Nuh'un Gemisi'nin Çözülemeyen Esrarı

**Narsinha** · 16.12.2012, 23:31

Tekvin bölümünün 6. bab'ında başlayan tufan olayı, 9. bab'a kadar sürer.
Nuh, tanrının buyruğuyla ve onun verdiği ölçülere göre kocaman bir gemi
yapar, içine en yakınları ile birlikte bütün öbür yaratıklardan dişili, erkekli
birer çift alır ve sabırla bekler.

"... ve üzerinde kırk gün tufan oldu ve sular çoğalıp gemiyi kaldırdı
ve (gemi) yerden kalktı, suların yüzü üstünde yürüdü. Yer yüzünde
sular pek çok yükseldiler ve bütün gökler altında olan yüksek
dağlar örtüldüler. Sular onbeş arşın daha yükseldiler ve yer
yüzünde hareket eden, sürünen her şeyle insan da öldü, her şey
silindi ve yalnız Nuh ve kendisiyle beraber gemide olanlar kaldılar
ve yüz elli gün sular yer üzerinde yükseldiler."
Ama her şeye karşılık, Tanrı, Nuh'a verdiği sözü anımsayacak, yeryüzünden
rüzgarını geçirecek ve sular giderek alçalacaktır. Süre, tam yüzelli gündür;
Nuh'un gemisi "yedinci ayda, ayın onyedinci gününde Ararat (Ağrı)

dağları üzerine" oturacaktır.

Nuh da tıpkı Sümer bilgesi Utnapiştim
gibi karayı bulmak amacıyla önce
kuzgunu, sonra da güvercini
göndermiştir. Gidenler, ayak basacak
bir toprak parçası bulamadıklarından
geri dönerler.
"... ve diğer yedi gün daha bekledi
ve (Nuh) güvercini tekrar gönderdi
ve akşam vakti güvercin onun
yanına girdi ve işte, ağzında yeni koparılmış zeytin yaprağı vardı ve
Nuh suların yeryüzünden çekilmiş olduklarını bildi."
Kutsal kitapların anlattığına göre; Nuh'un gemisi bu günkü Ağrı dağının sular
altında kalmış olan tepesine oturmuştu. Bundan da tufan nedeniyle bütün
dünyayı sellerin basmış olduğu anlaşılıyordu. İnsanların tümü yok olmuş,
geride Nuh oğullarıyla kızları kalmıştı. Bu sonucu birçok ilkel efsane de
destekliyor. Özellikle Berossos adlı Babilli bir rahip, M.Ö. 300 yılında
yazdığı bir kitapta bu sel felaketinden söz etmekteydi.
Rahip Berossos'un hikayesi pek doğrulanmamıştır, ama Sümer bilgesi
Utnapiştim'in başına gelen tufan olayının doğruluğu, yapılan kazılar sonucu
kanıtlanmıştır. 1929 yılında Ur kentinde kazılar yapan Sir Wooley, kırk beş
metre derinliğe indiğinde ansızın tertemiz bir toprak parçasına rastalmıştı.
Bunun hemen yukarsında katışıksız Sümer uygarlığı başlıyordu. İki metre
kırk santim kalınlığındaki tabakanın altında da karışık bir kültürün kalıntıları
vardı. Çamurun türü bunun tatlı suyun taşımış olduğunu gösteriyordu. Nehrin
her zamanki olağan taşkınları bu kadar çamur bırakmazdı.Çamurları taşıyan
selin o bölgenin tarihinde daha önce görülmemiş bir felaket derecesinde
olduğu açık seçiktir. Konumuzla ilgili efsaneler günümüze dek gelmeseydi,
yine de bu kanıtlardan o bölgenin bir sel felaketine uğramış olduğu
anlaşılırdı.
Tufanın İ.Ö. 4250'de olduğu sanılıyor. Bu tarih, hem çamur tabakalarının
kalınlığından, hem de yörede tufandan sonra yaşamaya devam ettikleri
bilinen krallıkların sırasının hesaplanmasından çıkarılmaktadır.
