bilmek ister misin ? ? ?

Ben ağlarım sen bilmezsin.Uyuyorsundur o saatlerde..Ay ışığı vurur yüzüne..
Ben ağlarım sen bilmezsin.Yalın ayak yürürüm gecenin sessizliğinde..
Konuşmak isterim,,konuşamam sen bilmezsin.Sesim kısılır..
Gizli sularda yüzerim..
Tüm çıplaklığıyla yanımda yatarken bedenin,,ben ağlarım sen bilmezsin..
Çiğner yürürüm duygularını ama telaffuz edemem sana karşı kaybettiğim duyguları..
Barikat kurar önüme ellerin,,tutarım sımsıcak..Ürpertici..
O an dudaklarında mola veririm.
Ben bir delice bedenini severim sen bilmezsin,,bu yüzdendir ki suçluluk duyarım..
Ümitlerimiz yürür bu köhne odada kol kola..
Sevdalı kelimelerle yaklaşırım hep benliğine,,kimsenin bakmadığı gibi bakarım
gözlerine.
Ben bunu aşka yorarım sense şehvete..
Sen bilmezsin.Masum bir çocuğun küçücük elleriyle bana dokunması gibidir gülüşlerin.
Sen gülersin ben pişmanlık duyarım.Sen gülersin sancılarla kıvranırım..
Yaşanılmamış hazları yaşatır bana bedenin,,ben bir tek bunun tutkunu..
Ben sanarımki yüreğin yüreğimin vurgunu..
Sarılmaların inşa eder hep beni,,sarılırken ağlarsın..
Bıçak yarası gibidir gözyaşların,,aydınlık verir her bünyeye aslında
ama ben ağlarım sen ağlamadığın zamanlarda,,sen bilmezsin.
Çünkü sen uyuyorsundur..
Söyleyemediklerimi bir söyleyen olsa sana sende ağlarsın benim ağladığım
zamanlarda..
Ama sen bilmezsin..Bilemezsin..
Kırıktır kalbin,,kördür gözlerin.Kanatlarımın altında can buluyordur bedenin.. __________________
Kapama gözlerini,bak..
Bitiyor işte hepsi..
Bir adım sonrası ayrılık..
Bir adım sonrası benden sonrası..

"Ben" de senden sonrası kalmadı..
Bu senin "Son"ran..
Bu senin "Son" olman..


Çünkü, gördün işte..Benim elimde silgi.. Seninse boş sayfaların yırtık..Ve kalemin bitmekte.
__________________
Karanlık . . .
Tam şafaktan önce . . .
Kulağımda uğultular tam senden sonra..
Bedenim inşa etmeye çalışıyor hazmedemediklerini yaptıklarından sonra..
Sesini benden birkaç ev ayırıyor belki,,belkide adi bir coğrafya..
Serzenişlerim bu yüzdendir Tanrıya;bizi unutup yüzüstü bıraktığı için bu aşkta..
Küs bu gece dolunay bana..Çıkmamış . . .
Küs bu geceyağmurlar bana..Yağmamış . . .
Ve küs bu gece ellerim bile bana son valsimi tamamlayamıyorum diye hayatla..
Anlaşılmıyor belki cümlelerim;anlamını kaybediyor beynimden dilime döküldükleri anda
ama ne çareki anlamını seninle birlikte kaybetmiş her şey;
ardına bakmayıp gittiğin anda..
Şimdi bir iki beddua dökülüyor dilimden sana karşı bir iki veda..
Hoşçakal deli gönlüm bu büyük bir elveda..
Bu tamamlamak son valsimi hayatla..
Söyleyemediklerimi haykırmak bir erkeğin hazza ulaştığı anındaki edasıyla.. __________________
Sonunda masalın sonunu getirmiştin.. ßen hala yok'tum.. ßir köşede üzüntümü paylaşıyordum, kağıdımla,kalemimle.. "Mutlu Son"du seninkisi sanırım.. Gülümsüyordun .. ßense içten içe, ağlıyordum !


Masal bitti kahraman'ım..
Masal'ımız bitti ..
Kollarında uyuyamam !
__________________
İsimsiz acılar peydahlandı içimde . . .

