Dağ ispinozu (Fringilla montifringilla), ispinozgiller (Fringillidae) familyasından bir ispinoz türü.

Türkiye'de göç sırasında bazı yıllar göç ederken milyonlarcası bir araya gelebilir. İğne yapraklı ve huş ormanlarında ürer. Bir ağaç çatalına kurulan yuva, yosun ve likenlerle süslenir. 4-9 arasında yumurta bırakır. Üreme mevisimi dışında bayağı ispinozla birlikte karışık sürüler oluştururlar. Tohumla beslenirler fakat genç bireyler yaygın bir şekilde böcekle beslenir.

Bayağı ispinoz büyüklüğünde bir kuştur. Soluk butlu olup dıştaki kuyruk tüyleri beyazdır. Göğsü turuncu ve karnı beyazımsıdır. Kanatlar beyaz ve turuncu çizgilidir. Erkeklerin dişilerden farklı olarak baş ve sırt kısmı koyu siyahtır. Dişilerde bu bölümler soluk gridir.

Zebra ispinozu (Taeniopygia guttata), Estrildidae familyasından Avusturalya'da ki çalılık ve ağaçlarda doğal olarak bulunan ve son yüzyıl içerisinde tüm Dünya'da sevilen bir ev hayvanı olarak yayılmış olan kuş türü. Türkiye'de daha çok Hint bülbülü adı ile tanılır, ama aslında Hindistan'dan gelmez ve bülbüllerle de akrabalığı yoktur.

Ortalama boyu 9-10 cm'dir. Gagaları parlak turuncu, renkleri gri, gri-kahverengi, beyaz ve siyah kanat, boyun, göğüs çizgili olabilir. Yaklaşık ömürleri 4-5 yıl arasındadır. Kuluçka süresi 13 gün sürdüğü için çoğunlukla sık yavru verirler. Bir seferde 5 ya da daha fazla yavru yaparlar. Genç kuşlarının kendileri de 9. aydan sonra üremeye başlar. Sürekli "bip bip" ya da "vik vik" gibi sesler çıkarırlar. Besin olarak ençok ak darı, tohumlu bitkiler, ve böceklerle beslenirler. Zebra ispinozunun açık kahve, kestane kanatlı beyaz, gümüş ve krem rengi mutasyonları vardır.


Zebra ispinozunun iki ayrı alt türü bilinir:

Timor zebra ispinozu - (Taeniopygia guttata guttata)
Avustralya zebra ispinozu - (Taeniopygia guttata castonotis)

Bülbül (Luscinia megarhynchos), sinekkapangiller (Muscicapidae) familyasından sesinin güzelliği ile ün kazanmış olan ötücü kuş türü.

Avrupa ve Asya ormanlarında yaşayan göçmen bir böçekçil türdür. Çok yakın akrabası olan ardıç bülbülünden (Luscinia luscinia) daha güneyde bulunur. Alçak sık çalılıklarda kuluçkaya yatar. Kışı güney Afrika'da geçirir.

15-16 cm uzunluğundaki bülbül kızılgerdana benzer. Kuyruk bölümü ile üst tarafı kızıl diğer kalan kısımlar düz kahverengidir.

Erkek bülbüller ötüşleriyle bilinmektedir. Yüksek sesle öterler. Gündüz ötmesinin dışında diğer kuşlardan farklı olarak gecede öter.

Bayağı çaprazgaga (Loxia curvirostra), ispinozgiller (Fringillidae) familyasından ötücü bir kuş türü.

Özellikleri
Bayağı çaprazgaga 15-17 cm uzunluğuna ve 40 gram ağırlığa varır. Gagasının iki ucu bir çapraz oluşturur ve ismide bundan alır. Dişileri gri yeşil, erkekleri ise sarı, kavuniçi ya da kızıl renk olurlar. Bir grubun içinde uçmayı seven bu kuşlar, grup halinde dalgalana dalgalana uçma oyunları yaparak uçarlar. Ötüşü "gib gib" diye tarif edilebilir.


Yaşam alanı
Bayağı çaprazgaga ladin ormanlarını tercih eder, ama parklarda ve bahçelerde de görülür. Orta ve Kuzey Avrupa'da,Asya'da ve Kuzey Amerika'da yaygındır.


Beslenme
Bayağı çaprazgaganın gaga şekli ladin ağaçlarının kozalaklarını kırmak ve içindeki tohumları ayıklamak için çok uygundur.

Bayağı şakrak kuşu (Pyrrhula pyrrhula ), Fringillidae (ispinozgiller) familyasından ötücü bir kuş türü.

Uzunluğu 16 cm, kuyruksokumu beyaz, üst bölümleri siyah ve boz, alt bölümleri erkeğinde kırmızımsı, dişisinde soluk kahverengidir. Gagası hem erkeğinde hem de dişisinde kısa ve kalındır.

Bu kuş, ormanların yanı sıra çalılar arasında ve meyve bahçelerinde de görülür. Yumuşak bir sesle şakıyan bu tür kafeskuşu olarak beslenmektedir.