Nuh'un gemisinin Ağrı dağı üzerinde olduğundan ilk söz eden kişi,
Hollandalı gezgin Jan Struys'tur. 1684 yılında yayınladığı kitabında
geminin Ağrı dağına oturmuş bir resmi de vardır. Jan Struys, 1670 yıllarında
Anadolu'ya gelmiş, Ağrı dağı eteklerinde inziva da yaşayan bir keşişle
görüşmüştü; keşiş, kendi anlattığına göre, gemiye girmiş ve hatta
omurgasından da bir parça koparmıştı. Bu tahtadan yaptığı haç, şimdi Jan
Struys'daydı. İkiyüz yıl sonra, 1876'da İngiliz devlet adamı LordByrce,
Ağrı'ya tırmanıyor ve 4 bin metre yukarlarda o da bir tahta parçası
buluyordu. 1883 yılında, bu kez Türk yetkililer geminin Ağrı dağı üzerinde
keşfedildiğini açıkladılar. 10 Ağustos 1883 tarihli Chicago Tribune
gazetesi, olayı okurlarına şöyle aktarmıştı;
"İstanbul'da yayınlanan bir gazete, Nuh'un gemisinin keşfedildiğini
ilan ediyor. Anlaşıldığına göre, bazı Türk hükümet görevlileri, Ağrı
dağı üzerindeki toprak kayması durumunu araştırmak üzere
görevlendirildiler. Ansızın, ucu bir buzuldan çıkmış son derece
koyu renkli bir tahtadan yapılma dev boyutlu bir yapıya rastladılar.
"Görevliler bölgede yaşayanlar arasında soruşturma yaptılar. Yerel
halkın bu yapıyı altı yıldan beri gördüklerini fakat üst
pencerelerinden dışarıya bakan korkunç yüzlü bir hayaletten
sözedilmesi nedeniyle yaklaşmaya kortuklarını öğrendiler. Yapının
Ağrı dağındaki dar vadilerden birine sıkışıp kalmış olmasından
ötürü, bulunduğu yere ulaşmak gerçekten zordu. Bunu güç de
olsa başardılar sonunda. Yapının kenarından bir delik açarak
içeriye girdiler.
"Yapının yaklaşık 4.5 metre yüksekliğide bölümlere ayrıldığını
gördüler. Diğerleri buzla kaplandığından bu bölmelerden yalnızca
üçüne girebildiler. Geminin buzul içersinde ne kadar uzun
olduğunu saptayamadılar. Ancak ortaya çıkarılması halinde, eğer
(kutsal kitabın Tekvin bölümünde belirtildiği üzere) 300 kübit
uzunluğunda olduğu belirlenirse, Nuh'un gemisinin varolduğuna
inanmayanlar zor durumda kalacaklardır."
Ağrı dağı Türkiye'nin doğusunda, Ermenistan ve İran sınırına çok yakın ve
bu yörenin en yüksek dağıdır. Ağrı dağı yüceliği ve türlü özelliklerinin yanı
sıra, insanoğlunun geçmişi ile ilgili en büyük sırlarından birini de
doruklarında taşıdığına inanılan kutsal bir dağdır. İlk yazılı anlatımlardan
bu yana Nuh'un gemisinin tufan sonrasında bu dağın tepesinden
karaya oturduğu sanılıyor.
Peki, bu gerçek ortaya çıkar ya da hikayelerle efsanelerin doğrulukları
kanıtlanırsa, ne olacaktır? Bir bilimsel kanıtlanma da kutsal kitapların ta
başlarındaki "yaradılış" bölümüne kadar şiir ya da efsane olmayıp, tarihsel
gerçeklerden kurulu olduğu anlaşılacaktır elbette.
Günümüzde yaşayan insanların bir buçuk milyardan fazlası (Yahudi'si,
Hıristiyan'ı ve Müslüman'ı) Nuh ve gemisi hikayesini çok iyi bilmektedir.
