Atmacanın dostluğu

Arkadaşlar aşağıdaki resimdeki hayvan anlatacağım konunun başrol oyuncusu yani bizzat çektik fotoğraf ını...


Bizim apartman 2 sene önce 7. Kattaydı ozamanlar annemle babamgilin eviydi.Annem ve babam 50-55 yaşlarındalar. Evde kendi hallerine yaşarlarken bu atmacanın pencerenin önündeki boşluğa yuva yaptıklarını görmüşler.Bazen geceleri çoğu zamanda sabahları 5-7 saatleri arasında hep pencerede dururlarmış.hatta annem bazen pencereyi açar ona yaklaşmadan uzaktan izlermiş.genelde sabah vakitlerinde namaz kılıp tesbih çekerken onun orda olduğunu ve hiç kaçmadığını görürmüş.
Sonra bizimkinler ordan en alt kata taşındılar yani apartmanın bodrumuna.Abimgilde o daireye yani 7. Kata taşındılar. Abim atmacayı görmeye devam etti.Hatta bu fotoğraf ı bana daha dün atmıştı.Bugünde annemle bu olayı konuşurken anneminde başından şöle bi olay geçmiş.Annem yine bigün evde işini yaparken banyonun kapısını açınca bi bakmış bizim atmaca içerde havalandırmadan girmiş galiba.Ama tekrardan sanki annemgili özleyipte gelmiş gibi biraz evde durduktan sonra uçup gitmiş.
Doğrusu ben çok şaşırdım...
Yırtıcı bir hayvan bile dostluk kuruyorsa... Evrenin kalpten bir iletişim dili olduğuna inanmak çok mantıklı geliyor doğrusu..Yeterki bağlarımız sağlam olsun...

You're waiting for a train...

__________________