Cumhuriyet Döneminde Tarih Yazıcılığı





Osmanlı Döneminde Tarih Yazıcılığı

Osmanlı Devleti’nde Tarih Yazıcılığı, Devlet Politakasi Doğrultusunda Yöneticilerin Hayatları, Siyasi Ve Askeri Olayların Anlatılması Şeklinde Bir Gelişme Gösterilmiştir. Osmanlı Tarıh Yazıcılığındaki Temel Amaç, Devletin Başlarının Gelecek Nesillere Aktarılmasıdır. Bununla Birlikte Devletin Uygulamalarına Yönelik, Sonradan Ortaya Çıkabilecek İddia Ve Taleplere Karşı Bir Kanıt Oluşturmaktadır.

Osmanlı Devleti XVII. Yüzyılda, İdari Ve Siyasi, Toplumsal Alanlarda Olduğu Gibi Tarih Felsefesi Ve Yazıcılığı Konusunda’da Avrupudan Etkilenmiştir. Bunun Sonucunda Osmanlı Tarih Yazıcılığının En Önemli Unsurlarından Biri Olan Vakanüvisler, XVII. Yüzyılın Başlarından İtibaren Ön Plana Çıkmıştır. Osmanlı Merkez Teşkilatında Devlet Tarihçesi
Olan Vakanüvisler, Kendilerinden Önce Yazılan Olayları Derlemişler Ve Görevli Buldukları Dönemin Olaylarını Kaydetmiştir. Osmanlı Devletinde Vakanüvislerden Önce Olayların Kaydını ” Şehnameci” Adı Verilen Görevliler Tutmuştur.

İlk Vakanüvis Halepli Mustafa Naima Efendidir. Naima Efendi, Tarihin Sadece Olaylar Dizisinden İbaret Olmadığını Belirterek Belgelerin Dışında Sosyolojik Yorumlara Yer Verilmesini Savunan Bir Tarihçilik Anlayış Benimsemişti