki kişilik aldığında.

Ne o kaleye girebiliyorsun ne de oradan gidebiliyorsun. Senin orada beklemen korkutuyor kaledekileri. Halbuki korkmayıp sana yardım etseler başaracaksın oradan kurtulmayı. Buna cesaret edebilecek bir yürek ihtiyacın olan sadece. O yüreğin de beyninin labirentlerinde dolaşan kişinin göğsünde olmasını istiyorsun ve dönüyorsun başa. Yine çaresizlik… Ne senin beyninden çekip gidiyor ne seni o kapıda beklemekten kurtarabiliyor. Korkmanın bir faydası var mı? Ya bunları yazmanın? Her neyse… Bağla ağzını dilini.

__________________
Yaşamı bir film gibi düşünmek lazım çeşitli içerisinde çeşitli rolleri barındıran bir film. Bu rollerin içerisinde ne artist , ne aktrist nede figuran olmalı insan. Senarist yönetmen olmalı kendi yazıp kendisi yönetmeli kendi yazdığımız bir film olmalı hayat. .