İkinin şiiri

Bugün iki kez yağdı yağmur,
İki kez eskidim sanki.

İki ömrü kolkola yaşadım,
Biri nergis bahçesi,diğeri mahşer yeri.

Hep iki şömine yandı yüreğimde,
Birinde ateşti,diğerinde kül.

Ve iki kez aşık oldum,
Bundandır iki kez ölmüşlüğüm.

Sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümü,
Şimdi sömestrdeyim.

İlk iki kitabımdan sonra sıtmaya tutuldu coşkum,
Daha depremlerdeyim.

Ve iki kere iki kitabımda benim,
Ya çok eder,ya sıfır.

Yılmaz Odabaşı