Ona sarılmak, tüm dünyayı kucaklamaktır aslında. Çünkü onu hayatına yerleştirirsin, bir bakıma hayatındır. O olmadan yapamazsın gibi gelir. Onun için yapamayacağın şey yoktur. Sırf onun için tüm dünyayı çıkarırsın gözünden. İnatla inanıp, vazgeçemezsin. Nasıl yaptığı bilinmez ama, sana iyi gelir.
Tabi kıskanırsın bazen.
En çok sen seversin onu, başka insanlar görmesin, dokunamasın, sarılamasın, onun o çok sevdiğin kokusunu kimse duyamasın istersin.

Ve mesafeler varsa eğer, yaşadığın yer sana dar gelir. Nefret edersin, onun yanına gitmek istersin. Bir de onu düşününce, tam göğsünde bir boşluk oluşur, acı verir. Sol yanın yerinden fırlayacakmış gibi.
Bir gün gelir de ayrılacak olunursa, suçsuz olduğun halde özür dileyecek duruma gelirsin. Üzülen taraf sen olduktan sonra haklı olmanın bir önemi kalmaz. Deliler gibi aşıksındır ama birlikte olamayacağınızı anladığında arkadaş kalmaya çalışırsın ve bu gelmiş geçmiş en büyük acıdır.
Ben daha önce hiç kimseyi kirpiklerine kadar sevdiğimi hissetmemiştim…