Asabiyetin mizaçla ilgili kısmı da var,karakterle işgili kısmı da var.Birincisi asla değiştirilemez,bu kişi de sorun olarak da ifade edilemez.Donanım gereği o kişi dünyayı ve olayları,asabiyetinin potasından geçirme gereği duyar.Kabalıkla ilgili değildir,bundan dolayı bu asabiyet o kişi için de,içinde bulunduğu toplum için de yadırganamaz.

Karakterle ilgili olanı ise,sonradan edinilen ve zamanla kişiliğe bir parça olarak gösterilen asabiyettir.Doğrudan kabalıkla ilgilidir..yalnız bu kişiler,asabiyeti kendi doğal halleri olarak görüp gösterdikleri için bunu kabalık olarak adlandıramazlar.Kusurlarını,kendi tabiatlarının doğal işlevi gibi göstermeye çalışırlar.Bu kişilerde asabiyet,özenti hayatlarının bir sonucu ya da yüzeyselliklerini gizlemek için kullanılan bir kamuflajdır.Uzak durulması gereken türlerdir.Her duruma aynı tepkiyi vermeyi,oturmuş bir kişilik olarak gören insanlardır.Değişmeleri imkansız değilse de çok zordur.Değişimleri ancak kendi istekleri ile doğru orantılı olacağı için üzerinde işlem yapılmasına fazla izin vermezler.
Sertlik ile kabalık aynı şey değildir.Birinci kişiler tabiatları gereği serttir,dikkat kaba değildir.İkincileri ise kabadırlar ve bunu sertlik gibi doğasal sebeplere dayandırırlar.

Teşekkürler paylaşım için

__________________
''Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek''