|
| |||||||
Aşk - Şiir Dünyası kategorisinde açılmış olan Kahraman Tazeoğlu Şiirleri konusu , ...
  |
| | LinkBack | Seçenekler | Arama | Stil |
14.09.2012, 19:31
| #21 (permalink) |
| Root Administrator   |  Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Madem Ki Aşk Cemresidir Gönlün Sevgili... Yine bahar gelip vurdu kapımızı. Ben ki yaktım bütün anılarımı, Bölüştürdüm bütün şiirlerimi kayıp çocuklara. Film bitmedi, son yazmadı henüz. Takılıp kaldım yıllar öncesinin Eylüle çalan bir yazında. Hiçbir cemre dokunmadı bana, ısıtmadı yaz güneşleri. Durup durup kendime yaktım yıllar boyu, Onun için biraz is kokar libasım, Onun için dağınık biraz saçlarım. Ben ki bir dolu damıtılmış hüzündüm. Korkardım bahara dokunmaktan olaki solardı yüzü, Korkardım Eylülleri azgınlaştıran baharı tutuşturan adam olmaktan. Sevgili... Her gece bir Züleyha düşü görüyorum sen gibi, Düşüyorum içimin kuyularına durmadan. Yarım yamalak bir senaryo oysa herşey, Uyanıyorum ki çoktan silinmiş bütün repliklerim. Budur ürkmüşlüğüm, budur gizlenmişliğim, Sabrım beni ancak buraya kadar getirdi. Yoruldum artık sevgili, yoruldum karanfillere kan vermekten. Anlayamadım bir türlü neden Eylül hep on biri doğurur? Ve neden aşkın çocukları yoktur? Oysa sevgili... Bir Eylül günü, saklandığım hayattan çıkıp gelmek isterdim şimdi sana Birikmiş bütün baharlarımı adayarak, Koşarak doru taylar gibi yalınayak, Çatlasın isterdim damarlarım çatlasın Ve damarımda akan hüzün bu aşka karışmasın. Yazık ki yine de Eylül dolu ellerim, yine de derin bir sızı içimde, Hüzünlü bir gülümseyiş bazen dudaklarımda. Nasılsa biraz keder bulaşır her aşka, Her aşka biraz gözyaşı, biraz kalp ağrısı. Sevgili... Bu senaryo, bu kuyu, bu Eylül bırakmaz beni. Geleceksen sen gelmelisin, hüzün kadar cesur aşklar takınarak. Madem aşk cemresidir gönlün, Gönlüme biraz bahar, biraz sen katarak.... |
 |  |
|
14.09.2012, 19:31
| #22 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Nota dudağında kırmızı bir notayla şarkılar dokuyorsun sağırlığıma " hani gitmesen diyorum hani gitmesek diyorum gitme sisli ülkemin çığlık notası damarımda patlayan kırık şiirim sen aşkın anadilisin kalabalıktan yalnızlık yapma becerimsin hayatın solfejini öğretip notasız coğrafyalara çalmışlar seni kendi cümleni kuramıyorsun kenti dudaklarımdan öpemiyorsun yetiştin bütün geç kalmalara iklimler biriktirdin kanına tenha(sızım) aşk hep yazdan kalma ayrılık ise kıştır senden sonraki dünde sulardan başka her yerde kulaçlar atıyorum boğuluyorum kırık notam sol anahtarınla kilitleme gözlerini kör oluyorum |
| | |
|
14.09.2012, 19:31
| #23 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Öldüm Ulan Sancıyan gecelerin ağırlığınca girdim hastalıklı uykularıma. Başucumda acabalarla beynime inen saat tik takları, Kalk git ona der gibiydi. Dokunsan kar gibiydim parmaklarında. Kopsan, buzul… Acının negatifi basıyor sözlerimi. Öldüm ulan üşümekten! Kapat/sana gözlerimi. Vapursuz bir iskele gibi kaldım. Mutedil dalgalı yorgunluğum. Soysuzlaşan bir yanılgı gibi kıvrandım deliliğin biz, aşkın; sen halinde. Meğer uçuruma yaslanmışım. Düşünce anladım. Girdabının burgusunda söndürmüşüm közlerimi. Öldüm ulan düşmekten! Kapat/sana gözlerimi. Gittin; sanki Annem öldü. Gittin ve beni kendime uğurladın. Kimse kendine benim kadar yoksul değildir. İnsan kendini kendisizlikte nasıl bulur? Bir haciz gibi girdiysen içime, Bu benim kendime olan borcumdandır. Sanki bir kuş gagalıyor beynimi. Öldüm ulan düşünmekten! Kapat/sana gözlerimi. Yaşamla aramı açacak yaralara göz yumuyorum. Sana ağır yaralanmayı seviyorum. Kan kaybından gülüyorum. Dramlardan çalınmış bir ölüm gelir şimdi suzinak makamında. Aşk yapışmıştı o gece boğazıma. Kurtulsam ölecektim. O yüzden aram açık aramla… Nicedir oyunbozanım; susuyorum sözlerimi. Öldüm ulan küsmekten! Kapat/sana gözlerimi Her gemide bir fırtına izi saklıdır. Bundandır kendi gözyaşlarımızda boğulmalarımız. Saçların ağlıyor mu hala bilmiyorum ama kayboluyorsan dallarında, Bu senin kendine sarmaşıklığındandır. Bir kişinin yalnızlığının kaçla çarpımıdır iki kişinin yalnızlığı? Ve kaç yalnızlık çıkar bir kişinin yalnızlığından? Sus! Biliyorum. Yalnızlık yokluğun avuntusudur. Binlerce gündür boğazıma usturayım. Özgürlükte çürüyor uçurtmamın çıtaları. Dua et de ölümün farkına varmadan ölelim. Öldüm ulan ölmekten! Kapat/sana gözlerimi. |
| | |
|
14.09.2012, 19:38
| #24 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Örümün Virgülü kış geliyor bir daha da açmaz güller tekil mutlulukların çoğul yalnızlıklarıdır elde kalan borç harç mutlulukla ne yaşanırsa o kadar yaşadık ey ömrümün virgülü böyle mi bitecektin ha sen gittin türkülere sığmaz oldum dışım içime dar yelkensizim rüzgarlara çıktım kıyılara vurdum caddeler yuttu beni ve başıboş hüzün sokağında "yüreğime söylediğim en doğru yalan oldun" başıboş sonu boş kar yağıyor bir daha da açmaz güller acıların darağacında gözyaşımı vurdular içimin seyir defterinden adını çaldılar şimdi ört kapılarımı dönüşlere biletsiz kalayım varsın geride kalsın kederli gözlerin kar yanığı saçların varsın yitirsin tılsımını hayat "KAR YAĞIYOR BİR DAHA DA AÇMAZ GÜLLER |
| | |
|
14.09.2012, 19:38
| #25 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Seni İçimden Terk Ediyorum binmediğim hiçbir otobüs beklemediğim hiçbir durak kalmadı bu şehirde gittikçe azalıyor hayat neyi erken yaşadıysam hep ona geç kalıyorum sana göçüyorum her sonbahar yolların çıkmıyor aşkıma unuttuğun yağmurların adı saklımda seni içimden terk ediyorum susmaktan yoruldum kuşlar ve şarkılar bu şehri terk edeli beri efkar demliyorum gözlerimde yaşlarımı yanağıma varmadan öldürüyorum tam sancağımdan yaralıyorum kendimi alnını yüreğime dayadığın güne bakıp seni içimden terk ediyorum ne unutacak kadar nefret ettin ne hatırlayacak kadar sevdin yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin biliyorum beni hep bulmamak için aradın yanılgımdın yandığımdın yangındın sensizliğe yenilmek sana yenilmekten zor olsa da ardımda bir sürü belkiler bırakarak seni içimden terk ediyorum şimdi içimizde öldürülecek bir anı bile bulamayan iki yarım kaldık tamamlayamadık bizi elimden tutmadın yalnızlığımın saçlarımı da uzaklarına gömdün içimin mavisi senin okyanusundandı al geri veriyorum kilitleri hep yanlış kapılara vurdun devrilmiş vagonlara dönerken gözlerim sana bensizliği terk ediyorum yarime uzanmayan bütün dallarım kırılsın demiştin aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi ne tuhaf değil mi içimi acıtanda sendin acımı dindirecek olanda ya öldür beni dedim ya da git benden içi bulanık bir sevdanın ucunda seni kaybettim aldırmadın aldırmalarıma bir gecede yakıp yarini şafaklara sattın ihanetini külüme basanlar bile utandı yaptığından işte soluk bir ömrün son nefesi benden içimden terk ediyorum |
| | |
|
14.09.2012, 19:39
| #26 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Seni İntihar Ettim deli dolu geçtik ateş hatlarından sevgim korkuyla beraber büyüdü içimde sevdikçe korktum korktukça daha çok sevdim er geç birbirini boğacaktı bu duygular biliyordum neden sonra farkına varıyor insan ayağına takılan bütün taşları yoluna kendi döşediğinin senin yarınlara inancın benden yüklüydü daha cesaretliydin planı çatılmamış yarınlara ektiğin umutlar er geç açacaktı biliyordun deli sevdalı çocuk ruhumun nicelerinin uğruna kıyametler kopardığı değersiz değerlere sırt dönmüş güvenli saflığında bir sonsuzluk buldun kendine ve hayatımızın resimlerini çizdin duvarlarımıza sonra birden yeşil bir kentte ılık bir yaz gecesine astın beni sevdalı ömrümün dakikası beş para etmedi ödedim cümlelerim seni taşımaktan yorgun düştü son sözün ve son anın efendisi olmaya bilenmiş yüreğine yenildim geçmişten nefes alıp geçmişe nefes verdim anılar kemirdi yüreğimi felç oldu hislerim zamanın çoktan dibe çöktüğü kum saatimin belinden tek bir saniye bile süzülmüyordu ters çevirmeye cesaretim yoktu çünkü yeniden başlayacak bir hayatın korkağı olmuştum aşkların sonrasında hüzün vardır ya sen hüznü boğarsın ya da hüzün seni boğar ama birisi kanatlarını kırarsa eğer yaralı kuş rolüne soyunacağına yürümeyi denemelisin hayata dönmelisin bunları düşünebilmek bile kendime dönüşümdü ve sonunu infaz ediyordu içimde o gece yüreğimden sağ çıksaydın eğer ölen ben olurdum o gece hayatın lekesiz bir anında seni intihar ettim şimdi katil benim artık güncemde bir boşluksun yavaş yavaş taze anıların altına gömülüyorsun ve sana ait sandığım her şeyin aslında benim olduğunu öğreniyorum hiçbir duygunun tek ilhamı değilsin kendimi keşfettikçe seni kaybediyorum ve ufkuma sensizliği korkusuzca geriyorum |
| | |
|
14.09.2012, 19:39
| #27 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Sesine Uyku Kaçmış Adam Bir adam vardı bu şehrin bir yerlerinde Sesine uyku kaçmış bir adam Ağlasa duyardınız Yağmur şırıltısı gibi yağardı düşler ormanına Yüzü silik bir adamdı Gözlerinde En çok da gözlerinde saklıydı hüznü Bu yüzden kısardı gözlerini Buz gibi sessizdi o Sesine uyku kaçmış bir adamdı Ne zaman düş kursa Çocukluğunun soğuk günleri gelirdi aklına Gençliğinin Deli fişek günlerine yazgılıydı yazgısı Vadesi dolmamış toprakların İnce tortularında saklıydı ruhunun gizemliliği Ve bir gün Bir şeylerin intikamını bıraktı ardında Bir türlü alamadığı Şapkalı günlerin umut kokan güvercinleriyle birlikte Gitti bu şehirden Sesine uyku kaçmış adam Gecelerdir onu düşünüyorum Uykularım kaçıyor. |
| | |
|
14.09.2012, 19:39
