Anlayacaksın Ersoy Oktay

[Friend]

Anlayacaksın Ersoy Oktay


Anlayacaksın;
Yıldızlar avuçlarında dans ettiğinde bir ağustos gecesi.
Yüzünü kaldırdığında, gökyüzünün sonsuz karanlığının
İçine doğru yayılmaya başlamasıyla,
Kurtuluş için benim öğrettiğim gibi,
Kutup yıldızına sarılacaksın.
Mekân yok olacak çevrende
Sonsuz bir uçuruma düşer gibi olacaksın,

Mutluluğunun hüznünle raks edişini seyredeceksin.
Hangisinin figürleri daha kıvrak ve seni anlatıyor.
Anlayacaksın.

Her hangi bir deniz kıyısına,
Ruhunu rahatlatmak için oturduğunda
Dalgalar anlatacak son halimi.
Sonra sıcak nefesimin boynundan kulaklarına, yayılışına.
Bir anlam veremeyeceksin.
Anlayacaksın.

Dokunduğun da;
Demir soğukluğunu vücuduna yayan taşların,
İçini nasıl ısıttığını ellerimi düşündüğünü fark ettiğinde
Anlayacaksın.

Sabah kalktığında yatağının
kokumu yaydığını düşleyeceksin.
Hatta mucize gibi geçen bir gecenin
Sabahıymış gibi saçlarını toplamaya çalışacaksın.
Kahvaltı sofrasını hazırladığında
Bir bardak çay da benim için dolduracaksın.
İkram için uzattığında gözlerimi göremeyecek.
Anlayacaksın.

Canın sıkıldıkça
İstanbul’un sevdiğin yerlerine büyük bir hevesle gideceksin
Gittiğin yerde olmadığım düşüncesi takılacak,
Aklının kıvrımlarına ve bunun çare olmadığını anlayacaksın.

Yürürken yol boyu,
Kimse bize bakamayacak tedirgin olmayacaksın
daha rahat adımlayacaksın yolları.
Yere dalgın dalgın bakarken
Yanında adımlarımı görmeyeceksin.
Anlayacaksın.

Hiçbir omuz güven vermediğin de,
Dudaklarını gezdirdiğin ellerden kokumu almadığında,
Yanağına yasladığın avuçların sıcaklığı
Güzel vücudunu titretmediğinde….
Seviştikten sonra güzelleşmediğinde
Anlayacaksın.

Yıllar ilaç olmadığında yarana.
Yeni başladığın alışkanlıklar, eskilerini unutturmadığında.
“Gelen gideni aratır” diye konuşulduğunda
Anlayacaksın.

Yeni yeni sevdalanan bir arkadaşın
Sevincini senin le paylaştığında,
Yaşadıklarından duyduğu mutluluğu coşku ile anlatırken.

Sen; Yıllar geçmesine rağmen, 'yanımda ki yabancı da kim? ' diye sorduğunda.
Bıraktığım boşluğu hiçbir şeyin dolduramayacağını
Anlayacaksın.

Yollar, dağlar, denizler bağışlanırken heyecana kapılmadığın da,
Anlayacaksın.

Ben yola koyulduğumda tüm gücümle,
Senin beni yarım bıraktığını
Ve aşkımızın en başında
“Sen adamı Yarı yolda Bırakırsın”
Dediğimi hatırlayacaksın ve
Anlayacaksın.

En uzağa gittiğinde,
En nadir olana sahip olduğunda,
Açılmayan kapın olmadığında.
Köhne kapımın paslı kilidini gördüğünde,
Anlayacaksın

Çünkü ben anladım! ..
Ve sevdiğim;
Yeter dediğinde,
Geri dönmek için hiçbir engel tanımadığında,
Sevgin ayaklarına, yolumun emrini verdiğinde.
Çok geç kaldığında,
Anlamanın hiç bir anlamı kalmadığında
ANLAYACAKSIN