Sende Özlediğim Bir Şey Var

[Kosovalı]

Sende Özlediğim Bir Şey Var

Seni sevmek çocukluktan kalan bir kokuyu yıllar sonra duymak gibi
Biraz hüzünlü ve hasret yüklü bir tad bırakıyor tebessümlerde.
Sende özlediğim bir şey var.
Neyi özlediğini bilmezken insan neyi sevdiğini de bulamıyor elbette!

Sende Özlediğim Bir Şey Var!
Uzun yıllar önce gittiğin bir şehri anımsamak gibi sende özlediğim bir şey var.
O yüzden tam olarak kopamayışım.
Biriktirdiğim anılar az olsa da içimde derinlerde sana ait olan bir yer var.
Kalbimin haritasında sınırlarını çizdiğim şehrim gibisin.
Adı istanbul gibi belki…

Önemli olan isim koymak değil sende hasretini duyduğum bir şey var.
Neresinden anlatsam olmuyor tarifi mümkün değil.
Umudum da yok artık üstelik birlikte yaşlanma hayalleri kurmuyorum.
Balkonda kahvemizi yudumlayarak sallanan sandalyede
iki lafın belini kıramayacağız gelecekte biliyorum.
İnadımdan mı bu tırnaklarımı geçirmek kollarına
Yoksa bırakınca düşeceğimi bilmemden mi ?
Sen karar ver aşk mı bu ?

Dün akşam şöyle bir göz gezdirdim evime
Senden ne kalmış diye geriye;
Öyle az ki..!!!
Birkaç kitap solmaya yüz tutmuş bir resim
bir de elimde kehribar tespihin kokusu…
Üstüne hikayeler yazmaya yetecek kadar çok olsa da
Yaşadıklarıma doymaya yetmiyor.

Senden sonra daha doğru okuyorum satırları
Yalnızlığımı sayende tanıştığım yazarlarla gideriyorum.
Sigarayı azalttım ama değişime direnen bir yanım var
Hala hesabı istemek için garsonlara sesleniyorum.
Ve hala asalet üstümde asil durmuyor.
Yine horluyorum geceleri en azından öyle olduğunu tahmin ediyorum.
Senden sonra kimseyle paylaştığım bir uykum olmadı soramıyorum.

Sende özlediğim bir şeyler var.
Yağmurdan sonra çıkan toprak kokusuna
Rakının boğazımda bıraktığı tada benzeyen ismini koyamadığım ama
Sevdiğim bir şeyler var.
Öyle olmadık zamanlarda geliyorsun ki aklıma ruhum karışıyor.
Salonun içine dalıyorsun rüzgarla
Gece yarısı utanmadan yastığımı paylaşıyorsun
Sokuluyorsun yorganımın altına sığmıyoruz
İşte şu koltuğa biliyorsun.
Hayalinle kavga ediyorum anlayacağın seni özlüyorum.

Sabah aynaya baktım saçlarım ağarıyor.
Sanki ellerim de kırışıyor ama daha zaman var diye öteliyorum.
Güz de geldi zaten yakındır karın yağması
Görüşmesek de büyürüm biliyorum.
Zaten bir büyüsem neler öğreteceğim sana ama
Saatimi kuramadım yıllara ona üzülüyorum.

Aşk dolu şarkılar söyleyemez oldum.
Hep hasrete ayrılığa gidiyor dilim.
Sınırı olmayan bir keder bulutu gibi savruluyorum öyle.
Bu yalnızlık odasında ayna bile kendine bakarak kırılıyor.
Başkalarını sevmeyi deneyecektim aslında ama olmuyor.
Sende bana ait bir şey var…
...Alıntı...