Dünya Çiftçiler Günü Şiirleri - Dünya Çiftçiler Günü İle İlgili Şiirler

Çiftçiler


Dinle çiftçilerin garip halini
İlkbaharda çifte başlar çiftçiler
Hiçbir zaman işten çekmez elini
Durmaz yıl on iki ay, işler çiftçiler

Ölçer tohumunu, koyar sekleme
El gitti der oğluna, haydi bekleme
Tarlası herk ise, ya ikileme
Tohumu toprağa aşlar çiftçiler

Evvel buğday eker, sonra arpayı
Her gün gazla saçar kuşların payı
Tarlada görürse kuşu, kargayı
Döner sapanınan taşlar çiftçiler

Tohumunu kurtarır, bekler yağmuru
Gider, gelir, bakar, tarlası kuru
Yağmur geç yağarsa, yüzün azdırı
Bekler bulutlardan yaşlar çiftçiler

Yağmur bol olursa, güler yüzleri
Bakar göğ ekini görür bizleri
Çayır çimen bürüyünce dizleri
Öküzün boyunu hoşlar çiftçiler

Kimi pulluk koşar, kimi makine
Kimi eski çifti kullanır yine
Bol bol gözü doymayınca ekine
Şaşar, nideceğim nişler çiftçiler

Ekin firik, ığış ığış yellenir
Bıldırcınlar arasında dillenir
Gelinler al giyer, kızlar sallanır
Bulur ırgatların çiftler çiftçiler

Aşık Veysel ŞATIROĞLU

------------------------------------

Harmanda

Yavaş yavaş kurur terim,
Karşımda harmanlarım yığılı,
Açık bağrımda günün huzuru,
Kavruk yüzümle gülümserim

Siz de duyar mısınız bu zevki?
Dağların gölgesi bu tarafa düşünce,
Sanırım yalnız çalışanlara vergi
Temmuz akşamlarının şiiri


Talip APAYDIN
-------------------------


Hasan Dayı

Hasan dayı çapasını
Tarlalarda unuturdu
Çanağını lapasını
Çapkın rüzgar soğuturdu

Hasan dayı koşamazdı
Dizlerinde derman azdı
Çocuklar da pek haylazdı
Sataşmadan duramazdı

Hasan dalı aksakallı
Bir dedeydi, beli şallı
Sözü tatlı… Çalışkandı
Güneşlerde yüzü yandı

Geldi çattı sisli günler
Bağ bahçenin rengi soldu
Geçti gitti sıcak günler
Hasan dayı hasta oldu

Pencerenin ta dibinde
Afacanlar bağırırdı
- Yapma Hasan dayı! İn de
Kapı, duvar hep sağırdı

Hasan dayı kulübede
Allah’ına can vermede
Hacı nine ağlıyordu
Kara yazma bağlıyordu

Afacanlar alay sandı
Kahkahalar sedalandı
Şaka etme Hasan dayı
Kim sürecek bu tarlayı?

İmam, muhtar, köylü geldi
Hıçkırıklar yürek deldi
Okudular Elham, Yasin
Hep dediler: Amin, amin

Hasan dayı toprak oldu
Koyun, kuzu, keçi, oğlak
“Me, me!” diye ağlayarak
Mezarından otlar oldu

Ruşen Eşrefe ÜNAYDIN ​

__________________