| #28 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Söyleyemediklerimi Sen Anla Bilinmezlere Gidip Gelirdim Bilinmedim İnandığım Her Şey Adına Yasak Sorular Sordum Kendime Bütün Denklemlerin Bir Bilinmeyeni Ben Oldum Sevgiyi Sordum Neden Bu Kadar Yalnizdik, Sen Söyle Bes Duyumu Yitirdim Kaç Zaman Anlayan Yoktu Yutkundum Arsenik Tadinda Yaşamam Sandım Kaçiyorum Bu Dünyadan Nedenini Hiç Sorma Bakislarim Benim Degil Artik Sesim Degisti Bu Kez Baska Gittim Kendimden Söylenemezseler Bilmeyecektim Ağlayınca uzun Ağlarım Kimseler Olmaz Bu Kez Baska Gittim Kendimden Söylemeseler Bilmeyecektim Ağlayınca Uzun Ağlarım Kimseler Olmaz Susmanın Konuşmaktan Zor Olduğu Anlardır Bu Anlar Mısın? Yaşam Ne Tuhaf Bilmecedir Sen Anlıyorsun, Biliyorsun Her Şeyi Biliyorsun Anlıyorsun Yanılmıyorum Anlayamayan Bendim Yaşamın Bir Düş Penceresi Olmadığını Çiçekleri Severken Dalları Kırmak Olmaz Sanırdım Aşkı Kendi Rengiyle Taşıyıp, İçimi Sancılar Bastığında Avuçlarımda Kederi Eritip Yürüdüm Sandım Kimselerin Bilmediği Yerlere Bütün Tanımları Değiştirip Öylesine Hesapsız, Hiç Beklenmedik Sevilir Sanırdım Gözümün Önünde Vurdular Beni Birden Bire Bensiz Kaldım Durduk Yere Düştü Ellerim Oysa Bedenimde Cehennem Benzeri Atesler Vardı Sana Her Şeyi Anlatmadım Şimdi Hangi Aynaya Baksam Kimliksizim Ben Büyük Kederleri Unutturacak Büyük Mutluluklar Bulmalı Derin ve Keskin Acılar Yaşamakta Olan İnsanlar İçin İmkansızdır Taşınması Zor Acıları yaşamış İnsanlar Bazen Büyük Bir Mutluluk İhtimali Kapılarını Çalsada O kapıyı Açacak Gücü Ve Cesareti Kendilerinde Bulamazlar Hatta Sessizce Durup Kapılarını Çalan Bu Beklenmedik Yolcu Gitsin Diye Beklerler Kederli İnsanları Yeniden Hayata Döndürüp Yüzlerini Gülümsetecek Tılsım Küçük Ani ve Kısa Sevinçlerde Gizlidir YAR... İnsan Belki Bir Kere Kendini Ve Kimliğini Öldürebilirdi Ama Bunu İkinci Kere Yapmak İmkansız Gelirdi Sen Bir Kez Sendeki Seni Öldürdün Ona Sadece Hayatından Küçük Dakikaları Ayırdın Ben Sendeki Senin Kapısını Çalan Beklenmedik Yolcuydum Sen Gitmemi Bekliyorsun Dokunmanın Korkunç Hazzını Keşfedip Dokunamamanın Korkunç Hazzını Duymak İçin Duymak Gibi Bişey Bu Sendeki Anlatma İsteğiyle Saklama Arzusunu Bir arada Görmek Oysa Biz Zamanın İzini Kaybetmiş Zamandan Kopmamış Olanların Asla Anlayamayacağı Bir Zamansızlıkta Karşılaşmamışmıydık Uğultulu Sesler Arasında Birbirimizin Sesini Duyup Dinlemeyi Öğrenmemişmiydik Hayat... Her Eksilttiğinin Yerine Bişey Veren Ya da Her Verdiğinin Karşılığında Bişey Eksilten Bi Oyun Değilmiydi Eksilttiklerimizin Karşılığında Bu Paylaşımı Bulmuşken Bize Sunulan Bu Paylaşım Karşılığında Eksilen Neydi Zamandan Kopmamış Olanların Yaşayacağı Korku Niye Senin Duyumsadığın Duyguları Duyumsamamdan mı Korkuyorsun Ben Bu Paylaşıma Bir Kimlik Aramıyorum Sevgili!!! Zamandan Kopmamış Olanların Ad Koyma Çabası İçinde Değilim Ben Zamansızlıkta Bulduğum Bu Sevginin Zamanın İçinde Kaybolmasına İzin Vermemek İçin Bütün Çabam YAR!!! Bu Çabayı Kimseler Anlamaz Bilirim Ama Sendeki Sen Anlar Senin Verdiğin Kimlikten Fazlasını Yaşamıyorum Bir Ses Duyumu Kelimelerce Kelimelerce Olsada Örselenmiş İlişkilerde Unuttuğumuz Fotokopiyle Çoğaltılmış Sevgilerin Yaşandığı Şu Anlarda Hep Özel Kalacak Bir Tat Yaşadığımız Kaçmaya Çalıştınmı Yakalandığında Kaçtığında Sahip Olduklarını Bile Kaybedersin Unutma!! Ben Belki Kaçmayı Beceremedim Ve Yakalandım Belki de... Vazgeçmekte Geç Kaldım Bilki Kazanma Şansım Hiç Yok Sevdiğim... |
| | |
|
14.09.2012, 19:39
