Korku sizi ele geçirdiğinde



Tanrı dedi ki:
Canım canlarım, sizi kurtarmamı istemeniz size çok çekici gelen bir şeydir. İmdat çağrısı yapan durumlar tabii ki vardır ve bazen de sizi kollarımda yukarı kaldırıp korktuğunuz şeyden uzaklaştırmam da o durum dahilindedir, kendiliğinden olan bir şeydir. Bu gibi durumlarda sormak, talep etmek durumunda kalmazsınız, anlıyorsunuz değil mi?
Ve eğer çağrıda bulunursanız ve Ben de koşa koşa hamle etmezsem bu unutulduğunuz anlamına gelmez. Sizi unutmam Ben. Size sırtımı dönmem. Oraya koşturmamam kapristen falan değildir. Sizin bilmediğiniz pek çok etmen vardır. Belki de kendi içinize dönmenizi gerektiren bir şeyler vardır orada. Kendi benliğiniz dahilinde günü kurtaracak ya da ona yönelik bakış açınızı yeniden konumlandıracak veya günle birlikte akarak onu yaşayacak bir şeyler olabilir.
Genellikle trajedi görüyorsunuz siz. Bunu çok sık yapıyorsunuz. Dünyanın trajedileri görmesi o kadar olağandır ki. Ama Cennet Bilinci dahilinde trajedi ne olabilir? Nasıl görünür o? Sizin için felaket olarak görünen şey o kadar da trajik olmayabilir pek ala. Bedenin ölümü mesela. Sizi bunaltan şey göründüğü gibi olmayabilir. Kendi anlayışınıza göre trajik olarak bulduğunuz her ne varsa bu şey dahilinde bir kayıp, bir mahrumiyet algısı olacaktır. Bundan emin olabiliriz.
Bazen de koşulların kendi kendine değiştiği görülür. Bazen de bir değişim olması için değişimi yapanın veya durumun üzerine yükselenin kendiniz olması, bunu sizin yapmanız gerekir. Kendinizi aciz hissetmeniz asla Benim niyetim olmamıştır. BEN olmam sizin olmadığınız anlamına gelmez. BENİM güçlü, kudretli olmam sizin de öyle olduğunuz anlamına gelir. Ben sizin gücünüzüm ama kendi kendinize tabi olmak, kendinize dayanır olmak da sizin gücünüzdür.
Korku, korunma güdüsünden başka nedir ki zaten? Korku, kutsal suların, ayazmaların bir yansıması değildir. Korku, doygunluk halini bloke eder. Kapının altına konan bir nevi takozdur o ve siz de kapının niye istediğiniz gibi açılmadığına hayret edersiniz. Korku takozu ortadan kalktığında kapı istediğiniz gibi hareket edecektir.
“Tanrım, nasıl olur da korkuyu ortadan kaldırırım ki ben? Korku beni ele geçirdiğinde bunun üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum. Bana yardım et,” diyorsunuz.
Canım, eyleminiz aklınızdan farklı bir düşünce geçirmek şeklinde bile olsa harekete geçin, bunu eyleme geçirin. Hiçbir yere varmadan orada oturuyorsanız muhtemelen aynı yerde dönüp duruyor ve aynı plağı çalıyorsunuzdur. Ayağa kalkın canlarım ve başka bir parça çalın. Bu kadar kolay işte ve sizin için hiç de kolay değil aynı zamanda. Aynı yere saplanıp kaldığınız sürece sizin için hiç kolay değil.
Canlarım, Benim müdahil olmamı istediğinizde Bana ait bir düşüncenin size ulaşmasına müsaade edin. Bulunmaktan hoşlanacağınız bir yer bulun ve oraya gidin. Doğa iyidir. Su bulunan yerlere gidin ya da hayvanların, ağaçların olduğu yerlere. Hayvanların, yaşadıkları hayatı nasıl da benimsediklerine bakın. Hayvanlarla birlikte vakit geçirirken kendiniz hakkında bir şeyler öğrenirsiniz.
En nihayetinde sizden bahsediyoruz değil mi? Bu değerlendirmenin, bu konuşmanın öznesi de konusu da sizsiniz değil mi?
Size adeta yapışan, musallat olan bir durum dahilinde bazı şeyleri değiştirmek için ne yapacaksınız peki?
Bazı hallerde yapmanız gereken şey hiçbir şey yapmamaktır. Bazen size düşen, lehinize olan şey yangına körükle gitmek yerine olayı kendi akışına bırakmak, kendi yolunu bulmasına imkan tanımaktır.
Karar mercisi her zaman siz değilsinizdir.
Omuzlarınızdaki bu ağır yükü indirip yol kenarına bırakabilir misiniz? Belki sonra hakkında karar vermeniz gereken bir şeyler olabilir lakin şimdi değil, henüz değil, belki de asla.
Bazen de oturup beklemeniz gerekir. Kararınız bu olabilir. Olumsuzluk olarak gördüğünüz durum karşısında yapmanız gereken bu olabilir.
Çeviren: Engin Zeyno Vural