Ne beraber olabildik ne de ayrı kalabildik
Ben ağustostum,,sen inadına kasım
Ben yazdım,,sen inadına kış
Ben kuzeydim,,sen güney
Ben bayan yanlıştım belki
Sende bay doğru
Herkesçe bilinirdki benim hayatım sana uymuyordu
Birlikte son'lar tüketiyorduk sürekli
Gözyaşlarımız hiç durmuyordu
Farklı olsada hayatlarımız
Biliyorduk ki gözyaşlarımızın tadı hep aynı kalıyordu
Bi şarkıdan çaldım sanırım bu cümleyi
Ya da bir şiir
Çaldım,,çırptım,,,emeğe saygısızlık ettim
Ama çalarken biliyordum ki bizi en iyi anlatan kelime bu oluyordu
Başkasına ait olsada bu kelime en güzel beniim ağzımdan sana çıkıyordu
Her yaz geldiğinde koşuyordum ben sana üşüyerek
Koşuyordum bedenine ısınmak isteyerek
Kollarını açabildiğin kadar açıp sarılıyordun yüreğime
Isıtıyordun yüreğinle içindeki hayallerin ışıltısında
Bir gelecek bekliyordun bizden anlaşamasakta
Bir hayat kuruyordun gözlerimde yalnızca ikimize
"BiZ"e . . .
Her kış geldiğinde uzaklaşıyordum yine senden
Belki korkudan
Belki aşırı sevgiden
Ama gidiyordum sardığın kollarından
Bir gün yine geleceğimi biliyordun sen
Bir gün yine sana geleceğimi biliyordum ben
Can havliyle hemde
Nefes alamazken
Sana kanarken
Ama hiçbir şey olmadı düşündüğümüz gibi
Gittin !
Gitmeyi bilmeyen sen beni terkettin
İlk defa terkedildim..Sen tarafından
Kasımım ! Kışım ! Güneyim ! bay doğrum tarafından . . .
Yine sana gelmeyi beklerken pas tuttu yüreğim..
Üşüdüm . . .
Dindiremedm . . .
Sustum . . .
Aklımdan geçenleri dillendiremedim . . .
Acıdım . . .
Kanadım . . .
Gösteremedim . . .
Sevgili olamazdık ama ayrılamazdıkta biz . .
Birbirimizle olamazdık ama başkasıylada yapamazdık biz . . .
Bir gelecek düşlerdin benimle..
Bir hayat kurardın gözlerimde ikimize . . .
Bize . . .
Zıt kutuplar gibi çekecektik hep birbirmizi . . .
Çekemedik . . .
Gidicektim ben senden beni bekleyeceğini bilerek ama . . .
Dönecektim yine bir yaz ayında . . .
Dönemedim . . .
Kolların kapalıydı sana gelemedim . . .
üşüdüm . . .
Sırtımı sıvazlayacaktın ellerini bulamayıp buz kesildim . . .
Çok özleyecektim bir kış vakti seni
arayacaktım ağlayarak teselli edecektin sen yine beni
Arayamadım . . .
Telefonun diğer ucunda yoktu çünkü sesin . . .
Özleyecektin sen yine bir gece yarısı beni bir iki söz düşürecektin penceremden içeri
Düşüremedin . . .
Belki çok meşguldum seni dinlemedim
Belki fazla hırslıydm "hep" aramanı bekledim . . .
Belkide güvensizdim sana her kadın gibi hep benimle ol istedim . . .
Ama sevgilim bir tek şey varki söylemeden olmaz "ben kimseyi SEN gibi sevmedim ! ! !"
Kimsenin mabedine seninki kadar girmedim . . .
Kimseye en gizli düşlerimi açıp,,kimsenin yanında küfür etmedim !
Ben kimsenin yanında kendim gibi olup istedğim gibi hareket etmedim
Şöyleki ben seni çok ama çok SEVDİM.! ! !

Bunları yazarken birden seni özledim..
Sonrasında sımsıkı sarılmayı sana
Yeniden gidiceğini düşünerek ağlamamk için kendimi tutmayı özledim
Seninle konuşmayı özledim
Dudaklarının dudaklarıma değmesini
Bana bakmanı özledim..
Ayrılışlarımızı bile özledim..
Gidişini beklerken ellerimizi birbirimizin üstünden çekememizi özledim
Üstümüze olan bakışlara aldırmayıp dudağına öpücükler kondurmayı özledim
Sonra vedalarımızdaki uzun uzun "son" sarılışlarımızı özledim
Ellerinden tutup herkese "işte bu benim sevgilim" der edasında yürümeyi özledim
Biralarımızı içmeyi
Ağzından ağzıma akışını özledim
Yağmurumuzu özledim
Birlikte eğlenmemizi özledim
Denize karşı kollarının arsında erimeyi özledim
Beni bir asansörün içinde duvara yaslayıp verdiğin öpücüğünü özledim
Bir gece yarısı aynı yatakta yanyana yatışımızı özledim
Bazen yaptığım şeylere şaşırıp yüzüme şaşkın şaşkın bakmanı özledim
Ellerimle başını tutup kendime çekerek öpmeyi özledim
Seni öperek susturmayı özledim
Kollarını özledim sarmayı sarmalamayı kollarında gözlerimi kapatmayı
Ben kokunu özledim,,içime çekmeyi,,özleyeceğimi bilmeyi özledim
Günaydın aşkım deyişini özledim
İyi geceler kadınım ! demeni özledim
! ! ! Sesini özledim ! ! !
BEN SENİ ÖZLEMEYİ ÖZLEDİM ! ! ! "


__________________
Yokluğunda; keskin bıçak...

Yağlı urgan boynumda hasret...!

Yokluğunda; gamlı rutubet her üstüme çöken...!

Her soluk,her nefes

Yokluğunda; her eşya puslu...!

Gök yağmur öncesi kapalı, ağlamaklı...!

Yokluğunda; yıkık gönül kalem...!

Umudum kırık, hayatım yitik...!

Yokluğunda;aşkın bahtı gölgeli...!

Sızılı gönlüm sevda yanığı...!

Yokluğunda; çakıl, kum, taş...

Geçtiğim yollar,baygın gölge dolu...!

Yokluğunda; yeni yükselen ayın sönük ışığı...!

Heryerde sereserpe renksiz mehtap...!



Yokluğun... Kahroluş...!

Yokluğun... Zulüm...!

Yokluğun... Damarlarımı parçalamış kurşun !

Yokluğun... Ruhumu cebelleştiren ecel !

Yokluğun... Yokluğun yok oluş yar !

Yokluğun... Ölüm !!!
__________________