Aşk Sana Yakışıyor

//Eylüle kırılganlık taşıyan tüm sözlerim
Bir yemin şimdi ruhumun sahipsiz duvarında//

Dudağımda yarım bırakılmış bir nakaratın içli ezgisi...
Kalbimde hasrete çığlıklanan bir gecenin matem yorgunluğu...
Sarılamamış bir yaranın beresinde ağza alınıyor suskunluklarım.
Geceler yüzümü ıslatırken;
Takvimler günlerden "susmaları" döküyor.
Avazın çıktığı kadar susuyorum...suskunum.
Sen benim dudaklarıma sevda/yı konuşan bir lehçe bırak.
Aşk’ça olsun ki seni beni ezbere bilsin.

Kadeh diplerine düşüyor gecenin matemi.
Kursağımda bırakıldı aşk
Vuslata diyet tutan ellerinin sıcaklığından.
Oysa ki
Aşk sonbahar kadar yakışıyor/du ömre.


Şimdi "sen" yüklenen bir aşkın hamalıyım.
Önsözü "Bir varmışben yokmuşum" olan bir öykünün
Ağırlığına kiralanıyor bakışlarımdan ç/alınan "mutluluklarım".
Ben kendimi bulmaksızınkeşfetmeye ç/alışırken
Beni sana algözbebeklerinde depola/sakla beni.

İmkansız oluşuna saldırıyor bu aralar tümcelerim.
Sen imkansızdın adın gibi sayıklıyorum.
Seni sende sahiplenmek
Akdeniz’de İstanbul’a sahip olmak
Belki de
Karıncanın fili yutmasından ibaretti.
Oysa ben hep seni sahiplenirdim
Bir "sen" yalnızlığında...
Saatlerin seni "ben" vurduğu vakitler.


Ey yar!
Şimdi öznelerim "sen" eksiliğinden yüklemle çatışma içinde.
Görmüyor musun?
Sen kaybından sonuma varmak üzereyim.
Baygınlığıma kolanyasın ey yar!


Eylül söylemli hüzünler ileriye ket vururken
Sesimden peydahlanan hüzünler aksediyor gri kentlerin feryatlarına.
Hafıza k/ayıplarında ayrılıkları hatırlatmaya çalışıyorsun bana.
Bilmiyor musun?
Anlamak mı istemiyorsun?
Ancak bir vuslat k/ayıplarımı temize çekebilir.

Gündoğumlarının iniltili sessizliği dua olurken çaresizliğime
Ben kimliksiz kalıyorum her defasında kendime.
Ve her defasında adımı unutarak
Aşk diyorum kendime.
Ama sen adımın anlamını lügatlarından tek celsede siliyorsun.
Ne olursun...
Solunda ezberleyipsağında uyut beni.

Üstü başı hüzün kokan caddelerinden anlaşılıyor
Bu kentin Aşk’a kayıtsızlığı.
Bu kentyaşanmamış bir aşkın başkentliğini yapıyor bu aralar.
Bu kent
Yüzümün acıya bakan coğrafyası.
Bu kent
İç acıları toplamı asrı deviren SenBen diyarı.

//Yürek alfabesinden hayatın anlamına demirlenmek için
Üç harf satın alırmısın?A/Ş/K...//

Ayrılık duruşmalarında kentin hiçliği şahit tutuluyor sancılarıma.
Herkes kendince bir telaşın şikayeti içerisinde.
Karar verilmiştir aşkadeğer süveyda zanlıları
Aşk;
Gereği düşünülmeden kutsanmıştırhüzünlerin huzurunda.

Satır aralarına gömdüğüm acılar için illegal noktalar arıyorum
Anlatım bozukluğunda kendimi tanımlamam niyetine.
Kalbi uğruna doksandokuzdan fazla isim verdiğim kadın!
Bir gülüşünü ömrüme kırk yıl hatr-ı aşk say
Ve
Bırak da kaybettiğim benliğimi "sen" coğrafyalarında keşfedip
Gözlerinin huzurunda bir aşk boyu yaşamaya yemin edeyim.

H/içliğim sensiz...
S/özlüğüm bensiz...
S/uslarım Sessiz...

Cevaplayamadığım soruları sen cevapla şimdi.
İntihara vurgulu cümlelerimi toplasansende biriken bir hüzün olur mu şiirlerim?
Senin için ferhat gibi dağları delsemkaya sertliğinde kalbime yastık olur musun?

//Varolmanın dayanılmaz ağırlığı içindeyim Kundera!//

Çaresizliğime uygun görülen felsefi söylemler omuzlanıyor içimden.
Marks’ın kemikleri sızlasın...
tarih böylesine bir sınıf ayrımı görmedi.
SenBen diye...


//Düşlerim "sen" sularında yüzmekte.
İmdat! Bu sularda boğulmak isteyen var.//

(B)Aşka adım olsaydı hüzün soyadım olurdu.
Neden ben hep hüzünleri tam bölemiyorum.
Hep kalanlı mı olması gerekiyor acılarım.

Ve şimdi gidiyorsun.
Ardından
Gidişlerine şiirlerce ağıt yakacak bir kalem
Bir yürek
Ve
Bende unutulmazlığın izi olan bir seni bende bırakarak.
Yar!
Varsın desinler ben inançsızım.
Sen aldırmayasın sakın!
Seni sevmek ibadetimdir.
Ateist kesilemiyorum sana.
Sen üzerine yemin eder
Kalp üstüne el basarım ki
Aşkın dininde sana tapmak farzdır.
Yasaklı sevdam!
Dünya ahiret "umudumsun".

"MARKSİST ŞAİR"
Sezai Akın...

__________________
Taklitler aslını yaşatır.
KIPSS.

Ben soğuk değilim,
siz cıvıksınız.

.