Bağlanmak..sevginin artık tutkuya dönüşmüş hali

Tecrübe dayanarak şunu söyleyebilirim ki,bir insana bağlanmak dünyada yapılacak en büyük budalalıktır.Bir insan asla idealleştirilemez, bir insan için asla 'ne olursun olsun' denilemez..her şeyin üzerinde görülemez ve her şey onun için yeniden dizayn edilemez.

Bir insana değil de kalp ve ruh sahibi olmayan herhangi bir nesneye şiddetle bağlı iseniz bu,diğerinden daha az tehlikelidir.Birincisinde tüm istekler sizden doğar ama karşınızda kendi isteğiyle sizden uzaklaşabilecek bir varlık vardır.Dalgalı denize bir plastik madde atıp peşinden kulaç atmaya benzer bu durum..siz yüzdükçe dalgalar onu sizden uzaklaşır ve o,size gelmek için hiçbir şey yapmaz.Olan sadece size olur..kendinizi yıpratır ve sadece yorulursunuz.Aklınızın önüne perde çekilmiştir artık ve hiç bir neden sizi geri döndürmek için yeterli değildir..çok acı..yaptığınız hiçbir şeyden pişmanlık duymazsınız ve kader defteri önünüze imiş ve her sebep-sonuç sizin emrinizle şekillenmek zorundaymışsınız gibi hissedersiniz.Kendi gözlerinize,kulaklarınıza bile düşman olursunuz.Artık sizin işiniz Allah'a kalmıştır..yaşanılacak en kötü tecrübeyi tatmışsınızdır ve elinizde koca hiçten başka hiçbir şey kalmamıştır.Tüm sebep,sizi ona sürükleyen bir ruha sahip olduğunuz gibi,onun da aynı ruha ve iradeye sahip olmasıdır.Tüm denizleri tersine çevireceğine inanan hafif bir meltemin güçsüzlüğüyle esip gürlersiniz..hiçbir şey ama hiçbir şey değişmez.

Öğle yemeğini Jüpiter'de yeme fikri her haliyle bundan daha iyidir.Çünkü gezegenin yeri,yörüngesi,yapısı,ona ulaşım olanakları bellidir.İmkanlar ve şartlar bellidir ve gidebilmek için şartlar elverişli olduğuna artık bir engel kalmamıştır.İnsan ise böyle değildir..

Herkes kendi kaderini yaşayacaktır..böylesi,en acı dolu olanıdır

Teşekkürler paylaşım için

__________________
''Şîrler pençe-i kahrımdan olurken lerzân
Beni bir gözleri âhûya zebûn etti felek''