Hüzünlü Bir AŞK Hikayesi…


Hüzünlü diye başlayınca roman yazıyorum sanmayın yaşanmış hatta hala yaşanan bir olaydır bu. isimler ve yerler önemli değil.

esas oğlanın adı ali

ali kadınlara düşkünlüğüyle tanınırdı, kadınlara dediysem öyle her gördüğüne değil özellikle esc.ortlara. her hafta başka bir escort kız bulur onunla görüşür, birlikte olur, haftaya yine başka birini bulurdu. amacı belkide farklılık aramak, belki zevke olan düşkünlüğü belki de artık kimse bana bakmaz korkusuydu.

haziran başlarında bir esc.ortu daha aradı, adı nazlıydı. genelde evlere gittiğinde kızlar dekolte kıyafetler, se.xy aksesuarlar ve konuşmalarla karşılardı ali'yi.bu eve gittiğinde kapıdaki kız havluyla karşıladı ve sen geç otur kendine bi kahve yap ben bi duş alıp geliyorum dedi. önce çok şaşırdı ama sonradan çok hoşuna gitti, çok doğal gelmişti ona. sonra oturup yaklaşık 1 saat muhabbet ettiler, bu da çok tuhaf gelmişti ali'ye, genelde escort kızlar geçirdikleri zamanla para kazanan insanlardır. ve bu kız zamana hiç aldırmıyordu. uzun bi muhabbetten sonra bişeyler yaşama zamanı gelmişti. çok tuhaftı ama bu kızın öpüşü dokunuşu duruşu bakışı herşeyi farklı geliyordu ali'ye. ertesi gün, gün boyunca onu düşünmüş ve aramamak için zor tutmuştu kendini. 2. gün dayanamadı ve aradı. müsait olup olmadığını sordu. telefondaki ses ona; “seninle bi anlaşma yapalım, yarım saat sonra bana gel varsa bide tavla getir oturup tavla oynayalım” dedi. hala şaşkınlık içindeydi ve giderek ısınmaya başlamıştı bu kıza ali.

bunu takip eden günlerde 2 - 3 gün arayla görüştüler ve samimiyet arttıkça nazlının hayat hikayesini, yaşadıklarını başından geçenleri tek tek öğreniyordu. bu öğrendikleri ali'yi nazlıya daha da yakınlaştırıyordu. ali bi süre sonra anladı ki nazlı herkese samimi ve iyi davranıyordu fakat aralarındaki samimiyet müşteri ilişkisinden çok daha ileriydi. öyleki sadece muhabbet etmek, sesini duymak yüzünü görmek için nazlının yanına gidiyor yarım saat muhabbet ediyor, müşterisi geleceği zaman evi terk ediyordu.

ve kaçınılmaz sonun geldiğini anladı ali. ona aşık olmuştu. olmaması gerektiğini biliyordu. bunu yapmamalıydı. çünkü nazlı evliydi, dünyalar tatlısı bir çocuğu vardı, ve esc.ortluk yapıyordu. bunların hepsi ali'nin ona aşık olmasına engeldi. ama aşk engel dinlemiyordu. bu okadar sıkıntılı bi durumdu ki, aşık olduğunu ona söyleyemiyor, onu kaybetmekten korkuyordu. sırf onu görebilmek için işini bırakıyor, cebindeki son parayı ona harcıyor ne zaman çağırsa gidiyordu. bir gün nazlı ali'ye; “çok mutluyum aşık oldum” dedi. ali'nin başından aşağıya kaynar sular döküldü sanki. biran dua etti kendisi olabilmek için, ama bu süre kısa sürdü ve başkasına aşık olduğunu öğrendi.

aslında işin acısı nazlının başkasına aşık olması değildi. eğer mutlu oluyorsa başkasına aşık olması ali'yi de mutlu ediyordu. çünkü ali için en önemli şey nazlının mutluluğuydu. kendisine veya başkasına aşık olması değil. işin en acı tarafı aşık olduğu kadını mesleği yüzünden başkalarıyla paylaşmak zorunda olmasıydı. bu, ali'yi hergün öldürüyordu. telefonu her meşgule attığında, evine her giren olduğunda oturup ağlıyor, sinirden deliriyor, ölmek istiyordu. ama elinden hiçbirşey gelmiyordu.

ali hala aşık. nazlı hala esc.ort. ve hala ali buna bir çözüm bulamadı.

ne kadar acıdır aşkını başka kollarda düşünmek, hemde birden fazla kez.

anladım ki bir escorta aşık olmak, hemde başkasına aşık bir esc.orta aşık olmak, kendini bir uçurumdan aşağı atmaktan daha kötüymüş.

Ama olsun, ali hala ona aşık…

Henüz 6 yaşında. (Etkileyici bir korku hikayesi)




Daha önce iki defa gelmişti, hiç yabancılık çekmedi. Nereye gidiceğini biliyordu ve bunu belli eden adımlarla bilgisayarın bulunduğu odaya girdi. Elinde bir laptop çantası vardı. Onu kenara koydu. Biraz sonra memnuyetsiz ve çok bilmiş bir şekilde ” Sizin bilgisayarınız çok yavaş. Ne yükledin abi buna? Fazla doldurma bilgisayarını bak mesela şunlar gereksiz sil şunları, şunu da.. ” diyerek masaüstünü boşaltacaktı. Bu iyiliğini unutmayacaktım. İyi ki geri dönüşüm kutusu vardı..

