Bana Biraz Gülümse


Gökdelenler kalbime batarken
İniş izni istiyorum Rabbim
İçinde zulüm olmayan şehirlere...

Kuşlarda inansın diye cennete
yüzün gökyüzüm
Çiceklerin renginden gökkuşakları yapardım
Pencere kenarı
Ezan vakitlerinde.

Kalbimin ritmi kaç rekat sonra
Babam gibi, haikatları çarpar yüzüme
Uysal telaşlarımı ceblerime doldurup
Kapı kapı dolaşıp kaç kere taze anne duaları toplarım
Rabbim lütfen.
Bana biraz gülümse.

Sesinde fırtına olan insanların
Kapılarını çalmaktan neden hep korktum
Biraz besmele
Biraz çay
Beyazları giyinen gecelerde
Tehlikeli pişmanlıklar yaşarken
Durmadan koştum
Koştum.
Koştumda bir nefesime yetişemedim

Çarpıntılarım ele verirken
Çaresizligimi
Bir satır başında rastladım sana
Çivisi çıkan dünyaya
Yenisini çakmakla meşguldün
sen gibi
sensizlik gibi
sessizlik gibi
Suskunlugun hiç değişmemiş
Hep kıyamet gibi.


Sabah"ları azınlık
Geceleri mülteciyim
Ellerinde.
Uhud"ta tepeyi terk eden okçular gibi.
Acı hep gögsümden vuruyor.
Rabbim lütfen
Bana biraz gülümse

İbrahim Yılmaz