Kuşkuculara göre, hikaye, İncil'de anlatıldığı biçimiyle bir efsaneden öte bir
şey değildir. Kimilerine göre de kutsal kitapları kanıtlamaya kalkmak, bir
"küstahlık"tır. Ama tarihçilerle arkeologlara bunlar vız gelmişlerdir ve hemen
her gün kutsal kitapların tarihsel "veche"sine ışık tutan yeni bulgulara
gidilmektedir. Yaradılış bölümü bize dünyanın o dönemler için başkenti
sayılabilecek kentte (Babil'de) bir kulenin kurulduğundan söz etmektedir.
Arkeologlar uzun süreler bu kulenin kalıntılarını arayıp durdular ve sonunda
da buldular ya da bulduklarına inandılar. Mezopotamya vadisinde, eski
Babil kenti yakınlarında Zigurat biçiminde çok yüksek bir kulenin
kalıntılarına rastlandı. Kutsal kitaplar, uzun süre bilimsel biçimde
kanıtlanamayan bir imparatorluğun varlığından söz eder. Bunun gün ışığına
çıkarmasını Hugo Winkler'e borçluyuz. Winkler, 1908 yılında Anadolumuzun
ortalarında çeşitli tabletler bulmuş, bunlar aracılığında Hitit imparatorluğunun
varlığı bilinebilmiştir. Şaşırtıcıdır; Yaradılış bölümü bu imparatorluğu uzun
uzadıya konu ediniyordu. Bilim, nice sonra bu olguyu onaylamıştır.
Kutsal kitaplar ayrıca İbrahim peygamberin nasıl Yahudiler'in atası
olduğunun hikayesini de aktarır bize. İbrahim peygamber, anlatılanlara göre
M.Ö. 2000 yılında, Sümerlilerin Ur kentinde doğmuştur. Kenan eli'ne geçişi
ise, çok daha sonradır. Burada arkeologlar tıpkı kutsal kitapların dediği gibi,
uzun bir uygarlığın yaşamış olduğunu ortaya çıkarmışlardır. İbrahim
peygamberin mezarı bugün Hebron'dadır ve hikayesi kutsal kitaplarda
anlatıldığı türden kelimesi kelimesine doğrudur.
Yirmibeş yılı aşkın bir süredir Ortadoğu'da çalışan arkeologların önde
gelenlerinde doktor Philip Hammond, konu üzerinde şunları
söylemektedir:
"Arkeolojini işi ve amacı, kuşkusuz, kutsal kitapları kanıtlamak
değildir. Ama buna karşılık, Ortadoğu'daki çalışmalar başladığından
bu yana ortaya çıkarılan birçok buluntular, kutsal kitaplarda
anlatılanları bilimsel olarak destekler görünmektedir. Birkaç yıl önce
Hebron'da bulunan, gerçekten de o yöre ,de kutsal kitapların
anlattıkları gibi bir uygarlığın yaşamış olduğuna işaret etmiş ve
tanımlanan yerde kent surları da bulunmuştur. Tarihi de, kutsal
kitaplardaki tarihe uymaktadır.
"Yıllar yılı, arkeologlar, Ortadoğu'da toprağın en alt tabakalarına
indikçe kutsal kitapları destekleyen yeni bulgularla karşılaşmışlardır.
Birçok eski kent buluntuları ele geçmiştir. Bunlar nicedir yalnız
kutsal kitaplarda anlatılmaktadır ve gerçek olup olmadıkları
kuşkuyla karşılanmaktaydı. Hepsi de bizim inanç ve geçmişimizin
yansımalarıdır şimdi."

Buradan çıkan şudur; Kutsal kitapların Yaradılış bölümü dikkate değer
tarihsel bir belgedir. Nuh'un hikayesi de yine bu Yaradılış bölümündedir.

Fakat aynı noktada şu sorulara da cevap aranmamalı mıdır?

Kutsal kitapların anlattığı Nuh ve gemisi doğru mudur? Onca zaman sular
üzerinde kalıp yüzebilecek bir gemi yapımı, gerçekten mümkün müdür?
Sonra o kadar sayıdaki hayvanı alabilecek büyüklükte bir gemi
yapılabilir mi?
Dünyamız, tümüyle suların altında kalmış mıdır?