” Sizin internet kablosuz mu abi? ” diye sordu modeme bakarak. ” Evet, kendi bilgisayarını kuralım istersen? ” dedim çantayı alıp. ” Dur abi sen beceremezsin.. ” demesiyle elimden çantayı alması bir oldu. Kendi haline bıraktım.

Döndüğümde iki bilgisayar da onun hakimiyeti altındaydı. Bu ne lükstü? Havası kimeydi? Sinirlenmemeliydim.. Bir köşede oturup onu izlemeye başladım. Gta oynuyordu. Çok profesyöneldi, gözümü korkuttu. Counter strike’ta çok rahat rezil eder, Pes’te çok pis fark koyardı. Kesin… Öyle bir havası vardı. Onu izlediğimin farkında olmadan seri bir şekilde şifre yazıyordu. Çarpım tablosunda 1x2 yi bilirdi de 2x1 de tereddüt edip düşünürdü ama bu şifrelerden sınava girse tam not alır hatta saati 30 liraya özel ders bile verirdi. Şifreleri onun her şeyiydi..

” Bak abi! Helikopter aldım. ” dedi gururlu bi şekilde ekranı işaret ederek. ” Başka ne numarası var bu oyunun? ” diye sordum meraklıca ayağa fırlayıp başına dikildikten sonra.. Bazukam var mesela dedi ve ne kadar gözü kara olduğunu göstermek için yoldan geçen mini etekli bayan bir sivilin üzerine nişan aldı. Kızı gözlerimin önünde patlatırken hiçbir şey yapamadım ve ona baktığımda çok keyifli olduğunu gördüm. Nasıl bu kadar mutlu olabiliyordu? Acaba korkmalı mıydım?

Pis pis sırıtarak bana baktı. ” Bak abi, kızın külodu gözüküyo. ” dedi yerde kanlar içinde yatan kızı göstererek. Tekmelemeye başladı birden. ” Niye öldürdün? ” diye sordum. ” Parasını almak için. “diye cevap verince, ” E zaten para şifresi yazmıyo musun? ” dedim. Bu sefer ağır ağır bana döndü, gözlerini kısarak ” Böyle daha zevkli oluyo. ” dedi ve aynı şekilde tekrar oyununa döndü.

Ne de olsa bir oyundu. Bu yüzden sorgulamayı kestim ve cebimdeki iddaa kuponunu çıkarıp maç saatlerine bakmaya başladım. Gördü ve şaşırdı. Her şeyden anlayan gözleri kupona dikildi. Elimden aldı ve maçlara baktı. ” Abi Ossasunaya vermişsin, heralde bilmiyosun oynamayı.. Anlamıyosun maçtan.. ” dedi gülerek. Beynimin kaynadığını hissettim. O an sadece ” Zevk için, heycan olsun diye.. ” diyebildim titrek bir sesle.. ” Bu kupon yatar.. ” dedi kararlı bir ses tonuyla ve masaya fırlattı. Bu tavrı hiç hoşuma gitmemişti. Ben de biliyordum osasunaya oynamamam gerektiğini. Böyle zevk alıyordum. O nasıl yoldan geçenleri öldürüp paralarını alınca mutlu oluyorsa, ben de böyle mutlu oluyordum..

Birazdan bana ” Abi bak benden hayat tavsiyesi, parayı böyle şeylerde arama. Alışkanlık olur da farketmezsin bak ben uyarıyorum. İlerde çoluğa çocuğa karışıcaksın. Dikkat et. Sigara da içme sakın. ” dese ve cebime büyük bir açıkgönüllülükle, kupon tutarsa alacağım 50 lirayı sıkıştırsa elini öpecek kıvama gelirdim sanırım.. Neyse ki ” Feyste oynadığın oyun var mı? ” diye sorup seviyeyi normale getirince serinledim. Muhabbetin seyrinin bu şekilde değişmesinin rahatlığıyla ” Facebook’a girmiyorum ben. ” dedim. ” Bu aralar da bu moda oldu. Feys kullanmıyorum diyince kuğl olduğunu zannediyo millet, feystekilere ezik diyolar. SEN ONLARDAN DEĞİLSİN DEMİ? ” dedi giderek yükselen, tehditkar bir ses tonuyla. Gözlerini bana dikmişti ve benden bir cevap bekliyordu. Çabuk ve akıllı olmalıydım. Kuracağım cümle birazdan benim sonum olabilirdi. Onu karşıma almak istemezdim. ” Hayır hayır…. ” dedim bu yüzden titrek bir sesle. ” Neden öyle düşünüyim ki? Hem ben kullanmıyorum değil, girmiyorum dedim. Vakit olmuyo yani…. ” şeklinde dansöz gibi kıvırdım. Çok ustaydı, her şeye rağmen benim Facebook’a ne kadar küçümser baktığımı anlamıştı. Ancak ağır başlı bir şekilde beni affetti. Belli ki o da olay çıksın istemiyordu.

” Bilelim yani!.. ” diyerek soğuk kanlı bir şekilde insanları öldürmeye devam etti. Bu sefer daha öfkeliydi. Karşısında muhtemelen Feysbuk Düşmanları niteliğinde insanlar hayal ediyordu. En kötüsü: içlerinde ben de vardım. Bir an kendimi kaybedip ” POLİS YOK MU BU ŞEHİRDE? NERDE BU ADALET? O KADAR İNSAN ÖLDÜ, KİMSE GELMEDİ! AMBULANS BİLE GELMEDİ. ” diye yükseldim. ” Şifre yazdım. ” dedi kısaca.

” Tabi ya.. Şifre. ” diye tekrar ettim mırıldanarak….