Alıntı:
XxX Nickli Üyeden Alıntı
 Bu mantikla yola cikarsak Zülkarneyn ve hz.Hizirin da peygamberlerden daha ust mertebede olduklari sonucuna variriz. Kuranda ustunluk takva iledir deniyor ve cennetle mujdelenenler haric kimsenin garantisi olmadigi soyleniyor. Benim kastim su hz.Muhammed brnim icin peygamberdir evet İslamin peygamberi benim peygamberim kilavuzum. Ama is ona efendimiz demeye gelince bunu yakistirdigim varlik sadece Allahtir. Benim tum tesbihim onadir. Hayatta olma sebebim odur. Yalnizca o kutsaldir benim gozumde geriye kalan hersey ve herkes gorevini yapmistir. Yaratici ile arama baska kimseyi sokmam ki kurani da okudum bu dusuncemi haksiz cikaracak birseye de rastlamadim. |
Bu konunun tartışma yeri belki burası değil ama yazdıklarına cevap sadedinde şunu söylemek isterim. Öncelikle yukarıda yazdığım ayetleri nasıl anlamalıyız? Eğer söylediğin kabul edilecek olursa Allah Kuranı Kerimde bir çok ayette, senin "efendim" demeyi uygun bulmadığın Hz Muhammet SAV i öven ve imanın bile geçerli olabilmesi için O'na da iman etmeyi, tabi olmayı emretmektedir. Eğer Allah'ı tek kutsal kabul ediyorsak - ki öyledir-, o zaman O'nun üstün saydıklarını da üstün kabul etmek tek kutsal olan Allah'a karşı görevimiz değil midir?
Sana düşüncenin aksine bir çok ayet ve hadis sıralayabilirim. Ama dediğim gibi yeri burası değil. Dolayısıyla Peygamber Efendimiz sav bir insandır, ama onu diğer insanlardan üstün kılan ve üstün olduğunu ilan eden de yine Onu gönderen Cenabı Hakktır. Bunu kabul etmek yaratıcı ile arana birini sokma anlamına mı gelir, bu da ayrıca tartışılabilir tabi ki.
__________________
"SEN, AKLIM VE KALBİM ARASINDA KALAN, EN GÜZEL ÇARESİZLİĞİMSİN"
Sevmek, bazen vazgeçmeyi bilmektir.
Canımı canan dilerse, bil ki minnet canıma,
Can nedir ki, onu vermeyem cananıma
Bir destan yazar gibi durmadan gündüz gece,
Ben hep seni yazmışım yüreğime gizlice.