| #29 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Sussam Yalnızlık Konuşsam Ayrılık Yıkılmış ve geç kalınmış viraneleriz şimdi ne senin gözlerinde harranın suya hasretler yangınları var nede benim gözlerimde şiir yaz dedin oysa kışlar yaşıyorum her mevsim acmak uzereyken papatyalar yeni karlar yağıyor üstüne üşüyorum evet hala üşüyor ellerim hüzün kapımızı çalalı beri bin günü aştı bin ömür bin soluk bin yıkılış yaşadım ömrümün arka sayfalarında altı çizilmiş satırlarımı okumaya başladım sığınışlarını susuşlarını ve haykırışlarını işittim mavi adadan korunaklı bir liman olamadım sana ve arkama bakmadan giderken haykırışlarını duymamak için kapattım yüreğimin kulaklarını şimdi bin ömür geçmiş ömrümden ben bir ruyadan uyanmak istercesine çırpınıyorum hani zaman ilacı olurdu herşeyin hani zamana bırakmalıydık atalar yine yanıldı bir günün sonunda binlerce tükenişle ölürken ben zaman zehrini içerken yudum yudum artık bitsin istiyorum ataların ilaç dedikleri yoksuzlugun bitsin bitmezlerin bilincinde diyorum yne yıkılmış ve geç kalınmış viranelerız şimdi ne senin gözlerinde harranın suya hasret yangınları var nede benim gözlerimde şiir şimdi kendini yok edişlerini dinliyorum susuyorum susuşlarımın öznesi sen oluyorsun hep şehrine gidiyorum yoklugun açıyor kapıları yıkılan şehirler arası bir otobüs terminalinde ayak izlerimiz duruyor halaa haklısın kokun sinmiş soguk duvarlarına şehrin herkezin gözünde seni arıyorum yoksun yoklugunu salıp gitmişsin gidişle bırakıldıığın bu kentte susuşlarına bile yandıgın soguk dağlarımın eşkiyası bağışlama dilemiyorum gel demiyorum sev demiyorum haykırışların yankılanıp boşlukta kaybolmadı bilesin sığındığın mavi adada yaktıgın ateşi göm yanaştırabilirsem gemilerimi tutucam ellerinden şimdi yanıyorum kanıyorum ve yıkılışların altında tekrar eziliyor bedenim geç kalınmış bir solukmu bir günün sonunda yoksa çağresizliklerimin son çırpınışlarımı bilmiyorum kayıp adresten yazıyorum son kez sussam yalnızlık konuşsam ayrılık dönsem yıkılış dönmesem yok oluş şimdi ben susuyorum yalnızlığa talip sende sus bana sus ki bir daha ölmeyeyim. |
| | |
|
14.09.2012, 19:39
| #30 (permalink) |
| Root Administrator | Cevap: Kahraman Tazeoğlu Şiirleri Şehirler Olmasa Anılarımız Ölü Olurdu ... ve hep uçurum kenarlarında gülümsüyordun bana nicedir kendimi biriktiriyorum herşey aşka varır diyerek ve utanmadan ağlayabiliyorum artık gidişlerine bir tek sen çıkıyorsun şehirden tüm kalabalıklar yalnızlaşıyor içi boşalmış bir kente içtiğim antları kusuyorum "yanındayım" diyorsun en yanım bayramlanıyor geceleri molasız geçiyorum şehirleri bir aşka bir ölüm yetmiyor bu çağda gecemin en zifiri yanını kemiriyor bir sırtlan ve leşim bir aşkı kusmaya and içiyor sönmüş olsa da gölgeme bile sözüm geçmiyor artık oysa ben şehir çocuğuyum yani yorgunum her karanlık bir kent kursa da bana içinde ellerin olmayan herşey sadece kalabalık bilir misin yanımdaki düşler kırılarak çoğalır ve yoklaşarak azalmak bir varoluş şeklidir çaresizliğin çünkü güneşi terk edenler çabuk ölür elleri tütün kokulu gece yalnızları nikotin biriktirir gece nöbetlerine bu yüzden bütün çay bardaklarına dudak izim bulaşıyor buralarda ölmek ve gülmek arasında fark kalmamış sürüyorum kendimi büyük sevdalarını küçük korkulara yedirtenlerin şehrinden ömrüm! kendine saklı bir kent bul yarin gözlerinden yapılmış |
| | |
|
| Yukarı'daki Konuyu Aşağıdaki Sosyal Ağlarda Paylaşabilirsiniz. |
| |
| Forum hakkında | Kullanılan sistem hakkında |
| | SEO by vBSEO 3.6.0 PL2 ©2011, Crawlability, Inc. |
10Beğeni
Normal
