 Cevap: Ekvator'un Söz ve Şiir Dünyası
Sana öksürüğün hikâyesini anlatayım mı yeğen?
Bir delikanlı varmış zamanında, bir kızı sevmiş.
Aşık olmuş ona, hayatında başka bir şey yokmuş gibi,
Hep onu düşünür olmuş; gece-gündüz.
Bir gün yolda kalmış kız, genç ona yol göstermiş.
Yağmurda yağıyormuş tüm coşkusuyla.
İkisi de ıslanmışlar. Sırılsıklam olmuş iki genç.
Seven genç üşütmüş ciğerlerini, Öksürüğe yakalanmış.
Bir müddet sonra açılmış kıza, dökmüş içini.
Kız reddetmiş tabi. Gencin içine doğmuş sanki.
Yüzünden anlamış kızın, hareketlerinden fark etmiş.
Neyse yeğen, neticede aşkıyla mutlu olamamış genç,
Ama öksürüğü halen devam ediyormuş.
Bir gün demiş ki kendi kendine;
‘’Bu öksürüğümü iyileştirmeyeceğim,
O bana aşkımdan hatıra. Öksürdükçe onu anacağım’’
Baya bir sürmüş öksürüğü gencin.
Tabi geçmiş zamanla, sağlığına kavuşmuş vücudu.
Aradan yıllar geçmiş, genç başka biriyle evlenmiş, Çocukları olmuş…
Bir gün almış çocuğunu kucağına, usulca okşuyormuş başını.
O anda öksürmüş ve ağzından kan gelmiş.
Bu öksürük başkaymış ama hatırlatmış o aşkını.
Hem de öyle bir hatırlatmış ki…
Yine içine doğmuş çünkü gencin,
O kan unutulduğunun işaretiymiş.
Ama o hep hatırlamış onu her öksürükte. Ölene dek.
İşte böyle yeğenim, öksürüğün hikâyesi.
İnsan böyle sevmeli seveceğini.
Hep ayırmalı diğerlerinden.
Ya yan gelmeli, ayaklarını uzatıp hayata,
Ya da kan gelmeli ciğerlerinden.
__________________ © Copyright 2013 All Rights Reserved Ekvator ™ |