Kanarya (Serinus canaria ), ispinozgiller (Fringillidae) familyasından güzel sesiyle ün yapmış kafeslerde beslenen bir kuş türü.

Bu kuşun anavatanı Kanarya Adaları ve Madeira Adaları'dır. Kanarya, ismini Latince'de köpek anlamına gelen cannarie kelimesinden almıştır.

Açık alanlarda, çalılarda ve ağaçlarda yaşarlar. 1600'lü yıllarda İspanyollar tarafından Avrupa'ya getirilmişlerdir.

Bütün dünyaya yayılmış bir kafes kuşudur. Süs ve sesi için beslenir. Serçe iriliğinde olup, evcilleri sarı renktedir. Boyları 13 cm. civarındadır. Yabanilerin sırtı gri çizgili zeytin yeşilidir, karnı sarımtrak yeşildir. Dişilerin renkleri daha soluktur. Yabani kanaryaların sesi daha etkileyici ve kuvvetli olduğu halde, kafes kanaryaları kadar değişken değildir. Evcillerin renkleri, esaret hayatının etkisi ile sarıya dönüşür. Nadir olarak beyaz ve kırmızımsı olanları da vardır. Tohum ve taze bitkiyle beslenirler. Küçük sürüler halinde etrafı ağaçlarla çevrili göl, dere gibi su kenarlarında yaşarlar.

Dişiler tüy, kıl yosun ve köklerden ağaç veya çalılara fincan şeklinde gizli yuvalar yaparlar. Dişi, kahverengi benekli açık mavi renkli 3-5 yumurta yumurtlar. Kuluçka süresi 13 gündür. Bu devrede erkek kanarya dişiyi devamlı besler. Yavrular çıplak ve gözleri kapalı olarak yumurtadan çıkarlar. 17 günde tüylenerek üçüncü hafta sonunda yuvayı terk ederler.

Küçük iskete (Serinus serinus), ispinozgiller (Fringillidae) familyasından Avrupa'da, Türkiye'de ve Kuzey Afrika'da yaygın bir kuş türü. Yaban kanaryası (Serinus canaria) ile çok yakın akrabadır.


Özellikleri
Küçük iskete 11-11,5 cm uzunluğuna ve 11-13 g. ağırlığa ulaşır. Kanat açıklığı 20-23 cm olur. Erkek kuşlarda göğüs, boğaz ve gözlerinin üstü sarı renktedir. Vücutlarının geri kalan kısımlarıda yeşilimsi sarı çizgili ve kuyrukları koyu kahverengidir. Dişilerin biraz daha yeşilimsi bir sarı renkleri vardır ve göğüsleri gri ve sırtları kahverengimsidir.

Ötüşleri „tirrilillit“ ve „zirrirrilit“ gibidir. Diğer kuşlarla iletişim kurmak için „çizik“, „çit-çitçit“ şeklinde öter. Diğer kuşları tehlikelere karşı uyarmak için „neç“ ya da „veyi“ gibi bir ses çıkarır. Bu sesleri şarkı söylerken, uyarmak için şarkısının arasına da ekliyebilir.


Dağılımı
Küçük isketeye Kuzey Afrika, Türkiye ve Avrupa'da rastlanır. 19'ncu ve 20'nci yüzyıllarda eski dağılım alanını Güney Avrupa'dan kuzeye doğru genişletmeye başlamıştır.

Çaprazgaga (Loxia), Fringillidae (ispinozgiller) familyasından Loxia cinsinden ötücü kuş türlerine verilen ad.

Hemen hemen tümüyle iğneyapraklı ağaçların tohumlarıyla beslenen çaprazgagalar, besin kıtlığında bazen büyük göçler yaparak, olağan üreme bölgelerinin oldukça uzaklarına kadar yayılabilir.


Türler
Loxia curvirostra - Bayağı çaprazgaga
Loxia leucoptera - Çizgili çaprazgaga
Loxia megaplaga
Loxia pytyopsittacus - Çam çaprazgagası
Loxia scotia

Çam baştankarası (Parus ater), Paridae (baştankaragiller) familyasından 11 cm uzunluğunda bir baştankara türü.

Başı kara, yalnız yanakları ve ensesi ak, vücudu boz ve kirli sarıdır. Başta kıyı bölgeleri olmak üzere, Türkiye'nin her yerindeki iğneyapraklı ve karışık ormanlarda bulunur.

Büyük baştankara (Parus major), Paridae (baştankaragiller) familyasından bir baştankara türü.

Başı koyu mavi-siyah, yanağındaki beyazlık ovaldir. Siyah gıdısı sarı renkli alt tarafının ortasına kadar geniş bir çizgi şeklinde uzar (erkeğinde geniş, dişisinde dardır). Sırtı yeşil, kanatları gri-mavi, kanat çizgisi beyaz, kuyruğu gri-mavi ve beyaz kenarlıdır. Sesleri değişken ve kafa karıştıcı bir ‘pink pink’, çii-vity’, azarlayan bir ‘çi-çi-çi’. Ötüşü gürdür ‘tii-çeer tii-çeer’ ya da ‘ti-tiçeer’.