alıntıdır

16.12.2012, 23:31	#1 (permalink)
Narsinha ∞ Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.	Nuh'un Gemisi'nin Çözülemeyen Esrarı Tekvin bölümünün 6. bab'ında başlayan tufan olayı, 9. bab'a kadar sürer. Nuh, tanrının buyruğuyla ve onun verdiği ölçülere göre kocaman bir gemi yapar, içine en yakınları ile birlikte bütün öbür yaratıklardan dişili, erkekli birer çift alır ve sabırla bekler. "... ve üzerinde kırk gün tufan oldu ve sular çoğalıp gemiyi kaldırdı ve (gemi) yerden kalktı, suların yüzü üstünde yürüdü. Yer yüzünde sular pek çok yükseldiler ve bütün gökler altında olan yüksek dağlar örtüldüler. Sular onbeş arşın daha yükseldiler ve yer yüzünde hareket eden, sürünen her şeyle insan da öldü, her şey silindi ve yalnız Nuh ve kendisiyle beraber gemide olanlar kaldılar ve yüz elli gün sular yer üzerinde yükseldiler." Ama her şeye karşılık, Tanrı, Nuh'a verdiği sözü anımsayacak, yeryüzünden rüzgarını geçirecek ve sular giderek alçalacaktır. Süre, tam yüzelli gündür; Nuh'un gemisi "yedinci ayda, ayın onyedinci gününde Ararat (Ağrı) dağları üzerine" oturacaktır. Nuh da tıpkı Sümer bilgesi Utnapiştim gibi karayı bulmak amacıyla önce kuzgunu, sonra da güvercini göndermiştir. Gidenler, ayak basacak bir toprak parçası bulamadıklarından geri dönerler. "... ve diğer yedi gün daha bekledi ve (Nuh) güvercini tekrar gönderdi ve akşam vakti güvercin onun yanına girdi ve işte, ağzında yeni koparılmış zeytin yaprağı vardı ve Nuh suların yeryüzünden çekilmiş olduklarını bildi." Kutsal kitapların anlattığına göre; Nuh'un gemisi bu günkü Ağrı dağının sular altında kalmış olan tepesine oturmuştu. Bundan da tufan nedeniyle bütün dünyayı sellerin basmış olduğu anlaşılıyordu. İnsanların tümü yok olmuş, geride Nuh oğullarıyla kızları kalmıştı. Bu sonucu birçok ilkel efsane de destekliyor. Özellikle Berossos adlı Babilli bir rahip, M.Ö. 300 yılında yazdığı bir kitapta bu sel felaketinden söz etmekteydi. Rahip Berossos'un hikayesi pek doğrulanmamıştır, ama Sümer bilgesi Utnapiştim'in başına gelen tufan olayının doğruluğu, yapılan kazılar sonucu kanıtlanmıştır. 1929 yılında Ur kentinde kazılar yapan Sir Wooley, kırk beş metre derinliğe indiğinde ansızın tertemiz bir toprak parçasına rastalmıştı. Bunun hemen yukarsında katışıksız Sümer uygarlığı başlıyordu. İki metre kırk santim kalınlığındaki tabakanın altında da karışık bir kültürün kalıntıları vardı. Çamurun türü bunun tatlı suyun taşımış olduğunu gösteriyordu. Nehrin her zamanki olağan taşkınları bu kadar çamur bırakmazdı.Çamurları taşıyan selin o bölgenin tarihinde daha önce görülmemiş bir felaket derecesinde olduğu açık seçiktir. Konumuzla ilgili efsaneler günümüze dek gelmeseydi, yine de bu kanıtlardan o bölgenin bir sel felaketine uğramış olduğu anlaşılırdı. Tufanın İ.