Saat sabahın 8,54'ü, 7 de falan yatmıştım, sırf bu rüyayı gördüm diye kalktım yazmaya buraya


Neyse rüyamda böyle ben, kardeşim yakın arkadaşım Berkay, Kare şeklinde büyük bir ahşap balkondayız. Ortası boş, 4 ayrı balkondan uc uca kare yapılmış. O balkona giriş için 2 uç var bir kenarında biz o girişlerin en uzagındaki yani karşı kenarında ki yerde oturuyoruz. Yani böyle bir balkon işte. Neyse biz orda sohbet ederken aşşağıdan bir ses geldi. " Liste geliyor tüm çalışanlar baksın " diye. Ulan noluyo acaba diyerek kalktım, o balkon girişlerinden birine girdim. İçersi böyle Marangoz atölyesi desen değil, arkada kaynak yapanlar var. Taş ocağı desen değil karanlık bir yer ama metal işleniyor. Neyse arkaya ilerledim, tam aşşağı inen merdivenlerin başında, başında beyaz baret bulunan benden yaşça küçük bir çocuğu gördüm. Yani çocuk dediğim 18-19 yaşlarında kirli sakallı kilolu biriydi. Elinde de kağıt vardı. Tuttum bunu tam yanımdan geçerken " kardeş Hasan r. y. " var mı dedim. " Sen o musun ? " dedi. " Evet benim dedim. " Sonra kağıdı bana göstererek, " var abi olmazmı bak burda dedi. " Şu şu kişi eğer biri hastalanırsa 3. derece, onların yerine işe gelecek dedi. Sonra elindeki kalemi benim ismime getirip, " 2. dereceden hastalanırsa işyerinde biri, sen sürekli onun yerine gelicen valla " dedi ama sanki böyle yüzünde gülümseme, " oğlum yandın yaa " der gibi söyledi. Neyse tamam sağol dedim, geri dönerken tam balkona kapıdan adımımı attım boyları böyle 1-55 1,60 iki tane kız tuttu kolumdan. Birşeyler dediler ama hatırlamıyorum. Duvarı gördüm orda konuşurken. Böyle benim bir resmim, uzun düz saçlı halim ama böyle kız gibi uzun konuşuyordu duvarda bize karşı. Yanımda ki kızlardan biri, benim o konuşan hologram gibi şeye gitti, boğaz tarafına doğru işaret parmagını götürüğ " aa kim pisletti burayı ya olmaz ki " diyerek silmeye başladı. O öyle yapınca yanındaki kızda silmeye gitti. Onları gören etraftaki 8-10 kızda resmi silmeye koşturdu hengame oldu. Sonra ne olduysa oldu birden o 2 kızla gene aynı şekilde konuşur halde buldum kendimi. Ortamda çalışanların da üzerinde ya krem, yada turuncu tulumlar vardı. Şimdi çakozluyorum sanırım hapishaneydi orası o yüzden o kadar insan vardı Neyse o iki kızdan beyaz tshirtlü olanı bir müddet sonra yanımdan bana sürtünerek geçti gitti. Öteki de göz kırptı o da gitti. Bende arkadaşlarımın yanına dönmek için tam adım atacaktım, telefonum titremeye başladı. Baktım, " Sinan sandık " diye biri arıyor. Cevaplayamadan kapattı. " Galiba dayımın verdiği bir numaradır " dedim. Tanımıyordum çünkü. Sonra bizimkilerin yanına doğru yaklaşınca bir baktım tanıdıklarım var. İşte eski çalıştığım yerdeki komşumuz Necmi abi, onun oğlu Samet ve bir çocuk daha. Yanlarına yaklaştığımda o çocuk " ooo nerelerdesin hacı seni çok özledim " diyerek sarıldı bana. Tanımyordum oysaki. Sonra da uyandım..


İşte bu kadar gençlik. Bana acayip gelen suratları, hareketli çok iyi hatırlıyor olmama karşın konuşmaları pek hatırlayamıyor olmam. Gene acayip bir rüyaydı ama aksiyon yoktu ona üzüldüm