Bak ne duydum Anne.. Anne sevgisinin yalanı da olurmuş..
Bir yaşıma daha girdim insanlar sayesinde, hoş bu laflar olmasa kime güleriz biz dimi
Düşünsene Annem'i seviyorum ama "yalandan" (: bunun insanlara ne faydası olacakmış acaba, merak etmedim değil..
Bu sözlerle bir kere daha anlıyorum ki insanların insanlar üzerindeki primleri sadece kendi üzerlerinden değil sevdiklerin üzerinden de devam ediyormuş.. İnsanların yaşamlarını yalanlamak, insanların hayatlarını eleştirmek artık oyuncak olmuş..
Neyse Anne, ben yine susayım, sana bir kaç şey yazmak geçti içimden..
Hani bana Esra Erol'u izlerken "Emir bunlar nasıl birbirine ısınıyolar görüp, ben neden bir başka erkeği düşünemiyorum. Tamam babanla ayrı olabiliriz ama benim bir başkası asla içime sinmez ki , yapamam, ısınamam , yüreğim almaz" diye bir cümle kurdun ya..
İşte içimden öyle sevdim ki seni , tabi o an biraz üzüldüm değmeyen bir adama bu kadar büyük yüreği vermişsin zamanında diye ama çok düşündüm bu cümleni ne yalan söyleyim çokta hoşuma gitti
senin yüreğin kimseye değmesin Anne, nolursa olsun sen kirletme kendini, hep böyle kal, ben sana bir ömür kurban olurum..
Ben senin bir oğlun değil , herşeyin olurum, elin , ayağın, gücün, nefesin , herşeyin olurum da sana tek zeval getirmem..
Yemin ederim bendeki sevgini inkar edenler içime girip 5 dakika yaşasalar seni , intihar ederler..

Öyle seviyorum seni , öyle sakınıyorum gözümden.. Beni verene kurban olanlar var ya anne, ben de seni verene kurban olayım..
Yemin ederim tek sen ol, ben bütün dertlerin üstesinden gelirim .
Bazen sorduğun soruları yanıtsız bırakır, kaçarım ama sanma sana yalan söylediğimden ben seninle derdimi değil mutluluğumu paylaşmayı sevdim hep..
Ben sana hüzün değil mutluluk vermeyi bildim hep..

Velhasıl ; sen hep gül, yüreğine dert değmesin.