Zamansız – Ahmet KARAKAYA

[Araz]

Zamansız

Can alıp gitti adını sayıkladığım günler.
Özlemi nefrete bulandı cisminin bu hikayede.
Sonuna çevirdiğim başlangıçların kum taneleri birer birer yüreğimden akıttı varlığını.
Zaman durmaya yakındı sanki, zaman amansızlıktı.
Ve yokluğunda kayboldu saniyeler, yokluğun zamansızlıktı…

Yol almıştı artık mutluluk senden sonra.
Giderken ardından çabucak dönüp gelsin diye akmıştı gözümden yaşlar,
özümden can akmıştı.
Yokluğunda kollarıma muhtaçtım.
Sarıp sarmalamıştım yalnızbaşıma kalmışlığımı.
Gamzelerinden aşırdığım gülümseyişini saklıyordum avuçlarımda,
avuçlarım kanamıştı.
Bu şehrin içinde duruyordu hatıralar.
Kaçarcasına saklanıyordum hepsinden.
Çünkü canımı yakıyordu sensiz geçen dakikalar.

Öfkesi kalbime dolanmış gidişinin,
duvarlarına izi bulaşmış cinayetinin
Ve sızısını taşıyor hala yüreğim ezip gidişinin.
Şimdi bir isyanın pençesine atıyorum ruhumun ‘sen’ tarafını.
Avaz avaz haykırıyorum biriktirdiğim bütün sus’uşları.
Günlerimin karanlık yüzünde, düşlerimin parıltısına seriyorum geceyi.
Hakkındır üzerimde,helal ettim sana eceli.
İşte bunlar sana birkmişliğimden sızan nefret damlaları.
İstersen daha fazla (ç)ağlatma beni.
Boğulursun içimdeki "sen" de…

Artık sana uzak adımlarımın değdiği her yer yokluğuna biraz daha alıştırıyor beni.
Ve seni sensizlikle aldatıyorum her gece.
Bu gece isminin üzerini çizip,
birde bendeki yanını deşip paramparça ediyorum zaptettiğin kalbimi.
İçimde öyle şeyler gizlemişimki sana dair,
Açığa vurduğum yanların bir bir sürüklüyor bütün düşlerimi uçurumların eşiğine.
Oysa düşerken varlığından yokluğuna,
yokluğunda varoluyordum hiç olmadığım kadar.
Ve bir hayal kırıklığımı daha topluyorum yerlerden.
İstemem; Kimse paramparça görmesin beni…

Sığındığım kaldırımların buz tutmuş yüreğinde yer buldu cismim.
Hatırlayabildiğim ne bir "sen" kaldı geriye,
Nede bir "ben" var artık içimi dağlayan yangınlara kurban ettiğim.
Öznesi kaçmış, imlası bozuk birkaç sözüm vardı sana dair gizlediğim,
Olmadı, bir türlü dönmedi dilim.
Ardına bakma sakın giderken.
Ki ben neyim varsa senden başka hepsini önüne sermiştim.
Merhaba ya duyduğum bütün özlemlerimi el"vedalara"mı gizledin?.
Dilerim Hoşça"kal" gittiğin yerde….

Ahmet KARAKAYA