Ö. 4250'de olduğu sanılıyor. Bu tarih, hem çamur tabakalarının kalınlığından, hem de yörede tufandan sonra yaşamaya devam ettikleri bilinen krallıkların sırasının hesaplanmasından çıkarılmaktadır. Nuh'un gemisinin Ağrı dağı üzerinde olduğundan ilk söz eden kişi, Hollandalı gezgin Jan Struys'tur. 1684 yılında yayınladığı kitabında geminin Ağrı dağına oturmuş bir resmi de vardır. Jan Struys, 1670 yıllarında Anadolu'ya gelmiş, Ağrı dağı eteklerinde inziva da yaşayan bir keşişle görüşmüştü; keşiş, kendi anlattığına göre, gemiye girmiş ve hatta omurgasından da bir parça koparmıştı. Bu tahtadan yaptığı haç, şimdi Jan Struys'daydı. İkiyüz yıl sonra, 1876'da İngiliz devlet adamı LordByrce, Ağrı'ya tırmanıyor ve 4 bin metre yukarlarda o da bir tahta parçası buluyordu. 1883 yılında, bu kez Türk yetkililer geminin Ağrı dağı üzerinde keşfedildiğini açıkladılar. 10 Ağustos 1883 tarihli Chicago Tribune gazetesi, olayı okurlarına şöyle aktarmıştı; "İstanbul'da yayınlanan bir gazete, Nuh'un gemisinin keşfedildiğini ilan ediyor. Anlaşıldığına göre, bazı Türk hükümet görevlileri, Ağrı dağı üzerindeki toprak kayması durumunu araştırmak üzere görevlendirildiler. Ansızın, ucu bir buzuldan çıkmış son derece koyu renkli bir tahtadan yapılma dev boyutlu bir yapıya rastladılar. "Görevliler bölgede yaşayanlar arasında soruşturma yaptılar. Yerel halkın bu yapıyı altı yıldan beri gördüklerini fakat üst pencerelerinden dışarıya bakan korkunç yüzlü bir hayaletten sözedilmesi nedeniyle yaklaşmaya kortuklarını öğrendiler. Yapının Ağrı dağındaki dar vadilerden birine sıkışıp kalmış olmasından ötürü, bulunduğu yere ulaşmak gerçekten zordu. Bunu güç de olsa başardılar sonunda. Yapının kenarından bir delik açarak içeriye girdiler. "Yapının yaklaşık 4.5 metre yüksekliğide bölümlere ayrıldığını gördüler. Diğerleri buzla kaplandığından bu bölmelerden yalnızca üçüne girebildiler. Geminin buzul içersinde ne kadar uzun olduğunu saptayamadılar. Ancak ortaya çıkarılması halinde, eğer (kutsal kitabın Tekvin bölümünde belirtildiği üzere) 300 kübit uzunluğunda olduğu belirlenirse, Nuh'un gemisinin varolduğuna inanmayanlar zor durumda kalacaklardır." Ağrı dağı Türkiye'nin doğusunda, Ermenistan ve İran sınırına çok yakın ve bu yörenin en yüksek dağıdır. Ağrı dağı yüceliği ve türlü özelliklerinin yanı sıra, insanoğlunun geçmişi ile ilgili en büyük sırlarından birini de doruklarında taşıdığına inanılan kutsal bir dağdır. İlk yazılı anlatımlardan bu yana Nuh'un gemisinin tufan sonrasında bu dağın tepesinden karaya oturduğu sanılıyor. Peki, bu gerçek ortaya çıkar ya da hikayelerle efsanelerin doğrulukları kanıtlanırsa, ne olacaktır? Bir bilimsel kanıtlanma da kutsal kitapların ta başlarındaki "yaradılış" bölümüne kadar şiir ya da efsane olmayıp, tarihsel gerçeklerden kurulu olduğu anlaşılacaktır elbette. Günümüzde yaşayan insanların bir buçuk milyardan fazlası (Yahudi'si, Hıristiyan'ı ve Müslüman'ı) Nuh ve gemisi hikayesini çok iyi bilmektedir. Kuşkuculara göre, hikaye, İncil'de anlatıldığı biçimiyle bir efsaneden öte bir şey değildir. Kimilerine göre de kutsal kitapları kanıtlamaya kalkmak, bir "küstahlık"tır. Ama tarihçilerle arkeologlara bunlar vız gelmişlerdir ve hemen her gün kutsal kitapların tarihsel "veche"sine ışık tutan yeni bulgulara gidilmektedir. Yaradılış bölümü bize dünyanın o dönemler için başkenti sayılabilecek kentte (Babil'de) bir kulenin kurulduğundan söz etmektedir. Arkeologlar uzun süreler bu kulenin kalıntılarını arayıp durdular ve sonunda da buldular ya da bulduklarına inandılar. Mezopotamya vadisinde, eski Babil kenti yakınlarında Zigurat biçiminde çok yüksek bir kulenin kalıntılarına rastlandı. Kutsal kitaplar, uzun süre bilimsel biçimde kanıtlanamayan bir imparatorluğun varlığından söz eder. Bunun gün ışığına çıkarmasını Hugo Winkler'e borçluyuz. Winkler, 1908 yılında Anadolumuzun ortalarında çeşitli tabletler bulmuş, bunlar aracılığında Hitit imparatorluğunun varlığı bilinebilmiştir. Şaşırtıcıdır; Yaradılış bölümü bu imparatorluğu uzun uzadıya konu ediniyordu. Bilim, nice sonra bu olguyu onaylamıştır. Kutsal kitaplar ayrıca İbrahim peygamberin nasıl Yahudiler'in atası olduğunun hikayesini de aktarır bize. İbrahim peygamber, anlatılanlara göre M.Ö. 2000 yılında, Sümerlilerin Ur kentinde doğmuştur. Kenan eli'ne geçişi ise, çok daha sonradır. Burada arkeologlar tıpkı kutsal kitapların dediği gibi, uzun bir uygarlığın yaşamış olduğunu ortaya çıkarmışlardır. İbrahim peygamberin mezarı bugün Hebron'dadır ve hikayesi kutsal kitaplarda anlatıldığı türden kelimesi kelimesine doğrudur. Yirmibeş yılı aşkın bir süredir Ortadoğu'da çalışan arkeologların önde gelenlerinde doktor Philip Hammond, konu üzerinde şunları söylemektedir: "Arkeolojini işi ve amacı, kuşkusuz, kutsal kitapları kanıtlamak değildir. Ama buna karşılık, Ortadoğu'daki çalışmalar başladığından bu yana ortaya çıkarılan birçok buluntular, kutsal kitaplarda anlatılanları bilimsel olarak destekler görünmektedir. Birkaç yıl önce Hebron'da bulunan, gerçekten de o yöre ,de kutsal kitapların anlattıkları gibi bir uygarlığın yaşamış olduğuna işaret etmiş ve tanımlanan yerde kent surları da bulunmuştur. Tarihi de, kutsal kitaplardaki tarihe uymaktadır. "Yıllar yılı, arkeologlar, Ortadoğu'da toprağın en alt tabakalarına indikçe kutsal kitapları destekleyen yeni bulgularla karşılaşmışlardır. Birçok eski kent buluntuları ele geçmiştir. Bunlar nicedir yalnız kutsal kitaplarda anlatılmaktadır ve gerçek olup olmadıkları kuşkuyla karşılanmaktaydı. Hepsi de bizim inanç ve geçmişimizin yansımalarıdır şimdi." Buradan çıkan şudur; Kutsal kitapların Yaradılış bölümü dikkate değer tarihsel bir belgedir. Nuh'un hikayesi de yine bu Yaradılış bölümündedir. Fakat aynı noktada şu sorulara da cevap aranmamalı mıdır? Kutsal kitapların anlattığı Nuh ve gemisi doğru mudur? Onca zaman sular üzerinde kalıp yüzebilecek bir gemi yapımı, gerçekten mümkün müdür? Sonra o kadar sayıdaki hayvanı alabilecek büyüklükte bir gemi yapılabilir mi? Dünyamız, tümüyle suların altında kalmış mıdır? alıntıdır Benzer Konular Duaların Esrarı,Dua Nedir?... Zemzem Suyunun Esrarı... Nisan Yağmurlarının Esrarı... Gizemi çözülemeyen 36 olay... Sarı Rengin Esrarı... Paylaş Share this post on Twitter Follow @Forumaski